Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.2000, Qupperneq 16

HEIMSOKN
íÁSGARÐ
Það var á einum þessara ofur-
hlýju síðsumardaga sem við
Garðar Sverrisson og Guð-
ríður Olafsdóttir lögðum leið okkar
upp í Lækjarbotna til að hitta hand-
verksfólk í As-
garði, en Ás-
garður er í all-
djúpri kvos
nokkuð frá Suð-
urlands-
Þar kviknaði áhugi Þórs Inga og
síðan fór hann til náms og starfa
erlendis, var mest í Svíþjóð en
kynnti sér einnig starfið í Sviss,
Þýskalandi og Noregi. í örstuttu
máli lýsir Þór Ingi þessu og segir að-
aláherslu á það að virkja sköpunar-
kraftinn, tala til hins heilbrigða sjálfs
sem vissulega er að finna í hverri
manneskju. Ein leiðin til að ná
Þór Ingi
v e g i .
O k k u r
þótti við
vera kom-
in nokkuð
hátt yfir sjávarmál en vorum
upplýst um að Ásgarður væri
ekki nema í 130 metra hæð
yfirsjó. Við hliðina á Ásgarði
er svo skólahús þar sem
rekinn er bæði skóli og leik-
skóli samkvæmt Waldorfs-
kenningunni og þar munu í
vetur hafa verið 40 í skóla og
14 í leikskóla.
Við erum upplýst um það að
5 hafi útskrifast sl. vor úr 10.
bekk og 2 þeirra halda áfram í
Waldorfsskóla erlendis í
haust.
Það er viss samgangur á
milli skóla og handverkstæðis,
m.a. koma skólanemar í
smíðar út í handverkshús.
En það er svo handverk-
stæðið sjálft, Ásgarður sem
við ætlum að heimsækja og
ffæðast um fyrst og fremst. Hann
Óskar færir okkur kaffi en hann er
með umsjón í eldhúsinu og við látum
fara vel um okkur ásamt Þór Inga
Daníelssyni framkvæmdastjóra sem
eys af sínum fróðleiksbnmni.
Þór Ingi segir okkur að þessu
fyrirkomulagi skv. Steiner kenn-
ingunni og framkvæmd hennar hafi
hann kynnst við vinnu sína á Sól-
heimum, hugmyndafræðin sem
Sesselja Sigmundsdóttir, stofnandi
Sólheima byggði allt á á sinni tíð.

Leikföng frá Ásgarði.
Ævintýralínan í Ásgarði.
þessu marki er í gegnum listræna
vinnu, þar sem allir starfsmenn eru
virkir í öllu ferlinu, allt frá því að
saga tréð alla leið yfir í það að koma
framleiðslunni á markað og selja
hana.
Ásgarður er annars sjálfseignar-
stofnun með sjálfstæðri stjórn.
Þarna eru nú 17 í vinnu, sóttir á
morgnana og skilað heim, ýmist í há-
deginu eða á kvöldin en vinnulok
eru kl.4 nema á föstudögum, þá á há-
degi, flestir eru allan daginn. Allt
eru þetta þroskahamlaðir einstakl-
ingar, ekki hreyfihamlaðir neitt sem
heitir. Starfsmenn til umsjónar eru
þrír.
Aðeins ein stúlka er í hópnum svo
karlkynið er allsráðandi á staðnum.
r ,
IAsgarð koma menn í gegnum
svæðisskrifstofúrnar á Reykjanesi
og í Reykjavík og svo frá Vinnu-
miðlun höfúðborgarsvæðisins. Inn í
þetta má skjóta hér að þarna
hittum við tvo einstaklinga
sem höfðu verið allt frá upp-
hafsárinu 1993, þeir Óskar og
Siggi, en það ár voru 3 í byrj-
un teknir inn. Þór Ingi segir
meginatriði það að hjálpa
þeim sem vilja fara út á hinn
almenna vinnumarkað en um
leið að leyfa þeim að vera
áfram sem það kjósa. Megin-
þemað að þjálfa menn til
vinnu og þegar við komum
voru allir í ærnum önnum.
Hins vegar er einnig lögð
mikil áhersla á félagslega þátt-
inn, fá menn til að vinna úr
sinni fötlun, koma á jafnvægi í
lífi þeirra.
Fundir eru alla fostudaga um
fotlun og viðbrögð við henni,
ævinlega tekið á öllum vanda-
málum í vinnunni strax og þau
koma upp og Þór Ingi nefnir
það að oft jaðri við fordóma
hjá þeim betur settu í garð
þeirra lakari. Aðalatriðið væri
að sýna öllum sömu um-
hyggjuna og alúðina. Framleiðslu-
varan er fyrst og fremst leikföng, ís-
lensk leikföng úr tré, svipuð og áður
þekktust á íslenskum heimilum,
heimagerð að sjálfsögðu þá. Sér-
íslensk leikföng eftir ákveðnum
línum s.s. bændalínu, sjómennsku-
línu og ævintýralínu sem best hefúr
gengið að selja (bílar, tré, hús t.d.).
Þór Ingi segir krakka taka þessum
leikföngum vel, þau eru allnokkuð
pöntuð af leikskólum og hafa reynst
þar vel og svo eru starfsmenn með
torgsölu fyrir jól, sem hefur gengið
16