Íþróttablaðið - 01.11.1966, Blaðsíða 15

VALIiR ÍSLAIMDSMEISTARI
Svo virðist sem það sé að
verða hefð, að íslandsmótinu í
knattspyrnu, 1. deild, ljúki með
aukaleik milli efstu liðanna. Og
að þessu sinni þurfti tvo auka-
leiki til að fá úrslit í mótið.
Valur og Keflavík voru jöfn að
stigum eftir leikina 10 með 14
stig hvort félag - og eftir jafn-
tefli í fyrri leiknum, þar sem
Val tókst að jafna á síðustu
mínútunni í framlengingu -
sigraði Valur í síðari aukaleikn-
um og hlaut þar með sæmdar-
heitið „Bezta knattspyrnufélag
íslands 1966“, og eru 10 ár síð-
an Valur hélt síðast þeim titli.
Nokkuð voru deildar skoðanir
um hvort betra liðið sigraði í
þessum aukaleikjum. En eitt er
víst. Valur átti bezta liðinu á
að skipa framan af í mótinu -
og náði þá öruggri forustu. Hins
vegar virtist sem þátttaka liðs-
ins í Evrópubikarkeppni bikar-
hafa hefði slæm áhrif á leik-
menn og einkum þó löng utan-
för í sambandi við síðari leik
Vals, en Valur lék gegn Stand-
ard Liege, Belgíu, og vissulega
máttu Valsmenn þakka fyrir
jafntefli í fyrri leiknum gegn
Keflvíkingum.
Keppnin í I. deild var mjög
jöfn, svo jöfn, að 4 af 6 liðum
deildarinnar höfðu möguleika á
því að vinna Islandsmeistara-
titilinn, þegar aðeins 3 leikjum
var ólokið. Margir eru á því, að
Keflvíkingar hafi fremur átt
sigur skilið í mótinu, og er þá
haft til hliðsjónar, að Keflavík-
ur-liðið sótti mjög í sig veðrið
síðari hluta keppninnar eftir
frekar slaka byrjun. En ekki
ráða síðustu leikir mótsins frek-
ar úrslitum en fyrri leikir. Vals-
liðið stóð sig mjög vel framan
af og sýndi oft á tíðum skínandi
góða leiki, og á af sömu for-
sendum góðar einkunnir skilið.
En því verður ekki neitað, að
heppni var fylgifiskur Vals und-
ir lokin. I hinum slaka fyrri úr-
slitaleik á móti Keflavík var
það vissulega heppni Vals að
jafna metin á síðustu mínútu,
þegar enginn átti von á. Um
það, hvort heppni hafi verið
með í spilunum, að Keflavík
skyldi ekki skora úr vítaspyrn-
unni undir lokin, má deila. Val-
ur á afburðamarkvörð, þar sem
Sigurður Dagsson er. Það var
vel af sér vikið af Sigurði að
verja vítaspyrnuna, þó svo, að
það sé staðreynd, að hún hafi
ekki verið nógu vel framkvæmd
af Sigurði Albertssyni.
Eftirtektarvert í sambandi
við íslandsmótið að þessu sinni
er það, hve frammistaða KR
var tiltölulega léleg. I upphafi
keppnistímabilsins virtist ekk-
ert lið eins sigurstranglegt. Þá
var KR nýbúið að fá til liðs við
sig hinn snjalla kappa af Akra-
nesi, Eyleif Hafsteinsson. Byrj-
unin var slök hjá KR, en aðeins
rofaði til undir lokin. Tap á
móti Keflavík í báðum leikjun-
um réði úrslitum rnn það, að
KR hlaut aðeins fjórða sæti í
mótinu.
Frammistaða Akureyringa,
sem hrepptu þriðja sæti, var að
mörgu leyti góð. Sýndi liðið nú
jafnari leik en í undanförnum
mótum, og vantaði aðeins lítið
á, að liðið blandaði sér í loka-
baráttuna. Aðstaða Akureyr-
inga er að mörgu leyti verri en
liðanna sunnan Holtavörðu-
heiðar að því leyti, hve seint
þeir komast á æfingavöll á vor-
in. Það var því snjallt ráð
þeirra norðanmanna að bregða
sér í keppnisför út fyrir lands-
steinana rétt fyrir mótsbyrjun,
en eins og menn muna fór liðið
til Noregs og lék þar nokkra
leiki. Hafði þessi för mjög góð
áhrif og vann upp aðstöðumun-
inn að miklu leyti.
Skagamenn höfnuðu í 5. sæti
og mega muna sinn fífil fegri,
því þetta var eitt lélegasta
knattspyrnusumar þeirra, og
máttu þeir raunar þakka fyrir
að halda sæti sínu í deildinni.
Liðið samanstóð af nokkrum
,,gullaldarmönnum“, þ. á. m.
Ríkharði og Jóni Leóssyni, og
hins vegar ungum leikmönnum
sem komið hafa inn í liðið smátt
og smátt. Þessa ungu leikmenn
skortir flesta knattleikni.
Þróttur hafnaði í botnsætinu
og var þessi útkoma mikið áfall
fyrir reykvíska knattspyrnu,
því horfur voru á því, að Þrótt-
ur myndi nú loksins rétta úr
kútnum. Gaf ágæt frammistaða
í Reykjavíkurmóti tilefni til
slíkrar vonar. En allan baráttu-
vilja vantaði í íslandsmótinu,
og því fór sem fór. Leikmenn
Þróttar eru margir hvsrjir
leiknir, og sennilega gætu þeir,
hver í sínu lagi, fyllt stöður hjá
hinum I. deildar liðunum, án
þess, að það veikti þau, en það
er önnur saga.
Aðsókn að I. deildinni í ár
var frekar dræm að undanskild-
um aukaúrslitaleikjunum, milli
Vals og Keflavíkur, sem fjár-
hagslega verða mikil björg í bú.
215