Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1990, Blaðsíða 12

s
Asgerður Ingimarsdóttir fr.kv.stj.:
AÐ HLE YPA HEIMDR AG ANUM
s
Avordögum sóttum við nokkrir
hressir íslendingar heim frænd-
ur okkar Ira. Erindi okkar var að sitja
þar Evrópuráðstefnu Alþjóða endur-
hæfingarsambandsins(Rehabilitation
Intemational) um málefni fatlaðra.
Markorð ráðstefnunnar var „Into the
90s“ eða inn í tíunda áratuginn.
Ráðstefna þessi var afar fjölmenn
milli 900 og 1000
mannsfráflestum
löndum Evrópu
og þó nokkrir
þátttakendur voru
einnig frá Banda-
ríkjunum. Ein-
hvern Evrópu-
búann heyrði ég
nú fussa yfir því
og sagðist ekki
vita hvað Banda-
ríkjamenn væru
að gera þama, en
þetta eru nú einu
sinni Alþjóða-
samtök og forseti
þeirra nú er
Bandaríkjamaður
og aðalskrifstofan í New York svo
það var svo sem engin ástæða til þess
að setja homin í þá.
Þá voru þama m.a. tveir kolsvartir
Kenýumenn, ákaflega brosmildir, en
alþjóðaráðstefna samtakanna á að vera
í Nairobi 1992.
Að vera þátttakandi í jafn stórri
ráðstefnu sem þessari Evrópuráð-
stefnu, er í raun og veru ekki heiglum
hent. Suma daga fannst okkur að við
þyrftum helst að vera á tveimur,
þremur stöðum í einu hvert okkar —
aðra daga var færra áhugavert. En
ekki er hægt að segja annað en að alla
dagana hafi verið eitthvað áhugavert
fyrir okkur og mér fannst að það væri
óvenjulega mikið á þessari ráðstefnu
sem höfðaði til okkar íslendinganna.
Fundirnir hófust alla dagana
klukkan níu á morgnana og stóðu
til kl. 17.30áeftirmiðdögunum.Fyrsta
hálfan annan klukkutímann voru erindi
sem fjölluðu um það efni sem síðan
leiddi vinnufundi dagsins, en klukkan
11 hófust þeir í hinum ýmsu sölum
þessarar stóru miðstöðvar sem
ráðstefnan var haldin í. Miðstöðin
heitir Royal Dublin Society og þegar
við tókum leigubíl þangað og sögðum
hvert við ætluðum, skildi leigubfl-
stjórinn alls ekki hvað við vorum að
segja, en svo allt í einu kviknaði á
perunnihjáhonumoghann sagði: „Ó,
þið ætlið í RSD“ og þá gekk allt upp.
Eftir þetta var maður ekkert að tönglast
á nafninu heldur sagði bara til RSD.
Svona geta nú hlutimir verið einfaldir
og augljósir, þegar þú veist hvemig
þeir eiga að vera! En þetta var nú
útúrdúr.
Þama var vitanlega fjallað um
ákaflega yfirgripsmikil efni svo sem
stefnu og stjómun, búsetuform o.s.frv.
Að hlusta á þessi erindi daginn út
og inn frá hinum ýmsu löndum
sannfærði okkur um að við stöndum
töluvert framarlega og jafnvel framar
en margir aðrir á ýmsum sviðum. Og
svo mikið er víst að vandamálin eru
þau sömu, en þó að sjálfsögðu
yfirgripsmeiri í löndum, sem telja svo
miklu fleiri íbúa en ísland.
Þegarrætt var um atvinnumál kom
ýmislegt í ljós m.a. að þrátt fyrir
endurhæfingu fá öryrkjar ekki vinnu
vegna þess að atvinnuley si er víða svo
mikið. í Þýskalandi sögðu menn að
alveg væri vonlaust fyrir öryrkja að fá
vinnu úti á hinum frjálsa markaði. Að
sjálfsögðu var mikið rætt um vemdaða
vinnustaði, bæði sem hæfingarstaði
og vinnustaði.
Þá var töluvert rætt um hin ýmsu
búsetuform. Stofnanir — sambýli -—
íbúðir. Ég hlustaði m.a. á erindi, sem
varðaði búsetu fólks með geðræn
vandamál. Fyrirlesarinn varírskkona,
sem skýrði frá tilraunum með að
útskrifa fólk hægt og hægt af stofn-
unum og í íbúðir með góðum stuðn-
ingi ogeftirliti.Að
sjálfsögðu var
einnig mikið rætt
umbúsetuþroska-
heftra einstakl-
inga. M.a. um
stuðningsfjöl-
skyldur og stuðn-
ingsaðila.
Þá var að sjálf-
sögðu rætt mikið
um framtíðar-
stefnu og fram-
tíðarhorfur á
næsta áratug —
breytingar eru
örar í ýmsum
greinum er snerta
málefni fatlaðra
— tölvuvæðingu fleygir fram og
hjálpartæki breytast og batna.
A ráðstefnusvæðinu hafði verið
sett upp sýning á alls konar hjálp-
artækjum, sem hægt var að skoða,
þegar tími gafst til.
Að mínum dómi var þessi
ráðstefna mjög vel skipulögð
og nóg af fólki til að leiðbeina og
hjálpa til, ef með þurfti. írar eru
sérstaklega glaðlegir og vingjamlegir
og hafði það auðvitað sitt að segja til
að létta andrúmsloftið.
Þó fundarsetur væru stífar var líka
boðið upp á nokkra tilbreytingu frá
þeim. M.a. fórum við einn eftirmiðdag
í ferð til Glendalough sem er kannski
eins og Þingvallahringur hjá okkur.
Þar eru leifar af gömlu munkaklaustri
sem hafði verið stofnað á sjöttu öld.
Þar hafði verið mikið menntasetur og
nemendur komið víða að úr E vrópu ti 1
að stunda nám þar. Munkarnir og
nemendurnir byggðu sjálfir húsin úr
timbri og steini og framleiddu sína
eigin fæðu. A tíundu öld höfðu síðan
12