Minnisblað - 20.12.1932, Blaðsíða 5

-5-
f'

Þess vœri óskandi að slíkir póstar sem
Þessi ksamu ekki oft fram í skýrslum hátt-
settra eml3ættismanna Reglunnar, Hjer er
látið í Það skína, að útvarpsnefnd og
StórstúkuÞing hafi gert eittlibað miður
holt eða Þarft, að útvarpsnefnd hafi’'víst"
gengið inn á einhverja samninga, líklega
við útvarpsráðiö (bótt ekki sje Þaö sagt
herum orðum)„ Þessar lippulegu dylgjur
verða svo rjett strax aö grundvelli
undir yfirlýsingu U.æ.t. um Það, að hann
tclji tilgangslaust að reyna að fá út-
varpsumræður af hendi Umdæmisstúkunnar
"eftir Þessa samninga nefndarinnar og
samÞykt StórstúkuÞingsins".
Við Þetta verð jeg að gera nokkrar at-
hugasemdir.
1. Sem ncfndarmaður í útvarpsnefnd get
jeg um Það horið, að engir slíkir samn-
ingar áttu sjer stað af nefndarinnar
hálfu, Þetta eftirlit stórstúkunnar har
alls ekki á góma í viðræðum nefndarinnar
við útvarpsráðið. Þessi samningur er Því
ekki annað en tilefnislaus getgáta hjá
U.æ. t.
2. Jafnvel Þótt slíkur samningur hefði
verið til, Þá get jeg ekki sjeð hvers
vcgna Það ætti að vera tilgangslaust fyric
U.se. t. að reyna að fá útvarpsumræður. Sam-
Þykt StórstukuÞingsins skapar ekki Umd.st
eða öðrum aðra erfiðleika en Þá, að fá saijn-
Þykki framkv.nefndar Stórstúkunnar til
Þessa. Og Það hcld jeg að sjou litlir erí’
iðleikar. Víst er um Það að of mikið sjálf
traust getur verið skaölegt. En Þetta er •.<
of lítið sjálfstraust hjá U.æ.t., að ganga
út frá Því scm.sjálfsögðu og að oreyndu,
að slíkt samÞykki mundi ekki fást. - En,et
framkv.nefndin neitaði um samÞykki sitt,
>• 10