Íþróttablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 4

föðurbróður míns Ólafs Davlðssonar,
verzlunar st j óra.
Á þessum árum voru glímur mik-
ið iðkaðar í Vopnafirði. Þar voru
margir góðir glímumenn um þessar
mundir. Minnisstæðastir eru mér
þeir bræðurnir frá Bustarfelli Einar
Metúsalemsson, sem var glímukappi
þeirra Austfirðinga, og Ólafur
Metúsalemsson. Ég glímdi mikið þau
ár sem ég átti heima í Vopnafirði.
Eftir nokkra ára dvöl á Vopnafirði
flyst ég svo til Akureyrar og gerist
þar verzlunarmaður hjá Grími Lax-
dal.
Ég innti Ólaf eftir hinni svo köll-
uðu veðmálsglímu, sem fram fór á
Akureyri í ársbyrjun 1906, en sú
glíma var háð á milli Ólafs og
Jóhannesar Jósefssonar og hleypti
miklum eldmóði í glímuæfingar á
Akureyri. Ólafi fórust orð á þá leið,
að eitt sinn hefði Grímur Laxdal
komið að máli við sig og sagt sér að á
Akureyri væri maður, sem byði 100
kr. hverjum sem gæti lagt hann.
Ólafur spyr þá Grím Laxdal að
því, hver þessi maður sé, en Grímur
segir honum að þessi maður sé
Jóhannes Jósefsson og að Ólafur
verði nú að reyna fræknleik sinn, því
einhver mætti til með að taka þess-
ari áskorun Jóhannesar.
Það verður úr að Ólafur fer að
hitta Jóhannes að máli til að vita
hvernig þeir ættu að haga búnaði
sínum í glímunni.
Er þeir hittast segir Jóhannes að
það sé Grímur Laxdal, sem bjóði 100
kr. ef einhver geti lagt Ólaf V.
Davíðsson. En um þessa glettu Gríms
hafði Ólafur ekki hugmynd.
Ölafur V. Davíðsson í dag
Hvort sem meira eða minna hefur
verið um þetta rætt eða ekki á milli
þeirra Ólafs og Jóhannesar þá verð-
ur það úr að glíman er ákveðin og
skulu þær verða þrjár. Veðmálsglím-
an fór svo fram 6. janúar 1906.
Leikslok urðu þau að Jóhannes sigr-
aði í öllum þremur glímunum.
1 Norðra 12. janúar sama ár segir
svo um úrslit glímunnar: Norðri gat
þess um daginn, að opinbera Veð-
glíma yrði háð 6. þ. m. á milli þeirra
Jóhannesar Jósefssonar og Ólafs V.
Davíðssonar. Fjöldi manns varð frá
að hverfa, og þó mátti heita, að
troðið væri í leikhúsið. Þar stóð ná-
lega maður við mann. Er það gott
að svo mikill áhugi er fyrir þessari
gömlu þjóðlegu íþrótt. Leikslok urðu
þau, að Jóhannes sigraði í öllum
þremur glímunum. —• Báðir glímdu
þeir vel og liðlega og þó Ólafur engu
siður, var það all góð skemmtan á
að horfa.
Ólafur skýrði mér frá annari
glímukeppni, sem einnig fór frá á
Akureyri þennan sama vetur og þar
sem hann var þátttakandi. Eg ætla
enn að tilfæra ummæli Norðra, en
honum farast svo orð um þessa
glímukeppni í 10. tölubl. frá 9. marz:
„Síðastliðið þriðjudagskvöld þreyttu
32 menn á Akureyri glímu í leikhúsi
bæjarins. Aðgangur kostaði 75 aura
og var húsfyllir. Tvö nýstofnuð félög
reyndu með sér glímurnar, 16 menn
úr hvoru. Foringi UMF Akureyrar
er Jóhannes Jósefsson, sá sem „verð-
launaglímurnar“ vann í vetur, en
Valnum stýrir Guðlaugur Pálsson,
timbursmiður." — 1 framhaldi grein-
arinnar er svo skýrt frá glímunni á
þá leið, að foringjarnir hafi báðir
fallið og allt lið þeirra að undan-
teknum einum manni, Ólafi V.
Davíðssyni, sem aðeins hafi fallið
einu sinni, en reglur hafi verið þær,
að sá var til fulls yfirrunninn og
dæmdur úr leik, er tvisvar hafði fall-
ið.
Það er auðséð á þessu að nú hefur
komizt mikill skriður á glímumálin á
Akureyri. Um þessar mundir mun
glímufélagið Grettir hafa verið stofn-
að, en markmið þess var að vinna að
því, að þjóðlegar íþróttir, einkum
glíman, yrði iðkuð sem mest. Glímu-
félagið Grettir gengst nú fyrir
því að koma á allsherjarglímu um
verðlaunagrip — var það hið svo-
Ólafur V. Davíðsson á yngri árum.
kallaða Grettisbelti, sem enn í dag er
keppt um. Gllmukeppni þessa nefndi
félagið Verðlaunaglímu Islands. En
aðalhvatamenn að gerð beltsins
munu hafa verið Jón frá Múla og
Friðrik Möller, póstmeistari.
Þessi Verðlaunaglíma, sem var
fyrsta Islandsglíman, fór fram á
Akureyri 21. ágúst 1906.
Sigurvegari varð Ólafur V. Davíðs-
son, þá aðeins 19 ára gamall.
Að glímulokum voru þeir jafnir að
vinningum Ölafur, Jóhannes Jósefs-
son og Emil Tómasson. Ólafur hafði
legið fyrir Jóhannesi en Jóhannes
fyrir Emil og Emil fyrir Ólafi. En I
úrslitaglímunni lagði Ólafur báða.
Þegar Jóhannes féll reis hann snar-
lega á fætur og sagði við Ólaf: Til
hamingju með beltið vinur.
Ólafi liggja mjög hlýleg orð til
Jóhannesar, sem drengskaparmanns
í glímu, — og Ólafur hefur áreiðan-
lega haft það fyrst og fremst í huga
að glíma vel og drengilega.
Eftir glímuna var Grettisbeltið af-
hent Ólafi og á hann spennt af for-
manni Grettis, Vigfúsi Sigfússyni,