Íþróttablaðið - 01.11.1966, Blaðsíða 6

ERLINGUR PALSSOINi
Þeim fækkar nú óðum frum-
herjum íþróttasamtakanna á Is-
landi. Nú er horfinn af sjónar-
sviðinu Erlingur Pálsson, yfir-
lögregluþjónn, sem lézt í Reykja
vík 22. okt. sl. á 71. aldursári.
TJtför hans var gerð á vegleg-
an hátt frá Fríkirkjunni í
Reykjavík föstudaginn 28. okt.
sl.
Erlingur Pálsson var einn
mesti íþróttamaður sinnar sam-
tíðar, sundkappi mikill og
íþróttafrömuður.
Frá föður sínum, hinum
kunna sundfrömuði Páli Er-
lingssyni, hlaut Erlingur í arf
hinn mikla sundáhuga sinn og
hófust afskipti hans af sundi
strax í æsku. Gerðist hann um
fermingaraldur aðstoðarmaður
föður síns við sundkennslu 1
sundlaugunum í Reykjavík.
Hann var við sundnám í Eng-
landi 1914. Tók þar sundkenn-
arapróf og árið 1915 hlaut hann
ríkisstyrk til þess að kenna
nemendum skóla í Reykjavík,
1., á íþróttaþingi árið 1962, er
hann lét af störfum í fram-
kvæmdastjórn, eftir 47 ára
starf þar.
Þá hefur hann verið sæmdur
stórriddarakrossi fálkaorðunn-
ar auk margra erlendra heið-
ursmerkja.
Það er sjónarsviptir fyrir í-
þróttahreyfinguna, þegar Bene-
dikt er nú horfinn. íþróttasag-
an mun geyma minninguna um
góðan dreng, sem vann heills-
hugar að framgangi íþrótta-
sjómönnum og sundkennurum,
sund og lífgunartilraunir.
Erlingur var mikill og góður
sundmaður, svo að af bar, og er
eigi ofsagt að hann hafi um
ára bil verið bezti sundmaður á
íslandi.
Hann varð margsinnis sigur-
vegari í kappsundum á árunum
1911—1926. Sigraði í hinu
fræga nýárssundi oftar en
nokkur annar maður og þrisvar
sinnum vann hann titilinn
„sundkappi íslands.“ En há-
mark afreka hans var, er hann
árið 1927 synti frá Drangey til
lands.
Erlingur Pálsson var mjög
virkur í félagssamtökum íþrótta
manna og baráttumaður fyrir
bættri aðstöðu þeirra. Hann
beitti sér mjög fyrir sundhall-
arbyggingu í Reykjavík og var
fyrsti forstjóri þess fyrirtækis,
þegar það tók til starfa. Hann
átti sæti í nefnd þeirri, sem
undirbjó íþróttalögin, sem sam-
þykkt voru á Alþingi 1940 og
málanna allt sitt líf. Hann var
höfðingi í lund og einstakt prúð-
menni í allri framkomu, svo
hann vann sér hylli og vináttu
allra er hann starfaði með.
Hann vildi að íþróttamenn
temdu sér stundvísi og framar
öllu reglusemi í hvívetna, og í
þeim anda starfaði hann. Við
samstarfsmenn hans munum
leitast við að vinna áfram í
hans anda og sendum ástvin-
um hans innilegar samúðar-
kveðjur. Gísli Hálldórsson
um árabil var hann í Laugar-
dalsnefnd og lifði það að sjá
hugsjón sína rætast, þegar
vígð var hin glæsilega sundlaug
í Laugardal á sl. sumri. Hann
var formaður Sundfélags
Reykjavíkur 1932—1950. Þá
var hann formaður Sundsam-
bands Islands frá stofnun þess
25. febrúar 1951 og í stjórn
heildarsamtakanna, Iþrótta-
sambands íslands, var hann ár-
in 1937—1951 og þar af lengst
sem varaforseti.
I Olympíunefnd Islands var
hann um árabil og oft var hann
fararstjóri íslenzkra íþrótta-
manna á íþróttamót erlendis
m.a. var hann aðalfararstjóri
Islendinga á Olympíuleikunum
1948 í London.
Það er skarð fyrir skildi, þar
sem fallinn er Erlingur Pálsson,
en svo eftirminnanleg er saga
hans og áhrif á íslenzku íþrótta
hreyfinguna, að nafn hans og
minning munu lifa um langan
aldur. H.G.
206