Íþróttablaðið - 01.02.1991, Blaðsíða 23

góðan þá þarf ég að leika marga leiki
í röð þar sem ég stend mig, nýtingin
verður að vera jöfn og góð, ég þarf að
geta gefið meira af mér en ég geri og
standa mig líka í vörninni. Svo ég
svari spurningunni þá er mér óhætt
að fullyrða að ég hef alla möguleika á
því að verða góður leikmaður."
— Hverja telur þú vera bestu
handknattleiksmennina okkar í dag?
„Kristján Arason og Alfreð Gísla-
son eru væntanlega þeir sem skara
fram úr í dag. Við eigum marga góða
en þessir koma fyrst upp í hugann."
— Stefnir þú sjálfur á atvinnu-
mennsku í handbolta?
„Sjálfsagt stefni ég á atvinnu-
mennsku og mig langar til að reyna
fyrir mér erlendis en ég verð þó að
viðurkenna að ég held að það sé frek-
ar draumur en veruleiki. Maður þarf
að veragóðurtil að komast íatvinnu-
„PAÐ VERÐUR AÐ
GEFA UNGU
STRÁKUNUM
TÆKIFÆRI"
mennsku — miklu, miklu betri en ég
er í dag. Ég held þó að ef ég held
áfram á þessari braut og ef ytri að-
stæður breytast ekki þá get ég
kannski átt einhverja möguleika
seinna meir. Þetta fer þó bara eftir
aðstæðum hverju sinni."
— Það hefur átt sér stað mikil upp-
stokkun í landsliðinu. Fyrir utan
þjálfaraskiptin hafa margir ungir
strákar verið valdir í liðið.
„Jú, það er rétt. Meðan þesssir
„gömlu" voru í liðinu áttum við ungu
strákarnir enga möguleika á að kom-
ast í liðið. Við þessir reynslulausu átt-
um ekki möguleika gegn þessum
reynslumiklu og sterku náungum.
Vorum útilokaðir. En við það að þeir
hættu opnuðust möguleikar fyrir
okkur hina. Það er alveg óvíst að ég
hefði komist í landsliðið ef þessir
„gömlu" væru enn til staðar. "
— Nú er B-keppnin eftir um það
bil eitt ár. Áttu von á því að það þurfi
að kalla inn eitthvað af „gömlu" leik-
mönnunum?
„Nei, ég tel að það þurfi ekki að
kalla inn þessa „gömlu". Ég held að
það sé mikilvægt að Þorbergur byggi
á okkur ungu strákunum og ég er viss
um að hann verður búinn að finna
rétta liðiðeftir eitt ár. Að mínu mati er
sterkara að vera með lið þar sem mik-
ið er af ungum og metnaðarfullum
strákum sem þurfa að sanna sigfrekar
en að vera með gamla leikreynda
menn sem þurfa ekki að sanna sig.
Þeir eru búnir að vinna flesta titla og
hafa kannski ekki að neinu sérstöku
að keppa. Með tilliti til Heimsmeist-
aramótsins árið 1995 þá verða þeir
orðnir of gamlir svo það verður að
byggja á okkur þessum ungu. Að
mínu mati þarf að vera kjarni af
„gömlu" reyndu leikmönnunum, s.s.
Kristján, Jakob, Bjarki, Geir, Guð-
mundur Hrafnkelsog Valdimar, til að
hafa einhvern hemil á okkur þessum
yngri. En það verður að gefa ungu
strákunum tækifæri — það er ekki
spurning."
— Frami þinn innan landsliðsins
hefur verið nokkuð skjótur, ekki satt?
„Ætli ég megi ekki fullyrða að ég
hafi verið heppinn. Mér tókst að
standa mig vel í flestum leikjunum en
það voru tiltölulega margir leikir á
stuttu tímabili, þ.e. frá mánaðamót-
unum nóvember/desember og fram í
lok janúar. Minn styrkur er sá að ég
get spilað allar stöður fyrir utan og
hægra megin og mér er að fara fram í
vörninni."
— Hvað með Islandsmótið í ár,
hverju spáirðu?
„Ég held að Víkingur vinni mótið
en ég vona að við komum til með að
gera það. Að mínu mati er Víkingur
með besta og stöðugasta liðið. Þeir
léku átján leiki í röð án þess að tapa.
Við í Stjörnunni sættum okkur ekki
við annað en eitthvað af fyrstu þrem-
ur sætunum, fjórða sætið væri hræði-
legt. Við erum reynslumeiri og betri
en í fyrra en við skiptum um þjálfara
sem getur breytt hlutunum dálítið.
Það að skipta um þjálfara er að stíga
eitt skref aftur á bak til að geta stigið
tvö skref fram á við. Ég spái okkur
sigri á næsta ári ef kjarninn heldur
áfram ogef við höldum áfram á sömu
braut. Það er reyndar ekkert sem heit-
ir við verðum að fara að vinna Is-
landsmeistaratitilinn. Við vorum í
öðru sæti tvö ár í röð og náðum Bik-
armeistaratitlinum, svo til þess að
verða stórveldi verður íslandsmeist-
arabikarinn að koma hingað í Garða-
bæinn. Við verðum að fara að borga
fyrir okkur; allt þetta fólk, sem hefur
lagt á sig ómælda vinnu í íþrótta-
hreyfingunni hér í Garðabæ, á það
skilið. Islandsmeistaratiti11inn væri
góð greiðsla."
— Sigurður er á fyrsta ári í lög-
fræði. Hvernig gengur að samræma
stíft nám og handboltann?
„Það gengur ekkert allt of vel. Ég
verð að standa mig í náminu, ekki síst
til að geta fengið námslán. Það orð
fer nú reyndar af okkur drengjunum í
Garðabæ að lífið sé dans á rósum,
við þurfum ekki að hafa neitt fyrir
Sigurður stundar laganám við Há-
skóla íslands og segist ætla að Ijúka
því námi.
neinu og pabbi komi bara og borgi.
Mig langar reyndar að sjá um mig
sjálfur en án námslána get ég það
ekki. Með tilliti til þess að samræma
íþróttaiðkun og lögfræðina þá gerði
ég tvímælalaust vitleysu á sínum
tíma þegar ég tók handboltann fram
yfir fótboltann. Það væri mun auð-
veldara að vera í sparkinu núna. Það
er allt í rólegheitunum hjá gömlu fé-
lögunum úr fótboltanum núna yfir
háannatímann í handboltanum. Um
leið er nóg að gera í skólanum.
Vegna þess hversu margir landsleikir
voru fyrir jól varð ég að sleppa prófi í
almennri lögfræði og ætla að reyna
við hana ívor. Nú, efégfell þá hefég
haustið upp á að hlaupa. Ég er ekkert
á leiðinni úr handboltanum fyrir
námið. Ég get alltaf tekið námið
seinna ef handboltinn og lögfræðin
ganga einhverra hluta vegna ekki
upp saman. Sömu sögu er ekki að
segjaaf handboltanum. Ef alltgengur
vel þá get ég spilað næstu tíu árin en
ekki mikið lengur. En ég er ekkert á
leiðinni að falla eða að hætta í lög-
fræðinni. Það áekki við migaðtapa."
23