Íþróttablaðið - 01.06.1991, Blaðsíða 51

- ég ætti að geta það með því að
standa rétt að þessu."
Ætlarðu að vera með í maraþoninu
í ár?
„Ég veit það ekki. Ég ætla að
minnsta kosti að hlaupa hálft mara-
þon."
Hleypur þú mikið að jafnaði?
„Já, ég geri það. Ég hleyp allan
ársins hring. Ég skal þó viðurkenna
að eftir maraþonið ífyrra fékk ég mig
fullsadda af hlaupum og hljóp ekkert
í nokkurn tíma á eftir. En nú hleyp ég
5 -10 km fjórum sinnum í viku."
Hvað er það sem fær fólk til að
hlaupa svona mikið?
„Það er þessi tilfinning sem er svo
góð. Það er gott að verða þreyttur,
gott að fara út og vera úti. Ég var svo
vitlaus að kaupa mér þriggja mánaða
kort í líkamsræktarstöð og ég er alveg
aðgefast upp. Þaðeralltofmargtfólk
þarna inni, vond lykt og óloft. Mér
líður beinlínis illa þarna. Úti getur
maður notið náttúrunnar og verið
frjáls. Ég bý í Álfheimunum og hleyp
gjarnan þaðan og niður í Elliðaárdal.
Mér þykir líka mjöggott að aka niður
að Laugardalslauginni, hlaupa það-
an og enda svo á því að fara í sund.
Það er reyndar aðeins lengri leið eða
um 14 km. Ég hleyp 5 km á 20 - 25
mínútum en 10 km á um 50 mínút-
um."
Hvað með útbúnað - skiptir hann
máli?
„Já, og þó aðallega skórnir. Það
skiptir öllu máli að vera á góðum
skóm sem hafa loftpúða undir. Nú
svo hleyp ég í stutterma bol og stutt-
buxum þegar veður leyfir en annars
er ég í vindgalla utanyfir."
Hleypurðu ein?
„Já, oftast geri ég það. Stundum
hleypur maðurinn minn með mér og
stundum hleyp ég með vinkonu
minni en oftast hleyp ég ein. Ég var
svo heppin að Jón tók bara þátt í
skemmtiskokkinu svo hann hjálpaði
mér síðustu 10 km í maraþoninu í
fyrra. Gaf mér vatn og hvatti mig
áfram. Það var alveg nauðsynlegt."
51