Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1999, Blaðsíða 22

Björk Vilhelmsdóttir félagsráðgjafi:
“Nú ert þú staddur á horni
Hamrahlíðar og Stakkahlíðar”
Blindrafélagið stóð fyrir fjöl-
sóttri ráðstefnu í tilefni 60
ára afmælis síns í ágúst sl.
Ráðstefnunni var ætlað að gefa þátt-
takendum, fagfólki, félagsmönnum
og aðstandendum þeirra, yfirlit yfir
____________ ýmsa þá þætti sem
snúa að blindum
og sjónskertum og
svara eftirfarandi
i'■ 1 i spurningum:
'o, <ís ^ .! • Hvernig getur
daglegt líf verið hjá blindum eða sjónskertum ein-
Björk staklingi?
Vilhelmsdóttir * Hvernig sjá
menn fyrir sér
þjónustu við blinda og sjónskerta í
framtíðinni?
• Hvers má vænta í þróun nútíma
augnlækninga?
• Hvaða hjálpartæki eru í boði?
• Hverju skilar hæfing eða endurhæf-
ing?
• Núverandi staða og framtíðarhorfur
í mennta- og atvinnumálum.
• Hvað getur upplýsingatæknin gert?
• Hver verður staða blindra og sjón-
skertra Islendinga á nýrri öld?
Erfitt er að gera stutta samantekt
af eins og hálfs dags ráðstefnu
þar sem flest allt sem fram kom var
markvert. Til að koma til móts við þá
sem misstu af ráðstefnunni ætlar
Blindrafélagið að gefa alla fyrirlestr-
ana út á hljóðsnældum.
Gert var ráð fyrir því í dagskrá ráð-
stefnunnar að láta rödd félagsmanna
Blindrafélagins heyrast. Fyrst komu
fram Halldór Rafnar, Rósa Ragnars-
dóttir og Sigrún Jóhannsdóttir og
deildu reynslu sinni af því að vera
blindur, að vera sjónskertur og að
missa sjón á efri árum. Það var
aðdáunarvert hvernig þau gátu deilt
reynslu sinni og lagt lóð á vogar-
skálarnar til að aðrir en blindir og
sjónskertir fái skilning á aðstæðum
sínum. Fulltrúar yngstu félagsmann-
Samantekt af
yfirlitsráðstefnu
Blindrafélagsins um
stöðu blindra og
sjónskertra í nútíð
og framtíð
anna sem ekki eru komin á það
þroskastig að standa upp og tjá tilfinn-
ingar sínar í orðum gerðu það með
tónlistarflutningi þar sem Ester
Heiðarsdóttir 8 ára spilaði á píanó og
Guðfinnur Karlsson 10 ára á fiðlu.
Halldór Sævar Guðbergsson hélt
opnunarerindi og kom að þvt megin-
hlutverki Blindrafélagins að berjast
fyrir hagsmunum blindra og sjón-
skertra og knýja fram betri og bætta
þjónustu. Tilgangur með ráðstefnu
sem þessari væri að skilgreina þarf-
irnar, fá yfirlit yfir stöðu mála í dag
svo hægt sé að vita fyrir hverju þyrfti
helst að berjast.
s
máli allra félagsmanna sem deildu
reynslu sinni í upphafi ráðstefn-
unnar kom fram að það sem mestu
máli skiptir er stuðningur þeirra sem
eiga svipaða reynslu að baki og sam-
staða og samheldni hópsins. Er það í
samræmi við áherslur sem nú eru að
verða ríkjandi í Bandaríkjunum og
Astralíu og verið hafa í langan tíma á
Norðurlöndunum. Jafningjastuðn-
ingur virðist vera það úrræði sem
skiptir mestu fyrir einstaklinginn fyrir
utan stuðning fjölskyldunnar sem
skiptir sköpum og faglega endurhæf-
ingu. Það var einnig sammerkt í frá-
sögnum þeirra að það þarf hörku,
dugnað og eljusemi til að ná að lifa
eðlilegu lífi með þessa fötlun. Þau
þyrftu að telja almenning, yfirvöld og
ekki síst sig sjálf á það að “við getum
yfirleitt meira en við ættum að geta
gert”.
Fram kom í umræðum að sá sem
er blindur þarf ekki að vera í myrkri
og sá sem er alvarlega sjónskertur
getur kannski lesið símaskrána en
ekkert séð frá sér en annar getur ekki
lesið stærstu fyrirsagnir í dagblöðum
en sér fegurð fjallanna.
Eftir að félagsmenn höfðu sagt frá
lífi sínu og hluta til frá þeirri þjónustu
sem þeir hefðu notið var komið að
fulltrúum ýmissa stofnana sem koma
að málum blindra og sjónskertra að
gera grein fyrir starfsemi sinni og
framtíðarsýn.
Helga Ólafsdóttir forstöðumaður
Blindrabókasafns íslands
fjallaði um framtíðarsýn á þjónustu
blindrabókasafnsins sem sinnir 1300
einstaklingum auk 140 stofnana.
Meginmarkmið safnsins er að setja
efni í þann búning sem nýtist blindum
og sjónskertum. Flestir njóta hljóð-
bóka en aðrir eru famir að tileinka sér
notkun stafrænna hljóðbóka á tölvu-
tæku formi með svokallaðri Daisy
tækni og nýta þá almenn tölvuhjálp-
artæki s.s. blindraletursskjá og
talgervil.
Tryggvi Sigurðsson deildarstjóri á
Greiningar og ráðgjafarstöð ríkisins
sagði frá markvissu starfi þeirrar
stofnunar sem byggir á einstakl-
ingsbundnumþjónustuáætlunum sem
miða að því að draga úr áhrifum fötl-
unarinnar. Til að slíkt geti orðið þarf
snemmtæka íhlutun.
Margrét Sigurðardóttir deildar-
stjóri í blindradeild Alftamýrarskóla
sagði frá blindrakennslu sem verið
hefur hér á landi frá 1933. Blindra-
kennsla er sérstæð fyrir það að kennsl-
an miðar að því að kenna það sem
barnið missir af vegna sjónleysis,
þ.a.l. er ekki einungis um hefðbundn-
ar námsgreinar að ræða. Uppeldi í
blindunni kallaði Margrét það. Fram-
tíðin er að uppfylla það meginskilyrði
að sjá öllum nemendum fyrir kennslu
við hæfi hvort sem það er í sérdeildum
eða heimaskólum utan sem innan
22