Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1990, Page 4

gildi fatlaðra, en slíkar skoðanir hafa
ekki eyðst með öllu í aldanna rás.
Líkamlega fatlaður maður þróar oft
betur andlega hæfni og kemst þar á
hærra stig en þeir sem taldir eru
ófatlaðir. Slíkt mun einnig hafa átt sér
stað fyrir ellefu hundruð árum. Þess
vegna trúi ég þeirri snjöllu tilgátu,
sem sett hefur verið fram, að sjálfur
höfundur Hávamála hafi verið
fatlaður. Ef Hávamál hefðu ekki verið
ort væri skarð fyrir skildi í forn-
bókmenntum okkar.
Ofanskráðar hugleiðingar leiða
til þeirrarniðurstöðu að verðugt
verkefni fyrir Öryrkjabandalag Islands
og aðildarfélög þess, sé að efna til
árlegrar ráðstefnu um hin ýmsu svið,
sem tengjast atvinnumálum fatlaðra.
Tækniþróun framtíðarinnar mun
skapa marga nýja og nothæfa valkosti.
Sem dæmi um slík ráðstefnuverkefni
má nefna forvarnir gegn fötlun, sem
vissulega er unnið að, en auka má á
mörgum sviðum, einstaklingum og
þjóðfélagi til heilla. Sem dæmi má
nefna: erfðafræði og líftækni,
lækningaaðgerðir og slysavarnir,
einkum umferðaslysavarnir. Einnig
mun skorta fræðslu um tæki og
tæknibúnað, sem ætlaður er fötluðum.
Umferðarslys eru alltof tíð hér á landi,
einkum á börnum og ungu fólki.
Umferðarlysavamir eru sennilega
brýnustu árangursríkustu forvamir
gegn fötlun, en hér á landi skortir
mjög skilning stjórnvalda á þessu
sviði. í allri umræðu urn ofannefnda
málaflokka er nauðsynlegt að hafa
nána samvinnu við sérfróða menn,
opinbera aðila, svæðisstjórnir, fatlaða
sjálfa og fleiri aðila, eins og gert var á
ráðstefnunni þann 13. okt. 1990. Það
var tímamótaráðstefna, sem sýndi að
við eigum að halda áfram að ræða
málin af einurð í sátt og samlyndi.
Arinbjörn Kolbeinsson.
TVÖ ÞINGMÁL
Á Alþingi hafa á hausti þessu
komið fram tvö þingmál sem snerta
málefni fatlaðra og ber að getaþeirra
hér. Annað er þingsályktunartillaga
um verndaða vinnustaði og fram-
leiðsluvörur þeirra, hitt þingmálið
varðar greiðsludag á almannatrygg-
ingabótum.
Fyrsti flutningsmaður þings-
ályktunartillögunnar er Skúli
Alexanderson, en aðrir flutn-
ingsmenn eru: Margrét Frímanns-
dóttir, Stefán Guðmundsson, Kar-
vel Pálmason, Kristín Einarsdóttir,
Salóme Þorkelsdóttir og Hulda
Jensdóttir.
Tillagan er svohljóðandi:
Alþingi ályktar að skora á
ríkisstjórnina að hún beiti sér fyrir
sérstöku átaki til vandaðrar
kynningar á vörum frá vernduðum
vinnustöðum. Sömuleiðis að
ríkisstjórnin sjái fyrir því að
ríkisstofnanir og opinber fyrirtæki
beini innkaupum sínum í sem
ríkustum mæli að hinum fjölbreyttu
vörum sem þessir vinnustaðir
framleiða og hafa á boðstólum.
Þannig verði rekstrargrundvöllur
verndaðra vinnustaða best styrktur,
atvinna fatlaðra betur tryggð og
beinna styrkveitinga ríkisvaldsinr
ekki þörf í eins ríkum mæli.
Með tillögunni fylgir greinar-
gerð með beinum tilvitnunum í
skýrslu félagsmálaráðuneytisins um
atvinnumál fatlaðra á vernduðum
vinnustöðum og almennum
vinnumarkaði.
Tillagan er þörf brýning til
opinberra aðila um að láta sig þessi
mál meira varða og virkilega styðja
þessa ágætu starfsemi sem allra bezt.
Skúla og félögum er þökkuð góð
liðsemd.
Flutningsmaður frumvarpsins er
Margrét Frímannsdóttir.
Frumvarpið er um breytingu á
ákvæðum laga um almanna-
tryggingar og hljóðar svo:
l.gr.
1. málsl. 1. mgr. 57. gr. laganna
hljóði svo: Bætur skal greiða mán-
aðarlega, að jafnaði 1. hvers
mánaðar.
2. gr.
Lög þessi öðlist gildi 1. janúar
1991.
Frumvarp þetta er svo sem menn
sjá ljóslega flutt til að leiðrétta
ákaflega alvarlegt misræmi
varðandi greiðslur ríkisins til
launþega sinna, en velflestir fá þeir
greidd laun sín fyrirfram 1. hvers
mánaðar á meðan tryggingaþegar
fá sín laun greidd 10. hvers mánaðar.
Vonandi fæst þessi réttarbót,
sem rekið hefur verið á eftir hér á
bæ, sem allra fyrst, því hinir níu
dýrudagaröryrkjanna, semgetiðer
um í greinargerð frumvarpsins eru
svo sannarlega dýrir.
Að sama skapi yrðu þeir
dýrmætir. ef þeir ynnust.
H.S.
4