Alþýðublaðið - 22.05.1925, Blaðsíða 3

þá. fsem hér ter á eftir, um jár-
hagsíei? áhvif aðaltilio. uanar fyrir
rikUwjóð (í krónu ):
Skattur Skatlur
eftir gild. eftir stj.frv. Mismunur
lögum 1925
1922 28899 26029 2870
1923 43974 32056 11918
1924 919770 306 30 613640
Sitnt. 992643 364:15 628428
40 lanlend hlutaséíog aíls þár
aí 6 tekjuskattslaus öll árin.
Samkvæmt skýffeiu þessárl
hetði n'klssjóður tap ð á þeirrl
breytlngu einni á takju kattiög-
unum, að tekoar yrðu með ítekj-
ur þrig-jja ára hja hiuta éíö. um
í stað nndangenglna ára 613 'dós.
krónum í tökjuskatti 1925 (miðað
vlð tekjur 1924). Sé auk þass
bætt við tekjumissi yrir ríkis-
sjóð af skattfrelei varssjóð tiHnm
og >u !d«nþága« fjá*mái ráðha*r-
ans, mun allur tekjumissir rílcis-
sjöðs af stjórnarfrumvarpinu liafa
numið mmst um S00 þús. kr.
Þetta fé átti a ð faiia i skaut 34
hlutafélegum eða um 24 þús. kr. að
meðaltáli til hvers félags, en .uð-
V'tað h-i?ðu stærstu téiögtn «ins
o í >Kveldúlfur« hagnaiaf œarg-
íalt meira.
Auðséð er, hvaðan alda sú er
runnin, hvernig togaratéíö^in
hér í R«ykjavík tefla íram
kóngspeði sinu, Jóni Þorlákssyai,
og íáta hann 0g lið h^ns fylgja
fram lagatrumvörpum um skatt-
frefsi handa sér. Vígorð íh*lds-
flokk’ins >að rétta vlð fjáihag
riklsajóðsr sýair »ig hé í raun
réttri «ð vera, að landsatjórn og
þiug akuU baitt tii aö rétta við
fjárhag Iháldsmanna, þeirra,
Sím rfkastir ®ru, á kostnað rik-
iwjóðs og alþjóðar. Eina aíaök-
unin H-m hægt væri fram áð
bera*ty>ir Jón Þoriáksson í þessu
máli, er sú, að hano sé það
íjármálaflón að hafa ekki gert
gér grein fyrlr áhrifum síns eiglns
ffutnvarps á hag ríklasjóðs, þó
að h .nn h-fi haft hellt ár til
undlrbúnings þesa. Þ tta er svo
óiíklegt, að gánga má að þvf
vfsu að avo sé ekki, heldur
hafi hann eins og hver annar
fjármálaráðherra í haos eporum
fyliilega vifað um áhrif frum-
v >p ns en vísvítandi leyntþing
og þjóð þess, hvaða afleiðingar
það myndi Jiafa.
Þassar, upp ý ingar skattstjóra
urðu samt svo óþægilegár, er
þær komu írem, að ihaidslið
efii dfildar treysti sér ekki til
að samþykkja kjarnann úr frum
varpi JónB Þorlák Ronar, hngði
það of h=f*ttu!egt lyrir kosnlttga
tylgi -itt h-!dur teldi burtu að-
alatriðlð um, að skattur téíeg-
antiA raiðáðist vlð meðaital þriggja
ára, og hltt. að jármálaráðherra
gætl efti gefið iögmætan skatt,
ef svo byði við að horfa. Hins
vegar héit ef> i deiid sk tt relsinu
tyrir varasjóðstillögln og hækk-
aði akatttrjálsan viðauka við
várasjóð upp í þriðjung, svo að
stórgróðamenn íhaldsins fá þar
faltan bita, sennilega hátt upp f
þann. sem íhaldlð gaf þeim með
þvi að afnema tóbakseinkasöiuna.
Lögin, eins og þau uú ©ru
orðin, eru þó svo rúin og fjarri
sinni upphaflegu myod, að faðir
írumvarpsins, Jón Þoiiáiksson,
mun vart þekkja aftur þettá
óskabarn sitt Hvaða ijármála-
Teggfúðnr
afarfjölbreytt úrval. Veðriö lægra
en áður. t. d. frá 45 anram
rúiisn, ensk stærö.
Málnlngavörur allar teg.,
Penslar og fleira.
Hf.rafmfJiti&Ljðs,
Laagavegi 20 B. — Sími 830.
Terkamaðnrinn,
blað rerklýðsfélaganna á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan,
Kostar 6 kr, árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
Askriftum veitt móttaka á afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
Veggfóður, loftpappír, veggpappa og
gólfpappa selur Björn Björnsson vegg-
fóðrari, Laufásyegi 41. Sími 1484.
Skemtilegri bóh er ekki hægt
að háfa mnð sér í fðrðaiögum
en Haustrigningar. Ait leikrltið
(um 100 bis. á góðnm papplr)
tyrir sð dns 3 kr., íæst í bóka-
búðinni Laugavegl 46 og Bóká-
vetz). Þorsteins Gíslasonar Veitu-
sundl.
ráðherra annar í heimlnum, sem
nokkra vlrðingu hefði fyrir sjáif-
um sér og stöðu sinni, rr yndl við
slíka meðferð stjórnarfnimvarps
um stórvægileg fjárhagsatriði
þegar hafa sagt' af sér og skýrt
frá þvi v»ð síðuaíu umræðu.
Þegar á hóiminn er komlð,
Bdgar Rice Burrougbs: Vilti Taraan.
rekið hina á flótta. Kúlan liitti mann að baki Numbo;
féll hann með ópi til jarðar, en félagar hans drógu sig
til baka. Það gremjulegasta var, að þeir hörfuðu að
flugvélinni, svo að Bretinn komst þangað ekki.
Skyndilega stönzuðu þeir og snéru gegn honum aftur.
Þeir töluðu hátt og veifuðu höndunum; eftír litla stund
stökk eiun þeirra i loft upp, brá spjóti sinu og æpti
heróp. Bráðlega fóru hinir að dæmi hans, og dansaði nú
allur hópurinn æpandi til þess að búa sig undir næsta
áhlaup.
í annari árásinni komust þeir nær Bretanum, og
þótt hann feldi annan með skaminbyssunni, var skotið
að honum tveimur eða þremur spjótum. Nú voru flmm
Bkot eftir, en átján andstæbingar, svo að örlög hans
voru auðsæ, gæti hann ekki hrætt þá burtu.
Þeir urðu varkárari viö mannfallið og bjuggu sig
befeur undir næstu érási Ksmu þeir droifðir og \ þremur
röbum úr öllum áttum. Enda þótt kann tæmdi byssuna
með góðum árangri, komust þeir loksins að honum.
Svo var að sjá, sem þeir vissu, að skotfæri hans væru
búin, þvi að þeir umltringdu hann sýniiega i þeim til-
gangj að ná honum lifandi; annars hefðu þeir notað
spjótin.
Þeir snérust í kringum hann tvær þrjár minútur, unss
Numbo gaf skipuu, 0g þeir róðust á hann i þvögu;
Bretinn barði frá sór, en var brátt ofurliði borinn og
barinn til jarðar með spjótsköftum.
Haun var með fullri ræuu, þegar þeir loksins drógu
hann undan þvögunni og bundu bendur hans á bak
aftur. Hóldu þeir svo af stað með hann áleiðis til skóg-
arins.
Smith-Oldwick lautinant furðaði á því, að þeir þyrmdu
lifi hans; hann vissi, að hann var of langt uppi i sveit
til þess, ab einkennisbúningur hans hefði nokkur áhrif.
Yafalaust hölöu þesair viilimenn ekkert veður fengið