Íþróttablaðið - 01.09.1999, Blaðsíða 13

f
í okkur frá stofnun deildarinnar. Sigurður
G. Ólafsson heitinn, fyrsti formaður deild-
arinnar, sem smitaði okkur með áhuga sín-
um og eldmóði, sagði á sínum tíma að
Grindavík væri eina liðið i 3. deild sem
hugsaði eins og 1. deildar-lið. Þetta voru
fleyg orð en i hans huga var ekkert nógu
gott nema það væri eins og hjá liðunum i
1. deild."
Samferða Samvinnuferðum-
Landsýn alla tíð
Vegna aðstöðuleysis yfir vetrarmánuðina
hafa mörg lið farið í æfingaferðir til út-
landa á veturna. Grindvíkingar eru i þeim
hópi, hafa farið árlega frá 1978, og alltaf
á vegum Ferðaskrifstofunnar Samvinnu-
ferða-Landsýnar.
„Ferðaskrifstofan Samvinnuferðir-Land-
sýn var stofnuð 1978 og hún skipulagði
ferð fyrir okkur til Svíþjóðar það ár. 1979
fórum við til Kanada og svo hingað og
þangað en við höfum ferðast árlega á veg-
um SL. Við höfum farið í æfingaferðir á
vorin og svo félagsferðir eftir tímabilið en
með í för hafa verið frá 30 upp í 100
manns. Ég hef átt mjög gott samstarf við
Helga Jóhannsson, framkvæmdastjóra SL,
og þess má geta að stuðningur ferðaskrif-
stofunnar 1989, sem var árangurstengdur,
nægði fyrir feró fyrir aLlan Leikmannahóp-
„ u
inn.
Jónas segir að árangurstengdu samn-
ingarnir við SL sýni að sumu leyti bjart-
sýnina sem hefur ríkt i Knattspyrnudeild
Grindavikur en Sigurður hafi líka Lagt
áhersLu á að Leikmenn fengju að æfa með
erlendum Liðum í þeirri von að reynslan
nýttist Grindavík. „Sigurður var stórtækur
og með háar hugmyndir. Við veLjum Leik-
mann ársins eins og fLeiri og tvisvar sendi
Sigurður tvo menn tiL ArsenaL, leikmann
ársins og þann sem næstur kom. Fyrst fóru
Kristinn Jóhannsson og Ragnar Eðvaldsson
en síðan ég og Bjarni Ólafsson. Vió æfðum
í þrjár vikur hjá ArsenaL og kynntumst þá
knattspyrnustjóranum Terry Neill. Við
fengum Henson (HaLLdór Einarsson) til að
athuga hvort hann viLdi ekki koma og þjálfa
hjá okkur eftir að hann hafði verið látinn
fara frá Arsenal en hann var ekki tilbúinn
þegar á reyndi. Svavar Sigurðsson, þáver-
andi formaður hjá okkur, hafði síðan tvisvar
samband við NeilL og hann virtist heitur
en afþakkaði svo gott boó vegna starfs
sins í fjármáLaheiminum. Þetta sýnir hvað
við höfum verið stórhuga og mikið hefur
verið braLlað en hLassið hefur alLtaf verið
jafn þungt."
Tvisvar ætlað að hætta
Segja má að sjáLfboðaLiðar hafi borið uppi
íþróttastarfið að mestu Leyti, en þeim fer
fækkandi og Jónas hefur tvisvar hugleitt
að hætta.
„Við vorum fjórir eða fimm sem unnum
100% við að tyrfa og byggja félagsheimiL-
Jónas hefur haid-
ið úrktippum og
myndum frá starf-
inu til haga og
þegar hann horfir
yfir farinn veg
með eiginkonunni
Dröfn fer ekki á
mitli máta að hon-
um htýnar um
hjartarætur.
ið, sem var vígt 26. júlí 1986, og þegar
þessu verki var Lokið var ég ákveðinn að
hætta. Ég hafði tekið aLlan tímann frá
fjöLskyLdunni og það eina sem bjargaði
fjöLskyLdulífinu var að konan var með mér í
þessu allan tímann. Hins vegar fékk ég í
tvígang áskorun frá leikmönnum og fóLki
úti í bæ þess efnis að hætta ekki. Mér
þótti vænt um þaó, Lét tilLeiðast og héLt
áfram. í sumar var ég óánægður með
dómgæstuna og gaf svo út yfirLýsingu um
að ég ætlaði að hætta eftir tímabiLið. Eftir
gagnrýni mina stórbatnaði dómgæslan en
orð min standa enn nema gjörbreyting
verði á öLlu skipulagi. Ég vil fara sömu
leið og KR-ingar og stofna hLutafélag um
reksturinn. Menn verða að gera sér grein
fyrir að umhverfið hefur breyst mikið og
1995 lagði ég tiL að við færum ótroðnar
slóðir. Hugmyndin var að stofna hlutafélag
í kringum meistarafLokkinn og hugleiddu
tíu útgerðarmenn að vera meó en rætt var
um að hlutaféð yrði 15 milLjónir króna.
Hins vegar runnu áformin út í sandinn
vegna ástæðna sem ástæðulaust er að rifja
upp en það er kominn tími til að huga að
breyttu formi á ný."
Jónas segir að áður fyrr hafi sömu
menn verið i stjórnum knattspyrnudeiLda
víðs vegar um landið um árabiL og aLlir
hafi þekkst en nú sé annað uppi á ten-
ingnum. „Ég er að verða eins og síðasti
geirfuglinn. Áður voru alLtaf sömu menn-
irnir á ársþingum KSÍ, góðir kunningjar
minir, en undanfarin ár hef ég þekkt fáa
vegna þess að það eru svo ör skipti i
stjórnum deildanna. Nú gefa menn kost á
sér í stjórn og ætla að sigra heiminn en
gLeyma því að í mótbyr sem veLgengni þarf
að vinna, fórna. Ekkert kemur sjálfkrafa
upp i hendurnar á manni og eftir árið eru
þessir menn hættir, því þeir mega ekki
vera að því aó standa i þessu. Sem betur
fer höfum við verið heppnir í Grindavík því
einstakur mannskapur hefur starfað fyrir
deildina en því er ekki að leyna að menn
lýjast og þetta gengur ekki Lengur að
óbreyttu."
Uppeldisstarf og arðsemi
Æ meiri peningar hafa komió inn í knatt-
spyrnuna á nýLiðnum árum og ekki er að-
eins litið á starfið sem uppeLdisstarf og
lið í vímuefnaforvörnum fyrir börn og ung-
linga hetdur skemmtiiðnað þar sem arð-
semi ræður ríkjum.
„Þetta er ekki lengur hugsjón heldur
fyrirtækjarekstur með öLlu sem honum vió-
kemur," segir Jónas. „Þetta betL daginn út
og inn gengur ekki lengur því þetta eru
kaup kaups. Því er ekki spurning hvort
Hjónin lögðu liart að sér við að
tyrfa grasvöllinn en Siguróur G.
Ólafsson, fyrsti formaður Knatt-
spyrnudeitdar Grirrdavíkur, var tíka
á fullu allan timann og tók mynd-
ina.
Grindavík fer á hlutabréfamarkað heldur
hvenær. Bær eins og Grindavík stendur og
fellur með íþróttunum og því er nauðsyn-
Legt að styðja vel við bakið á þeim. Menn
geta ekki endaLaust staðið og barist við
vindinn daginn út og inn án þess að fá
nokkuð fyrir það, en eins og einn útgerð-
armaður sagði við mig fyrir skömmu er
sama arðsemi í rekstri knattspyrnudeiLdar
og í rekstri útgerðar. í knattspyrnunni eru
menn keyptir og seldir en i útgerðinni er
það afLinn sem er veiddur, seldur og
keyptur."
Þetta á við um meistarafLokkinn en
Jónas segir að ekki megi gleyma uppeLdis-
starfinu. „Ég heLd að stjórnmáLamenn skiLji
ekki hvað vió erum að gera. Forvörnin er
þvíLík, jafnt hjá piltum sem stúLkum, en
ekki er horft á það þegar félögin eru kraf-
in um virðisaukaskatt sem þau hafa aldrei
innheimt. Á sama tíma ganga eiturlyfja-
barónar lausir. Við njótum ekki skilnings
hins opinbera við að byggja ungviðið upp
en söLumenn dauðans fá að Leika lausum
haLa með skeLfilegum afleiðingum."
Jónas áréttar að ekki þýði að reka
knattspyrnuLið í efstu deiLd á hugsjónum
einum saman. „Þetta er fyrirtæki með
góða markaðsvöru. Þekkingin til að stíga
næsta skref er til staðar i Grindavík og við
finnum fyrir gríðarlega miklum áhuga á
starfinu hjá fyrirtækjunum í bænum. MáLið
er bara að stíga skrefið og þá kemur tiL
greina aó ég hugleiði að halda áfram en
ég hef fengið mig fuLlsaddan á hinu form-
inu sem hefur fyrir löngu gengið sér tiL
húðar."
13
i