Íþróttablaðið - 01.11.1969, Síða 5

ir hinn harða leik gegn Svíþjóð,
voru nokkrir leikmenn í þannig
ásigkomulagi, að þeir áttu erfitt
með að leika vegna meiðsla.
Við þurftum fleiri menn — og
heima á Islandi biðu a. m. k.
tveir leikmenn reiðubúnir. En
það var hikað og hugsað sem svo,
að nægilegt væri að senda þá eft-
ir Ungverjaleikinn. Þessi mistök
reyndust dýrkeypt, og íslenzki
hópurinn hélt í döpru skapi
heim á leið eftir að hafa komizt
í snertingu við toppsætin, en
rann á rassinn með allt saman.
— Nú hefurðu tekið þátt í
Evrópubikarleikjum F.H.?
— Já, en reyndar ekki öllum,
þ\ í að ég missti tvö keppnistíma-
bil úr, eins og ég sagði áðan.
Ég var með, þegar við slógum
norsku meistarana, Fredensborg,
út í fyrra skiptið. Síðan mættum
við tékkneska liðinu Dukla Prag
— og þá var draumurinn búinn.
Tékkar eru frábærir handknatt-
leiksmenn.
— Er ekki erfitt að taka þátt
í æfingaundirbúningi landsliðs og
félags, sem tekur þátt í íslands-
móti og Evrópubikarkeppni, á
sama tíma?
— Jú, það er mjög erfitt og
nær útilokað. Ég hef þá hug-
mynd. að þegar heimsmeistara-
keppni stendur fyrir dyrum, eigi
að leggja niður Islandsmót það
ár, en stofna þess í stað til keppni
með þátttöku félagsliða og lands-
liðs, sem eins aðilans. Auðvitað
verða þau félög, sem eiga flesta
menn í landsliði, veikari í slíkri
keppni, en það er ekki keppt
um Islandsmeistaratitil, svo ekki
er af miklu að rnissa. Hins vegar
yrði slíkt mót mjög gott undir-
búningsmót fyrir landsliðið, auk
þess, sem landsliðsþjálfari hefði
nægan tíma til að æfa og móta
liðið, þar sem leikmennirnir yrðu
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ