Íþróttablaðið - 01.12.1969, Blaðsíða 2

Reynir Brynjólfsson, íslandsmeistari í
svigi, í viðtali við íþróttablaðið:
,Eigum ekkert erindi
á Ólympíuleika#
Akureyrskir skíðamenn hafa síðustu árin færzt allmjög í auk-
ana og skipa nú orðið yfirleitt flest efstu sætin á stórmótum inn-
anlands. Einn þeirra, og af betra taginu, er Reynir Brynjóifsson,
24 ára gamall, og segja má, að hann hafi alizt upp á skíðum.
Reynir hefur ótal sinnum orðið Akureyrarmeistari í alpagrein-
um og fjórum sinnum íslandsmeistari. í ár ber hann íslands-
meistaratitilinn tvöfaldan, síðan hann sigraði í svigi og alpatví-
keppni á Skíðamótinu á ísafirði í fyrravetur.
Útgefandi:
íþróttasamband Islands.
Ritstjóri:
Alfreð Þorsteinsson.
Afgreiðsla: Skrifstofa Í.S.Í.
íþróttamiðstöðinni í Laugardal.
Sírni 30955.
Prentun: Víkingsprent
k._________________________________J
f----------------------------------'
Á síðari tímum eru gerðar
sífellt meiri kröfur um mennt-
un þjálfara og leiðbeinenda í
íþróttum. Á engan hátt skal
lastað hið mikla og óeigin-
gjarna starf, sem fjölmargir
áhugasamir, en ómenntaðir,
þjálfarar hafa lagt af mörk-
um, en framhjá þeirri stað-
reynd verður ekki gengið, að
í framtíðinni verður að byggja
meira á menntuðum mönnum
á þessu sviði. Sá er líka vilji
íþróttaforustunnar.
Hér getur fþróttakennara-
skóli íslands komið að miklu
liði, svo framarlega, sem hon-
um er tryggður viðunanlegur
starfsgrundvöllur. f mörg ár
hefur staðið til að breyta lög-
um skólans á þá lund, að hann
verði að tveggja ára skóla í
stað eins árs skóla eins og nú
er. Á síðara skólaárinu myndu
nemendur stunda sérstaka val-
grein, t. d. knattspyrnu, hand-
knattleik eða frjálsíþróttir, og
útskrifast sem íþróttakennar-
ar með sérgrein að baki. Slíkt
yrði mikil lyftistöng fyrir hið
frjálsa íþróttastarf í landinu,
sem með þessu fengi sérmennt-
aða íþróttakennara.
Auk þess er gert ráð fyrir,
að eftir fyrra skólaárið, taki
nemendur skólans að sér þjálf-
arastörf hjá íþróttafélögum í
þeim greinum, sem þeir ætla
að sérmennta sig í. Með þessu
móti kemur á hverju ári stór
hópur til þjálfarastarfa.
Málefni íþróttakennaraskóla
fslands og íþróttahreyfingar-
innar verða aldrei skilin að,
enda greinar á sama meiði.
Ritstj.
's,--------------------------------/
Reynir var einn af íslenzku
keppendunum á vetrarolympíu-
leikunum í Grenoble, og einn-
ig hefur hann skíðað í Noregi.
íþróttablaðið hitti Reyni að máli
fyrir skömmu og ræddi við hann
um skíðamál vítt og breitt og
sitthvað fleira.
— Ef við byrjum þá á Ólymp-
íuleikunum í Grenoble. Hvað
viltu segja um þá för?
— Þetta var nú engin sérstök
frægðarför, en auðvitað er mjög
gaman að fara svona ferðir, þó
ekki sé til annars en læra eitt-
hvað af þeim. Ég persónulega
þykist hafa lært það, að íslenzk-
ir skíðamenn hafa ekkert á Ól-
ympíuleika að gera. Miklu nær
væri, að taka þátt í landskeppni
við Englendinga, Skota, eða ein-
hverja, sem við stöndum jagnfæt-
is. Þar að auki eru svona ferðalög
rándýr, því við töpum mörgum
vikum frá vinnu, vegna æfinga.
— Hvað heldurðu. að ferðin
hafi kostað þig?
— Með vinnutapi, sem var
um 3 mánuðir í allt, og öllum
kostnaði, gizka ég á íoo—150
þúsund, svo þetta var talsvert
áfall fyrir fjárhaginn.
— Þurfa skíðamenn ekki oft
að fá frí úr vinnunni?
— Jú, en yfirleitt ekki nema
á veturna, og það getur oft orð-
ið lengra, en áætlað er, því fyrir
kemur, að við verðum veður-
tepptir einhvers staðar úti á
landi. Til dæmis töfðust margir
okkar í viku á Isafirði, eftir
landsmótið í fyrra. Vinnutap fá-
um við ekki borgað, þótt mikið
hafi verið um það mál rætt. Það
er svona, þegar maður hefur
ekkert félag til að gæta hags-
58
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ