Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1999, Síða 43

Sagan um hvíta
stafinn
✓
[tilefni 60 ára afmælis Blindrafélagsins voru haldnar ráðstefnur og rætt
um ýmislegt sem varðar blinda og sjónskerta og ýmis hjálpartæki handa
þeim. Nokkrar umræður urðu um hvíta stafinn og notkun hans.
Kom þar fram að ýmsir voru feimnir að nota hann.
Eftirfarandi sögu hafði einn þátttakandi að segja:
Hann var staddur í Sjónstöð íslands til að fá ýmis
hjálpartæki. Sagði þá konan sem afgreiddi hann, að þar
sem sjón hans væri ekki nema 5-6% yrði hann að fá sér
hvíta stafinn. Hann mótmælti því og taldi enga þörf á hvíta
stafnum. En konan taldi það mikið öryggi bæði fyrir hann
og aðra. Að lokum hélt hann af stað frá sjónstöðinni með
staf í hendi.
I anddyrinu bað hann stúlku sem þar var að hringja á
leigubíl fyrir sig, því hann treysti sér ekki til að fara með
strætó eins og vanalega vegna feimni við að nota hvíta
stafinn. Bíllinn keyrði hann alveg heim að dyrum og hann
læddist inn með stafinn svo enginn sæi hann. Faldi hann síðan stafinn inn í
skáp. Liðu nú nokkrar vikur og stafurinn gleymdist.
Einn góðan veðurdag hringdi síminn hjá honum og var það dótturdóttir
hans og var hún með skilaboð frá Spáni þar sem frænka þeirra starfar.
Skilaboðin komu frá konu hans sem þá var látin fyrir tveimur og hálfu ári
síðan. Skilaboðin höfðu komið fram á miðilsfundi þar sem konan var stödd.
Skilaboðin voru þau að hann ætti að fara að nota stafinn og var kona hans
mjög ákveðin í því. Hann sagði við dótturdóttur sína: „Eg er hættur að nota
stafinn”. Hann hafði fyrir nokkrum mánuðum verið slæmur í mjöðm en var
nú mikið betri og þyrfti því engan staf nú.
Nokkru síðar, er hann var djúpt hugsi um liðna tíma, man hann allt í einu
eftir hvíta stafnum sem var falinn inni í skáp. Var þar með komin lausn á
skilaboðum konu hans.
Oft var honum hugsað til konu sinnar og veru hennar á Spáni en í lifanda
lífi fór hún aldrei til Spánar. Þetta er eflaust ein leiðin til að koma boðum til
sinna nánustu. Nú er stafurinn í fullri notkun og feimnin horfin.
Þórður Jónsson.
Urskurðarnefnd
ágreiningsmála
Hughrif
árstíðanna
Sumar
Unaðssæl er sumartíð,
syngur í hverjum runni.
Lofgjörð kveða blómin blíð
bjartri náttúrunni.
Haust
Horfið er nú heiðið bjarta,
húmið færist yfir storð.
Laufin fögrum litum skarta,
Lognkyrr sær við fjöruborð.
Vetur
Snær um alla velli og voga
vetrarkvöldin undrahljóð.
Björtust norðurljósin loga,
lýsir máni fannaslóð.
Vor
Ég geng út í vorsins grænu
dýrð
og gleðst sem barn í hjarta.
Veröldin öll er skarti skírð
með skrúðið fagurbjarta.
H.S.
Ólöf Stefanía
Eyjólfsdóttir:
Kyndill friðar
Hald á lofti kyndli friðar
og frelsa fjallkonu landsins,
ei granda fossbúum fjallsins
né vængjabliki, gælum vorsins.
A lofti höldum kyndli friðar.
Helgum andardrátt jarðar.
Ó.S.E.
Svör við gátum á bls. 13
1. Stóll
2. Spegill
3. Bylur
4. Bók
5. Vísar á klukku
6. Úr
7. Bárur
S. Lýður
9- Vindurinn
10. Rjúpurnar
Um nokkurt árabil hefur sá mögu-
leiki verið fyrir hendi hjá við-
skiptavinum Tryggingastofnunar
ríkisins að geta skotið til trygginga-
ráðs ágreiningsefnum sínum við
stofnunina. Kvartana- og kærumál
hafa því farið til úrskurðar trygginga-
ráðs, en af þeim mikill fjöldi árlega.
Á síðasta þingi varð sú breyting á
lögum um almannatryggingar að nú
skulu slík ágreiningsmál fara fyrir
sérstaka óháða úrskurðarnefnd.
Ekki skal lagabreytingin rakin
frekar hér, enda góð grein fyrir henni
gjörð hér í síðasta blaði.
Úrskurðarnefndin hefur nú verið
skipuð en hún tók til starfa l.júlí sl.
í henni eiga sæti: Friðjón Örn
Friðjónsson hrl.formaður, Guð-
mundur Sigurðsson læknir varafor-
maður og Þórunn Guðmundsdóttir
hrl. Úrskurðamefndin hefur aðsetur
sitt að Laugavegi 103, Reykjavík.
Nefndarmönnum er alls góðs ámað í
þeirra krefjandi störfum, en við hér
hjá Öryrkjabandalagi íslands bindum
miklar vonir við nefnd þessa sem
óháðan úrskurðaraðila í viðkvæmum
og vandmeðfömum ágreiningsefnum.
H.S.
fréttabréf öryrkjabandalagsins
43