Íþróttablaðið - 01.11.1969, Page 26
Um miðbik 800 m hlaupsins í Mexikó var Besson aðeins í 5. sæti.
tíðarinnar og hún hefur þegar
hafið árið 1969 vel með sigri sín-
um á Evrópumótinu innanhúss
í Belgrad, en þar hljóp hún á
54,0 sek. Og síðan á Evrópu-
meistaramótinu utanh. í Aþenu,
þar sem hún setti heimsmet, en
varð þó að láta sér nægja 2. sæti.
Frjálsíþróttir eru þannig í eðli
sínu, að meistarar í þeim öðlast
dýpri tilfinningu fyrir íþróttum
og vilja gjarnan reyna sig við
aðrar greinar Sálfræðilegi hluti
þjálfunar og undirbúnings, er
enn ekki virtur fyllilega að verð-
leikum. Allir, sem ætla sér eitt-
hvað, þurfa á einhverri persónu
að halda, sem leiðbeinir þeim,
treystir á þá og hefur lag á að
leiða í ljós það bezta, sem til er
í manneskjunni. Þar er Colette
Besson ekki í nokkrum vanda,
því þjálfari hennar, Durand
Saint-Omer, er hennar stoð og
stytta.
Colette er enn, þrátt fyrir allt,
jafn feimin og hlédræg og hún
hefur alltaf verið. Hún hefur
mikla ánægju af að hlaupa og
kærir sig nokkurn veginn koll-
ótta um alla frægðina. Hún við-
urkennir þó að hafa vissa ánægju
af því, að allir þekki hana á götu.
En hún er sér þess vel meðvit-
andi, að það varir ekki enda-
laust.
,,Frjálsíþrótir“ segir Colette
,,eru það mikilvægasta í lífi
mínu.“ Hún hlakkar mikið til að
taka þátt í Olympíuleikunum í
Múnchen árið 1972 og er jafn-
vel líka farin að hlakka til árs-
ins 1976. „Eg verð bara þrítug
þá“ segir hún í fullri alvöru, „og
ég er viss um að hafa enn ánægju
af að hlaupa. Það eru 400 metr-
arnir, 800 metrarnir og fimmtar-
þrautin. Ég hef kynnt mér stíl
Forburys í hástökki og ég tel mig
geta varpað 12 metra í kúluvarpi.
ég hef ekki áhyggjur af grinda-
hlaupinu, langstökkinu eða 200
metrunum."
En það er langt í land og af-
rekið frá Evrópumeistaramótinu
þarf að endurtakast og betrum-
bætast oft. Colette og þjálfari
50
IÞROTTABLAÐIÐ