Íslenzka vikan á Norðurlandi - 22.04.1934, Blaðsíða 1
LANDSbÓKASArTTj
[JVU 134625
Ts^TiiT'
ISLENZKAVIKAN
á Norðurlandi
1. tölublað
Akureyri, sunnudaginn 22. apríl 1934.
3. árgangur
ISLENZKA VIKAN
Eins og tvö undanfarin ár, hef-
ir stjórn »íslenzku vikunnar á
Norðurlandi« ákveðið að gefa út
blað þá daga, sem »íslenzka vik-
an« stendur yfir, og vér vonum að
því verði vel tekið og að það verði
lesið með gaumgæfni og hleypi-
dómalaust. Blaðið mun nú, eins
og að undanförnu, einvörðungu
flytja greinar um þau mál, sem
ísland og Islendinga varða.
Það er erfitt verk að berjast
við aldagamla hleypidóma, og sú
var tíð, að á ísland var litið sém
svo ófrjótt land, að það væri lítt
byggilegt, og raddir komu fram
um að flytja Islendinga burt af
íslandi, þar eð það væri aðeins
nothæft sem verstöð, og á þeim
tímum flúðu hópar af fólki land-
ið, fóru til Ameríku og námu þar
land. Rétt er að geta þess, þessu
fólki til afsökunar, að lífsskilyrði
voru í þá tíma, á landi voru,
mjög bágborin, sem stafaði af ó-
blíðu veðráttufari, illu stjórnar-
fari, samgönguleysi, slæmri .verzl-
un, og yfir höfuð lélegum skilyrð-
um til að hagnýta sér gæðin, sem
fyrir hendi voru, til lands og
sjávar, en aðalástæðan var þó
trúleysi landsmanna á landið og
framtaksleysi þeirra sjálfra.
Sem betur fer, eru nú, á mörg-
um sviöum, orðnar miklar og góð-
ar breytingar á þeim hugsunar-
hætti, sem ríkti seinnipart síðustu
aldar og allt fram undir aldamót.
Lífsskilyrði landsmanna, eru nú
orðin svo ólík því sem þá var, að
menn mun þá ekki hafa dreymt
um jafn stórfelldar breytingar og
framfarir í samgöngum, verzlun,
iðnaði, sjávarútvegi og búskap
eins og nú er raun á orðin, og
með auknum framforum og bætt-
um lífsskilyrðum hefir trúin á
landið aukizt svo mjög, að nú
heyrast raddir um að varla muni,
að öllu athuguðu, meira kostaland
finnast en ísland. En þó það sé
ánægjulegt að minnast þess hve
landsmenn hafa nú meiri skilyrði
til sjálfsbjargar en áður var, þá
er þó eigi að síður raunalegt að
vita af ýmsum verkefnum sem
bíða og ekkert er unnið að, sem
að sumu leyti stafar af fjárhags-
örðugleikum og að sumu leyti
vegna arfgengs trúleysis á mátt
þjóðarinnar til framkvæmda.
Af þessum ástæðum, sem nú
hafa verið teknar fram, vill »fs-
lenzka vikan« bæði á Suður- og
Norðurlandi vinna að því, að
'kynna mönnum út um land ís-
lenzkan iðnað og íslenzka fram-
leiðslu, og hefir »íslenzka vikan á
Suðurlandk nú í þrjú ár gefið út
vöruskrá, þar sem landsmenn
geta séð hvað framleitt er af vör-
um í landinu sjálfu. Einnig von-
ast bæði félögin eftir, að »íslenzk
vika« verði haldin í framtíðinni
ár hvert um land allt, í von um
að hún muni hvetja menn til um-
hugsunar um hve mikið það er,
sem land vort leggur oss til af
gæðum, og glæða trúna á að hægt
sé að hagnýta þau mun betur en
íslendingar!
Hafið það hugfast þegar þið þurfið að
senda vörur eða hugsið til ferðalaga,
að líta fyrst á áætlun Eimskipafélags-
ins, og sjá hvort þér finnið þar ekki
einmitt þá ferð, sem yður hentar bezt.
íslenzku »Fossarnir« fara nú 60 — 70
ferðir árlega milli Islands og útlanda,
auk þess sem þeir annast strandferðir
hér við Iand að svo miklu leyti sem
því verður við komið. Ferðum skip-
anna er reynt að haga þannig að fé-
lagið sé fullkomlega samkeppnisfært
við önnur félög, sem halda uppi sigl-
ingum hér við land, svo að landsmenn
geti notað hin íslenzku skip öðrum
fremur, án þess að baka sér nokkur
óþægindi með því, Eflið gengi íslenzkra
siglinga með því að skifta ávalt við
3
(D
O
m
3'
0)
a;
tj’
H.f. Eimskipafélag
r
Islands.
í íslenzkum anda skal hefjast handa.