Íþróttablaðið - 01.10.1969, Blaðsíða 12
Lifii ekki
eingöngit
fiyrir að
hlaupa
Nafn Kristínar Jónsdóttur
ætti að vera flestum kunnugt
af íþróttasíðum dagblaðanna.
Þar hefur hún líka verið nefnd
„hlaupadrottning Islands“ og
sannarlega ekki að ástæðulausu,
því Kristín hefur síðastliðin tvö
ár, sett hvert Islandsmetið á
fætur öðru í hlaupum á skemmri
vegalengdunum. Við hittum
Kristínu að máli á æfingu á
Melavellinum, þar sem hún var
að vísu ekki á hlaupum í þetta
sinn, vegna meiðsla á fæti.
— Hvað æfirðu oft í viku,
Kristín?
— Aldrei oftar en fjórum sinn-
um og þá tvisvar í Ivópavogi
og tvisvar í Reykjavík.
— Finnst þér þetta ekkert
tímafrekt?
— Nei, nei, ekki meðan ég hef
áhugann. Svo vinn ég heldur
ekki það lengi, að ég hafi ekki
góðan tíma.
Kristín er Kópavogsbúi og
vann í Skólagörðum Kópavogs
í sumar, og ber hinn sólbrúni
litarháttur hennar þess glögg-
lega vitni, að hún er ekki mikið
innan dyra.
— Æfirðu í fleiri greinum en
hlaupum?
— Eg hef svolítið æft lang-
stökk og svo er ég í handbolta
á veturna. I vetur fer ég í Kenn-
araskólann og vona að ég hafi
tírna til að æfa með handbolta-
liði Breiðabliks meðfram nám-
inu.
— Hvernig stóð nú á því, að
þú byrjaðir að hlaupa?
— Það var á handboltaæfingu
fyrir rúmum tveimur árum, að
Magnús Jakobsson, sem nú er
formaður frjálsíþróttaráðsins,
kom til okkar og spurði, hvort
einhverjar okkar hefðu ekki á-
huga á að æfa frjálsíþróttir. Yið
fórum svo að reyna okkur eftir
æfinguna og svo varð þetta að
vana að taka írjálsíþróttaæfingu
á eftir handboltanum. Þá um
sumarið var ég svo með í keppni
í fyrsta sinn.
— Og sigraðir?
— Já, í 100 og 200 metrunum.
Hlaupadrottningin er lítið gef-
in fyrir að tala um afrek sín og
þegar við spyrjum hana um ný-
sett Islandsmet hennar í 400 m
hlaupi, segist hún ekki vita fyrir
víst, hvort hún eigi raunar nokk-
urt met í þeirri grein, því óljósar
fréttir hafi borizt um að íslenzk
stúlka í Englandi hafi bætt það
rétt á eftir. Kristín segir hins
vegar, að sér þyki vænzt um met
sitt í 100 metra hlaupi síðan í
fyrrasumar.
— Þá átti ég alls ekki von á
að setja neitt met. og það kom
mér þægilega á óvart.
— Hefurðu hugsað þér að
halda áfram að hlaupa?
— Ég er alveg óákveðin, en
ég held eitthvað áfram meðan
ég hef áhuga á þessu, en ég býst
ekki við að setja fleiri met. Mér
finnst gaman að hlaupa og það
er gaman að vera með, maður
fær tækifæri til að skreppa út
um landið á mót og kynnast
fleiru.
— Hefurðu mikinn áhuga á
íþróttum yfirleitt?
— Ég fylgist með og les
íþróttasíðurnar í blöðunum, en
ég vil ekki segja, að þetta sé mitt
eina áhugamál, ég lifi heldur
ekki eingöngu íyrir að hlaupa.
Kristín vill ómögulega segja
okkur, hvað áhugamál hún á
f'leiri, en tekur þó fram, að þegar
hún sé hvorki að vinna eða æfa
íþróttir, þá sitji hún ekki og horfi
á sjónvarpið eingöngu.
Við þökkum hlaupadrottning'-
unni, Kristínu Jónsdóttur, fyrir
spjallið, og vonum, að henni end-
ist áhuginn sem lengst, því hún
er aðeins 17 ára gömul og á því
drjúgan sprett framundan, ef
hún heldur áfram að hlaupa.
essbé.
12
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ