Íþróttablaðið - 01.11.1969, Page 9

Ingvar N. Pálsson
Á undanförnum árum hefur
orðið mikil aukning á starfi
íþróttafélaga. Vonir standa til að
enn sé hægt að auka það, enda
teljum við það höfuðnauðsyn fyr-
ir þjóðfélagið.
En öll íþróttafélög berjast í
bökkum fjárhagslega, þau eiga því
erfitt um vik með aukið starf,
sem kallar á meiri fjármuni en
þau hafa nú yfir að ráða. Þeim
er algjörlega ofvaxið að greiða
nr sjóðum sínum laun til íþrótta-
fólks vegna æfinga og keppni og
ég hef ekki trú á því, að það
opinbera, ríkisvaldið, bæjar- og
sveitafélög, myndu styrkja slíka
atvinnumennsku.
Atvinnumennska í íþróttum
hefur heldur ekkert þjóðfélags-
legt gildi fyrir svo litla þjóð sem
okkar enda þótt margur vildi
taka upp atvinnumennsku vegna
þjóðarstolts, í þeirri trú að þá
Sigurdór Sigurdórsson
ættum við að geta unnið stórþjóð-
ir oftar á íþróttaleikvangi en nú
á sér stað.
Vegna fámennis hér er slíkt
engin trygging, og þá betra að
tapa leik sem góður áhugamað-
ur en miðlungs atvinnumaður.
Með meiri þátttöku í íþrótt-
um og bættri aðstöðu um allt
land til íþróttaiðkana eigum við
stöðugt von á að eignast afreks-
rnenn, eins og t. d. Vilhjálm Ein-
arsson. Það er engin vissa fyrir
því að Vilhjálmur hefði orðið
betri þótt hann hefði fengið pen-
inga fyrir íþrótt sína. Það má
einnig draga það í efa, að hand-
knattleikslið F.H. hefði náð
lengra þótt það hefði fengið
greiðslu fyrri æfingar. Það er enn
eins gott og mörg erlend hálf-
atvinnumannalið. Það hafa leik-
menn þess margoft sýnt erlend-
is.
Elías Hergeirsson
Sannleikurinn er sá, að það er
hægt að ná langt á áhuga og leik-
gleðinni, en hvortveggja fer for-
görðum, ef menn fara að hafa
íþróttir fyrir atvinnu.
Það eru oft gerðar miklar kröf-
ur til okkar ágætu íþróttamanna
og kvenna. Þjóðin krefst að þeir
sigri stórþjóðir í leik.
Slíkt er ósanngjarnt þegar lit-
ið er á allar aðstæður, því oft
verður íþróttafólk okkar að heyja
ójafnan leik við atvinnumenn
stórþjóða, sem þar að auki hafa
betri aðstöðu en við til þess að
iðka íþróttir. Víðast hvar annars
staðar eru sumrin lengri og veð-
ursæld meiri, en hér á landi, en
það eitt nægir til þess, að ná mun
betri árangri a. m. k. í öllum úti-
greinum, en hér er hægt.
íþróttir eiga heldur ekki að
vera iðkaðar til þess eins að sigra,
þótt sigrar geti verið kærkomn-
IÞROTTABLAÖIÐ
33