Íþróttablaðið - 01.11.1969, Side 6
—_ -X
Njótið
lífsins
í NAUSTI
v____;___________________,
í fríi frá félögunum. Við mynd-
um eignast helmingi sterkara
landslið fyrir bragðið.
— En hvað segja félögin við
hugmynd sem þessari?
— Þau verða tæplega hrifin
af henni, en þetta er nokkuð,
sem austantjaldslöndin gera.
Austantjalds hika þeir ekki við
að sameina beztu liðin og mynda
landslið úr þeim eða senda beztu
einstaklingana úr öðrum félög-
um í bezta liðið. Halda menn
svo, að það sé einhver tilviljun,
að heimsmeistaratitillinn skuli
ekki fara vestur yfir járntjald?
Félagapólitíkin er svo mögnuð
hér á íslandi, að svona hugmynd
fær sennilega aldrei hljómgrunn,
þrátt fyrir þá staðreynd, að allir
vilji að landsliðið standi sig, enda
er geta íslenzks handknattleiks
út á við mæld eftir getu þess á
hverjum tíma.
— Er íslenzkur handknattleik-
ur betri í dag en t. d. 1961 að
þínu áliti?
— Það er dálítið erfitt að
svara því. Eitt get ég þó fullyrt
strax. Handknattleikurinn var
skemmtilegri 1961 og ekki eins
harður og hann er nú. Hvort
handknattleikurinn í dag er
árangursríkari skal ég ekki
dæma um, en mér finnst t. d.
hvorki F.H. né Fram, sem löng-
um hafa bitizt um meistaratitil
inn á þessum áratugi, leika eins
vel og áður. F.H.-liðið var jafn-
betra í kringum 1960—61 og
Fram-liðið var einnig betra 1962
—63 en það er nú. Þó hafa bæði
þessi lið góðum leikmönnum á
að skipa í dag.
— Á ferli þínurn sem meist-
araflokksleikmaður á 15 ára
tímabili hefurðu leikið gegn
mörgum góðum íslenzkum leik-
mönnum. — Hverja álíturðu
bezta?
— Nú seturðu mig í klípu.
Eg er búinn að leika gegn mörg-
um góðum leikmönnum og erf-
itt að velja einhverja sérstaka úr.
En ef ég ætti að nefna tvo leik-
menn úr röðum mótherjanna þá
eru það Reynir Ólafsson úr K.R.
og Ingólfur Óskarsson, Fram.
Reynir var mjög góður leikmað-
ur og alltaf var skemmtilegt að
leika á rnóti K.R. í gamla Há-
logalandsbragganum. Ingólfur er
enn í fullu fjöri og alltaf óút-
reiknanlegur.
— Þegar rætt er um beztu
leikmennina, verður ekki hjá því
komizt að nefna F.H.-inga?
— Eg hef alltaf verið hrifinn
af Ragnari Jónssyni. Hann er
einhver harðasta skytta, sem ís-
lenzkur handknattleikur hefur
átt. Geir Hallsteinsson er auðvit-
að mjög góður og enginn er tekn-
iskari en hann, en hins vegar
held ég, að Geir gæti notað hæfi-
leika sína enn betur.
— En hvað um markverði,
Hjalti?
— Guðjón Ólafsson í K.R. \ ar
rnjög góður, einhver bezti mark-
vörður, sem við höfum átt. I
dag eigum við marga ágæta mark-
verði, en það er erfitt að gera
upp á milli þeirra.
— Fyrst við ræðum um góða
leikmenn, er eins hægt að spyrja
um góða þjálfara?
— }á, þar er Hallsteinn Hin-
riksson efstur á blaði hjá mér.
Fyrir utan að vera góður þjálf-
ari, gerði hann sér far um að
kynnast leikmönnum perónulega
og laða það bezta fram hjá hverj-
um og einum. Enn býr Hall-
steinn yfir mikilli kunnáttu og
fylgist vel með því, sem gerist
í erlendum handknattleik. Þess
vegna finnst mér einkennilegt,
að ekki skuli leitað meira til hans
um ráðleggingar.
— Nú eru leikir í heimsmeist-
arakeppninni framundan. Á ís-
land von þar?
— Maður vonar auðvitað það
bezta, en persónulega finnst mér
vanta rneira keppnisskap hjá
yngri leikmönnunum. Kannski
er það dómurunum að kenna,
því þeir bæla alla hörku niður.
Það er dæmigert í íslenzkum
handknattleik, að sóknarmað-
ur virðist alltaf í rétti, en varn-
armaður aldrei. Með þessum
orðum er ég ekki að mæla með
grófum handknattleik, en ef
við ætlum að vera áfram sam-
keppnishæfir í alþjóðahandknatt-
leik, þýðir ekki að halda leikjum
30
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ