Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1990, Blaðsíða 21
sem þegar væru fyrir hendi og fatlaðir
ynnu við.
A.S.Í. fulltrúinn var lögfræðingur
þess Lára V. Júlíusdóttir. Hún benti á
þá hættu, sem væri af því, ef
atvinnuleysi yrði viðvarandi. Hingað
til hafa fleiri fatlaðir verið hér á
vinnumarkaði en annars staðar sakir
hins góða atvinnuástands. Hin kalda
markaðshyggja dæmir fatlaða úr leik
fyrr en aðra.
Hún hvatti til sem beztrar atvinnu-
leitar og vinnumiðlunar sem víðast
samfara góðri fræðslu um vanda
fatlaðra.
Lára sagði samtök fatlaðra eiga að
leita til A.S.Í. og lagði til samhliða
kjaraviðræðurlaunþegahreyfingar—
fatlaðra — atvinnurekenda og
ríkisvalds.
A.S.I. væri sem fyrr reiðubúið til
að leggja réttindamálum fatlaðra lið.
Ögmundur Jónasson fulltrúi
B.S.R.B. lagði áherzlu á vinnurétt
handaöllum. Atvinnuþátttakafatlaðra
annars vegar drjúgur hluti lífsgæfu
þeirra og samfélagslegur gróði af
verðmætasköpuninni hafinn yfir allan
efa.
Þvímeirivinna—þeimmunminni
opinber aðstoð. Einhæfni atvinnulífs
alltof víða gerði fötluðum erfitt fyrir,
þó tölvutæknin hefði opnað nýjar dyr.
Skipulag vinnunar þyrfti einnig að
aðlagast hinum fatlaða betur ásamt
aðgenginu. Sveigjanleiki í vinnutíma
— opnara og aðgengilegra mennta-
kerfi ásamt breyttum áherzlum og
endurmati kjarabaráttunnar — allt
þyrfti til að koma sem allra fyrst.
Meginmálið: Hin staðlaða
manneskja víki — einstaklingurinn
fái að njóta sín.
Að loknum stuttum umræðum og
matarhléi tók Soffía Lárusdóttir frá
Svæðisstjóm Austurlands til máls, en
hennar erindi er birt hér í Fréttabréfinu.
Sömuleiðis er birt erindi Aðalsteins
Steinþórssonar form. Sambands
vemdaðra vinnustaða, sem kom þar
næst í ræðustól.
Um atvinnuleit og vinnumiðlun
fjallaði svo erindi Elísabetar
Guttormsdóttur deildarstj.
Hverjir sækja mest eftir vinnu?
Fólk með geðræn vandamál efst á
blaði og svo koma þroskaheftir.
Vandamálið er ekki hinn fatlaði
heldur skortur á úrræðum—sívaxandi
m.a.s. Þeir fatlaðir sem leitaeftir vinnu
skiptast í þá sem einungis má ætla að
fari á vemdaða vinnustaði, en þar bíða
mjög margir og svo þeir sem geta
farið út á hinn almenna vinnumarkað
með aðstoð. Hvoru tveggjaþarf: Fleiri
pláss með fjölbreyttari verkefni á
vemduðum vinnustöðum og góður
stuðningur við atvinnurekendur s.s.
öryrkjavinnan ætti að gera með
lagabótum.
Svo eru tveir hópar betur settra.
Annars vegar fólk sem þarf að reyna
sig og fá eftirfylgd í einhvem tíma til
að ná fullri fótfestu. Þar þyrfti aðstoð
einnig. Síðan er svo það fólk sem unnt
er að mæla með beint út á vinnu-
markaðinn.
Stórauka þyrfti kynningu á
atvinnumálum fatlaðra í fyrirtækjum
svo og þarf námskeið fyrirfatlaða um
atvinnuleiðir og möguleika í
fyrirtækjunum.
Fjölbreyttar lausnir þyrftu að vera
fyrir hendi. Setti fram ýmsar
hugmyndir m.a. um skýld störf í
fyrirtækjum, skylda vinnuveitendur
til að taka ákveðið hlutfall fatlaðra í
vinnu, verðlauna fyrirtæki sem veittu
fötluðum vinnu, kaupa hlut í fyrir-
tækjum með skilyrðum, styrkja
vélakaup, sem auðvelduðu fötluðum
vinnu o.s.frv.
Þar næst kom Guðrún Hannes-
dóttir í ræðustól og lagði út af
orðunum: Vinnan er dyggð allra
dyggða, það að láta ekki verk úr hendi
falla.
Ræða Guðrúnar eða meginatriði
munu komast til skila fyrir lesendur
síðar.
Síðastur á mælendaskrá var Davíð
Scheving Thorsteinssonfr.kv.stj.
um efnið: Viðbrögð við breyttum
aðstæðum í þjóðfélaginu m.t.t.
framtíðarstöðu fatlaðra á vinnu-
markaði. Öll störf í nútíð og framtíð
eru breytingum háð. Alltaf meira af
sérþjálfuðu fólki til starfa. Störfum
t.d. í verksmiðjuvinnu fækkar ótrúlega
ört. Þurfa ekki að vera slæm tíðindi
fyrir fatlaða.
Þeir mæta einmitt betur en aðrir
hinni almennu kröfu um samvizku-
samt vinnuafl, stöðugt og áreiðanlegt,
sem leggur sig fram.
Lagði áherzlu á liðveizlu á
þjálfunartíma og ákveðna eftirfylgd.
Æ algengara m.a. vestan hafs að
fólk taki verkefni heim til sín—tæknin
gerir þetta allt auðvelt.
Auðveldar fötluðum, sem fái þá
að ráða vinnutíma og vinnuhraða.
Davíð hvatti að lokum til samvinnu
allra aðila um atvinnumálin.
Á eftir voru fjörugar umræður sem
ýmsir tóku þátt í m.a. eini þing-
maðurinn sem sótti ráðstefnuna Karl
Steinar Guðnason.
Um þær umræður allar mun ekki
fjallað hér, en margt var þar mælt af
skynsemi og þekkingu, en nóg mun
kveðið hér að sinni.
Formaður sleit ráðstefnunni kl.
16.45 og bað menn heila heim að
halda með þökk fyrir góða og gagnlega
ráðstefnu, sem vonandi ætti eftir að
skila einhverjum baráttumálum
áleiðis.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
21