Íþróttablaðið - 01.10.1991, Blaðsíða 14

Síðasti landsliðshópur Bo Johansson. Aftari röð frá vinstri: Bo Johansson, þjálfari, Lárus Loftsson, aðstoðarþjálfari,
Ólafur Þórðarson, Guðmundur Ingi Magnússon, Ólafur Kristjánsson, Hlynur Stefánsson, Ríkharður Daðason, Sævar
Jónsson, Eyjólfur Sverrisson, Atli Eðvaldsson, Þorsteinn Geirsson, nuddari, og Sigurður Jónsson. Fremri röð frá
vinstri: Þorvaldur Örlygsson, Einar Páll Tómasson, Birkir Kristinsson, Ólafur Gottskálksson, Arnór Guðjohnsen,
Valur Valsson, Arnar Grétarsson.
Það sem skiptir mestu máli er að
tækni slíkra leikmanni nýtist liðum
þeirra. Sumir leikmenn geta verið
mjög teknískir en verða samt aldrei
fótboltamenn. Hvað varðar leikað-
ferðina 3-5-2 finnst mér miðjuleik-
mennirnir þrír í mörgum liðum vera
farnir að spila betur. Áður var einn
aftastur, annar í miðið og sá þriðji
fyrir framan. Núna vinna þeir flestir
mjög vel fram og til baka og halda
breidd á miðjunni."
- ÞÚ ERT HLYNNTARI ÞVÍ AÐ
LEIKA 4-4-2.
„Já, og ástæða þess er sú að mér
finnst útliggjandi tengiliðir í íslenskri
knattspyrnu vera miklu meiri sóknar-
menn en varnarmenn. Til þess að
nýta þá sem best sóknarlega finnst
mér öruggara að hafa trausta menn
fyriraftan þá þannigað þeir þurfi ekki
að vinna eins mikið til baka. Slíkt
væri erfiðara ef ég væri með þrjá í
vörn. Blaðamenn hafa haldið því
t'ram að ég ætlaði að láta íslenska
landsliðið spila sóknarleik í hverjum
leik og gagnrýnt mig þegar annað
hefur komið á daginn en þeir hafa
einfaldlega misskilið mig þegarég út-
skýrði leikaðferð liðsins. Ég sagðist
vilja spila varnarleikinn frekar fram-
arlega og orðalagið hefur bara ruglað
þá. Eg sagði: „We will try to play an
offensive way of defense." í slíkri
leikaðferð eiga litliggjandi tengiliðir
að taka áhættu í varnarleiknum fram-
ar á vellinum og þá er gott að hafa
bakverði beggja megin. Sóknarleikur
hefst aldrei fyrren maður vinnur bolt-
ann og þá veltur það á því hvernig
hitt liðið verst, hvernig maður útfærir
sóknarleikinn. Hins vegar er auðvelt
að ákveða það þegar andstæðingur-
inn er með boltann hvort maður vill
draga liðið aftar á völlinn eða pressa
andstæðinginn mjög framarlega."
- ALLIR VITA AÐ ÞÚ ERT HEIÐ-
URSMAÐUR, SKAMMAST SJALD-
AN, ERT RÓLEGUR OG ÞAR FRAM
EFTIR GÖTUNUM - ER ÞAÐ
RÉTTA AÐFERÐIN VIÐ ÞJÁLFUN?
„Allar þjálfunaraðferðir eru réttar
svo framarlega sem viðkomandi
þjálfari er hann sjálfur og reynir ekki
að leika einhvern annan karakter en
hann er. Ég þekki nokkur hundruð
þjálfara, sem margir hverjir eru vinir
mínir, en enginn er annað hvort bara
harðstjóri eða bara lýðræðislegur —
þótt það virðist við fyrstu sýn. Þetta
fer allt eftir aðstæðum. Það er erfitt að
raða þjálfurum niður í flokka. Einn
getur verið 90% harðstjóri og 10%
lýðræðislegur og svo framvegis. Ég
starfaði í eitt og hálft ár í Grikklandi
og þar gat maður ekki alltaf verið
góður, eins og þú orðar það."
- HEFUR ÞÚ LENT í ÞEIRRI AÐ-
STÖÐU MEÐ LANDSLIÐIÐ AÐ
ÞURFA AÐ SITJA Á ÞÉR í STAÐ ÞESS
AÐ BERJA í BORÐIÐ?
„Já, það hefur komið fyrir en ég hef
líka tekið menn á eintal og gert þeim
eitt og annað Ijóst ef ég hef verið
óánægður. Slíkt er þó gert í 100%
trúnaði við leikmanninn."
- GÆTIR ÞÚ HUGSAÐ ÞÉR AÐ
STARFA Á ÍSLANDI SEM ÞJÁLFARI í
1. DEILD?
„Eins og staðan er í dag er það erfitt
því fjölskylda mín og vinir eru í Sví-
þjóð. Ef maður tekur að sér félagslið
þarf maður sjá um undirbúnings-
tímabilið líka ogeins og staðan er hjá
mér í dag er það ekki mögulegt. Ef ég
myndi hins vegar vinna í samstarfi
viðaðra þjálfara ífélagsliði til þess að
finna lausn á því máli kæmi það
hugsanlega til greina. Samt sem áður
er þetta of fjarlægt sem stendur. Hver
veit þó nema ég þjálfi á Islandi ífram-
tíðinni. Ég á mjög góðar minningar
héðan og hef eignast marga vini. Ár-
angur landsliðsins undir minni stjórn
hefði vitanlega mátt vera betri en
fólkið sem ég hef kynnst hefði ekki
getað verið betra. Að mínu mati eru
mörg þjálfaraefni meðal íslenskra
leikmanna — sérstaklega þeirra
eldri. Það yrði mjög jákvætt fyrir ís-
lenska knattspyrnu ef margir þeirra
snéru sér að þjálfun. Samt eru þeir
mjög ólíkir en það er gott."
14