Íþróttablaðið - 01.11.1969, Side 16
Knattspyrnuvertíðin 1969 er
senn á enda, knattspyrnuvertíð,
sem hefur verið ánægjuleg og
athyglisverð um margt. í lok
keppnistímabilsins er ekki óeðli-
legt að líta um öxl og spyrja,
hvort við höfum gengið til góðs,
þó ekki verði leitazt við að gera
neina allsherjarúttekt á knatt-
spyrnunni 1969 í þessari grein.
Það hefur ekki farið framhjá
neinum, sem fylgzt hefur með
knattspyrnunni, að nýir vindar
hafa blásið um þessa uppáhalds-
Höfum
við
gengið
til
góðs?
svo slæmur. Sigur gegn Bermuda-
mönnurn, en naumir ósigrar
gegn Norðmönnum, Finnum og
Frökkum, að ógleymdum leikn-
um gegn Arsenal, þar sem ís-
lenzka liðið sýndi góða knatt-
spyrnu. Kannski er engin ástæða
til að gleðjast sérstaklega yfir
þessum árangri, en hví ekki að
gleðjast yfir augljósum bata sjúk-
lings? Landsliðið er á batavegi.
Uppgjafatónninn horfinn. Lek-
inn upp við íslenzka markið
stöðvaður. Umfram allt, hugar-
Knattspyrnan 1969 undir smásjá
íþróttagrein íslendinga, og logn-
mollan, sem svo lengi hefur ríkt,
er horfin. Nýir vindar eða mold-
viðri? Sjálfsagt eru jafnskiptar
skoðanir um það og manninn,
sem stendur á bak við þessa veðra-
breytingu, Albert Guðmundsson,
formann Knattspyrnusambands
íslands.
Spurningin, sem fyrst kemur
upp í hugann, er sú, hvort knatt-
spyrnan, sem við sáum leikna í
sumar, hafi verið betri en sú,
sem sézt hefur undanfarin ár. Og
svarið verður já, alla vega hvað
landsliðið snertir, en það sýndi
ótvíræðar framfarir. Um félags-
liðin er það að segja, að almennt
munu þau hafa hagnazt af vetrar-
æfingunum, þó að ekki sé hægt
að tala um stórstígar framfarir.
Ef við snúum okkur fyrst að
landsliðinu og árangri þess, kem-
ur í ljós, að árangurinn er ekki
farsbreyting meðal landsliðspilt-
anna, sem aftur hafa öðlazt trú
á sjálfa sig. Á það ber að líta, að
landsleikirnir þrír, sem tapazt
með eins og tveggja marka mun,
eru leiknir erlendis. Munurinn
eins lítill og getur verið. Hvað
hefði ekki getað gerzt á heima-
velli? Þeir, sem sáu leik íslenzka
landsliðsins gegn Norðmönnum
á sjónvarpsskerminum, eru al-
mennt sammála um, að þar hafi
40
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ