Íþróttablaðið - 01.10.1966, Blaðsíða 12

kjarna málsins, að athuga hverjir
eigi að kosta íþróttastarfið.
f>að er í raun viðurkennt nú, að
það eru þrír aðilar, samkv. íþrótta-
lögum. En þeir hafa ekki komið sér
niður á réttláta skiptingu. Aðilarnir
eru rikið, sveitarfélaglð og félagið,
eða réttara sagt félagsmennirnir, og
finnst mér ekki fráleitt að hver
þessara aðila ætti að bera um %
kostnaðar af starfinu. Því þótt talið
væri að félagsmenn greiddu aðeins %
þá yrði það ávallt lang stærsta upp-
hæðin, sem félagsmenn legðu fram,
vegna hinnar miklu vinnu sjálfboða-
liða og leiðtoga. En fyrir þjóðfélag-
ið er sú vinna ómetanleg, sem í té
er látin. Hver vill meta áhugastarf
1200—1500 íþróttaleiðtoga um land
allt?
Þá er heldur ekki reiknað með að
kostnaður við mót, keppnisferðalög,
þing og þess háttar væri styrkhæft,
en þessi kostnaður er mjög mikill.
Mun ekki fjarri lagi að hann muni
vera um 50% af öllum útgjöldum
íþróttahreyfingarinnar.
Ekki er gert ráð fyrir að þetta
mál verði til umræðu hér, en ég tel
að þetta mál eigi að undirbúa fyrir
næsta formannafund og vera þá að-
almál þess fundar.
En til fróðleiks vil ég gefa hér
lauslegt yfirlit um kennslukostnað
félaganna á sl. ári. Samkvæmt
skýrslum, sem borizt hafa voru
greidd kennaralaun kr. 6.618.247,00.
Húsaleiga, rekstur iþróttamann-
virkja, ferða- og dvalarkostnaður
kennara, kaupverð og viðhald
kennslutækja kr. 3.234.672,00. Metin
gefin kennaralaun voru kr.
2.494.419,00, en það svarar til 4082
dagsverka, þó er víst að ekki kemur
öll gefin kennsla fram á skýrslum.
Kostnaður samtals við kennslu
hefur þá numið kr. 12.347.338,00.
Iþróttanefnd ríkisins veitir 500.000,00
til styrktar kennslukostnaði. Ef allir
þessir liðir eru lagðir til grundvallar
þá nemur styrkurinn um 4,05%.
1 ljósi þessara staðreynda er vissu-
lega þörf á, að við ræðum þessi mál
sérstaklega á formannafundi.
Á undanförnum árum hafa sam-
skiptin við útlönd farið vaxandi. Við
höfum háð marga landsleiki í hin-
um ýmsu greinum íþróttanna. Oft
hefur árangurinn verið ágætur, en
þvi miður of slakur í mörgum tilfell-
um. Verður að segja að þrátt fyrir
aukna þátttöku í íþróttum höfum við
ekki átt jafngóða og marga afreks-
menn sem stundum áður.
1 raun er það ekki aðalatriðið að
vinna landsleiki, eða eiga svo og svo
marga afreksmenn, heldur hitt að
hafa fjöldann með i starfinu. Með
vaxandi þátttöku og bættri aðstöðu
fáum við meiri breidd og betri árang-
ur íþróttamanna.
Öll sérsamböndin hafa unnið á
undanförnum árum rnjög gott starf,
og undirbúa markvissa sókn á ýms-
um sviðum. Vil ég til dæmis benda á,
að hið nýstofnaða Glímusamband Is-
lands hefur stofnað til kappglímu í
landsfjórðungum. Þá hefur KSl hafið
keppni í III. deild ogFRl hefur komið
af stað unglingakeppni og bikar-
keppni í frjálsum iþróttum. Sú
keppni er nú nýafstaðin og tókst af-
bragðs vel.
Þannig vinna öll samböndin af
kostgæfni, og er ánægjulegt til þess
að vita, að öll uppskera þau meiri
og betri þátttöku en áður.
Framkvæmdastjórn ISl hefur
einnig undirbúið nokkur mál, sem
verða mætti til vaxandi þátttöku í
íþróttum.
Ætlunin er að á næsta ári verði
stofnað sérsamband fyrir badminton.
Þetta er vaxandi íþrótt, sem á að
vera hægt að iðka á mun fleiri stöð-
um en nú er gert.
Þá er ætlunin að athuga mögu-
leika á stofnun fimleikasambands,
og gera þar með alvarlega tilraun
til þess að auka þátttöku í fimleik-
um.
Það verður að segjast eins og er,
að það er varla vanzalaust að eiga
ekki ávallt nokkra flokka, sem iðka
sýningafimleika, bæði til þess að
sýna hér heima og erlendis. Fáar
íþróttir hafa eins mikið auglýsingar-
gildi og fallega sýndir fimleikar.
Þá er lagt tii við þingið að stofna
til Islandsmeistarakeppni í tveimur
nýjum greinum. Er það borðtennis
og lyftingar.
Verið er að þýða reglur fyrir borð-
tennis og væntum við að þessi ágæta
íþrótt verði fljótt mikið iðkuð, enda
víða góðar aðstæður til slíks. Vil ég
t. d. benda á öll félagsheimilin, sem
mætti með góðu móti nota fyrir slík-
ar æfingar. Þá er það staðreynd að
nú þegar, eru margir ófélagsbundnir
Frá iþróttaþingi á Isafirði. Til vinstri situr Gísli Halldórsson, forseti I.S.I.,
en i ræðustóli er 1. þingforseti, Sigurður Jóhannsson, formaður Iþróttabanda-
lags ísafjaðar.
180