Íþróttablaðið - 01.11.1969, Síða 4
Landsliðið, sem varð í 6. sæti á HM 1961. Fremri röð frá vinstri: Erlingur
Lúðvíksson, Hjalti Einarsson, Sólmundur Jónsson og Birgir Björnsson.
Miðröð: Kagar Jónsson, Karl Jóhannsson, Örn Hallsteinsson og Kristján
Stefánsson. Aftasta röð: Karl Benediktsson, Einar Sigurðsson, Pétur Antons-
son, Gunnlaugur Hjálmarsson og Hermann Samúelsson.
en fékk ekki tækifæri til að sýna
getu mína í leikjum F.H. um
þetta leyti. Það er eins og geng-
ur, þegar samkeppnin er hörð.
— En heimsmeistarakeppnina
1961 ertu með?
— Já, þá stcð ég í matki fs-
lands nær alla leikina. Þetta var
ógleymanleg keppni og geta ís-
lands kom á óvart. Við vissum
varla sjálfir, hvar við stóðum.
Reyndar hafði íslenzka liðið tek-
ið þátt í heimsmeistarakeppninni
1958, en \ ið lékum svo fáa lands-
leiki á þessum árum og höfðum
auk þess ekki þá aðstöðu hér
heima að geta leikið landsleiki
svo að allan samanburð vantaði.
Mér er leikurinn við Svisslend-
inga ógleymanlegur. Hann unn-
um við 14 :12 og komumst áfram
í keppninni. Næst lékum við
gegn Tékkum og gerðum jafn-
tefli, 15 : 15. í aukaleik við Dani
um 5. og 6. sætið í keppninni
töpuðum við með eins marks
mun, 13 : 14, og var sá ósigur
grátlegur. þ\ í að við höfðum yfir-
höndina rétt fyrir leikslok.
Klaufaskapur eða reynsluleysi.
Ég veit varla hvort var, nema
hvoru tveggja hafi verið, en eft-
ir- á töluðu menn um að þarna
hefðu Danir farið með íslenzk-
an sigur af velli.
— Nú hefurðu meira en 30
landsleiki að baki, Hjalti. Hvaða
leikur er þér minnisstæðastur?
— Landsleikurinn við Svía í
heimsmeistarakeppninni 1964.
Svíar áttu þá eitt allra sterkasta
lið keppninnar og hlutu silfur-
verðlaun, en samt fór það svo, að
við unnum með tveggja marka
mun, 12 : 10. Ingólfur Óskars-
son og Hörður Kristinsson áttu
ekki sízt þátt í þeim sigri. Ing-
ólfur var nokkurs konar leyni-
vopn. Roland Mattson, sænski
landsliðsþjálfarinn (sá sami og
kom með Hellas hingað á dög-
unum) hafði dvalið á íslandi
sumarið á undan og kennt ís-
lenzkum handknattleiksmönn-
um. Hann hafði því tækifæri til
að „stúdera“ þá alla, nerna Ing-
ólf. sem af einhverjum ástæðum
gat ekki tekið þátt í æfingun-
um. Hann var sparaður í fyrsta
leiknum í keppninni, gegn Egypt-
um, en kom Svíum í opna
skjöldu í næsta leik á eftir.
— Svo kom reiðarslagið, stór-
tap fyrir Ungverjum?
— Já. Island hafði alla mögu-
leika á að komast áfram og verða
eitt af 8 beztu liðum keppninn-
ar. Við höfðum efni á að tapa
leiknum gegn Ungverjum með
sex marka mun, en töpuðum hon-
um með 9 marka mun, 12:21.
Við lékum illa, en fararstjórnin
átti einnig nokkra sök á, hvern-
ig fór. Sannleikurinn var sá, að
við vorum alltof fáir og máttum
ekki við neinum meiðslum. Eft-
28
IÞROTTABLAÐIÐ