Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1990, Blaðsíða 20

Atvinnumálaráðstefna Ö.B.Í
Atvinnumálaráðstefna Öryrkja-
bandalagsins var sett kl. 9.15 í
Borgartúni 6 hinn 12. okt. sl. og voru
þá mættir ríflega 100 ráðstefnugestir.
Formaður bandalagsins Amþór
Helgason flutti setningarávarp og rakti
nokkra þætti í þróun atvinnumála
fatlaðra. Kveikjan að Öryrkjabanda-
laginu var ekki sízt vandi fatlaðra í
atvinnumálum. Endurhæfingarráð
styrkti á sínum tíma verulega
atvinnumál fatlaðra bæði með beinum
styrkjum og lánum. Stofnstyrkimir
eru nú hjá Framkvæmdasjóði fatlaðra.
Meginstefnan verður að vera sú,
að sem allra flestir komist út á hinn
almenna vinnumarkað. Þar þarf
samstarfhinsopinbera,vinnuveitenda
og ekki sízt launþegahreyfingar við
öryrkjasamtökin.Launþegahreyfingin
hefur ríkar skyldur í réttindamálum
fatlaðra.
Öryrkjavinnan í samstarfi viðT.R.
kemst vonandi í betri farveg með
nýjum lögum um almannatryggingar.
Ráðstefnan skilar okkur vonandi á
veg fram, sagði Amþór. Bað hann
síðan Hrafn Sæmundsson og Ásgerði
Ingimarsdóttur að stýra ráðstefnunni
og sagði hana setta.
Fyrsta innlegg dagsins var frá B imi
Önundarsyni tryggingayfirlækni.
Atvinnumál fatlaðra og öryrkja verið
olnbogabarn, sagði Björn. Bæði
löggjafi og launþegahreyfing sofið um
of á verðinum, því víða erlendis láta
launþegasamtökin vinnurétt fatlaðra
sig miklu skipta. Tómlæti vinnu-
veitenda og lítið frumkvæði hér.
Dýrmæti starfsins hafið yfir efa.
Ræddi hlutverk tryggingakerfis
varðandi öryrkjavinnuna, en lög þ.a.l.
væru meingölluð, enda lítið nýtt. Hann
vék að endurhæfingarlífeyrinum.
Fullar bætur á meðan eiga að tryggja
afkomu. Hér er skylduverk að vinna
hjá öllum viðkomandi. Endur-
menntunarlífeyrir ætti að vera
jafnsjálfsagður. Nú njóta 4900
einstaklingar örorkulífeyris og 2600
örorkustyrks. Nokkur meirihluti
kvenna og ungir öryrkjar fleiri hér en
víðast annars staðar. Fötluðum og
öryrkjum of margar bjargir bannaðar.
Hann kom inn á fáein atriði
framtíðarsýnar: Skyldafyrirtæki með
lögum að taka ákveðið hlutfall öryrkja
í vinnu — ívilnanir á móti. T.R. ætti
að sjá um vinnustað fyrir öryrkjana
m.a. til að sinna upplýsingaþjónustu.
T æknina á enn frekar að taka í þjónustu
öryrkja. Frumkvæði þarf á hverjum
tímaað komafráráðuneyti heilbrigðis-
og tryggingamála.
Þá fluttu þær Ágústa Guðmunds-
dóttir og Dísa Pálsdóttir sínar tölur af
sjónarhóli fatlaðra, sem báðar eru
birtar hér í Fréttabréfinu.
Næst kynnti Margrét Margeirs-
dóttir deildarstjóri í ítarlegu máli
og myndum skýrslu þá sem unnin var
í félagsmálaráðuneytinu um vemdaða
vinnustaði og almenna vinnumarkað-
inn.
Aðeins er hér tæpt á örfáum
atriðum, því skýrslunni verða síðar
gerð skil.
15 vemdaðir vinnustaðir eru á
landinu 1988 skv. skýrslunni með 292
starfsmönnum. Aldur frá 17—76 ár.
Fötlunarhópar sem fjölmennastir
eru: Greindarskertir, þroskaheftir: 120.
Með geðræn vandamál: 67. 15,7%
eru í stéttarfélögum og 21,7% greiða
í lífeyrissjóð.
Samtals voru launagreiðslur 1988
48 millj. Rekstrarstyrkir til 11
vinnustaða voru 56 millj. og 31 millj.
kom í stofnkostnað úr Framkvæmda-
sjóði fatlaðra.
Á almenna markaðnum var um
92ja vinnustaða úrtak að ræða. 14
höfðu fatlaða í vinnu, 30 alls.
Sambærileg laun og reynsla mjög góð.
Þeir sem neituðu sögðu flestir, að engir
fatlaðir hefðu sótt.
Að lokum fór hún yfir helztu
tillögur nefndarinnar, sem kynntar
verða síðar.
Þá var komið að Sigurði E.
Guðmundssyni framkvæmdastjóra
Húsnæðisstofnunar ríkisins, en hans
ræða mun birt hér.
Frá sjónarhóli atvinnurekenda, en
þaðan talaði Kristinn Bjömsson
forstjóri Shell. Kristinn rakti góða
reynslu sína af fötluðum starfs-
mönnum sem forstjóri hjá iðnfyrir-
tækjunum Nóa-Síríus og Hreini. Þar
leituðu þeir sérstaklega eftir fötluðum
starfskröftum, því honum væri vel
ljóst hversu hættuleg atvinnuleg
einangrun fatlaðra væri.
Aðgengið mjög slæmt, en allir
boðnir og búnir til aðstoðar. Reynslan:
Samvizkusemi og iðni ásamt góðri
mætingu.
Viðhorf ísl. atvinnurekenda sífellt
jákvæðari, enda hefur kynning á mál-
efnum fatlaðra og fræðsla verið
ómetanleg.
Hann taldi hugmyndir Félags
íslenzkra iðnrekenda um atvinnu-
möguleika fatlaðra mj ög jákvæðar og
vilja þar á bæ til úrlausna. V araði hins
vegar við samkeppni frá vemduðum
vinnustöðum við framleiðslu á vörum,
20