Hvöt - 01.02.1947, Blaðsíða 13

H V Ö T
11
vfir garðinn. En meðan þessu fór
frani, hafði Frissi orðið var við, að
eitthvað var ekki í lagi og birtist
nú þarna allt í einu. „Hvaða frekja
cr nú þetta?“ öskrar Frissi og' veð-
ur að bílstjóranum með reiddan
hnefa. „Láttu drenginn vera.“ Frissi
slær hílstjórann rokna hög'g, sem
lendir á augað, og ætlar að láta
annað fylgja, en hilstjórinn er snar
í snúningum. Hann vindur sér und-
an og slær á móti og lemur Frissa
feikna högg' fyrir bringspalirnar.
Er nú ekki að orðlengja það, að
þarna tekst voða bardagi með þeim.
í fyrstu veitir bílstjóranum betur,
en Frissi er æfður áflogahundur.
Hann ber sem óðast og liggur nú
ofan á bílstjóranum og þjarmar að
lionum, sem bezt bann getur. En
allt í einu birtist annar bíll. Dreng'-
urinn, sem hafði horft á bardagann
með spenningi, blöndnum flökur-
leika, kallar upp: „Frissi, Frissi,
lögreglan!“ En Frissi lieyrir ekki
neitt. Hann hefur nóg að gera. Tveir
lögreglumenn hlaupa út úr bílnum,
áður en hann er fyllilega stanzaður,
og hlaupa að Frissa, sem er að
staulast á fætur, — en of seint.
Loksins er hann undir lagahöndum.
Skúli liafði hlaupið af stað, en sá,
sem ók bílnum, sá hann, og' þá þvddi
nú ekki að ætla sér að sleppa, eft-
ir það. Þeir voru nú báðir fluttir
á lögreglustöðina. En við athugun
kom í ljós, að Frissi hafði ekki
verið iðjulaus þennan hálftíma.
Hann hafði brotizt inn í verzlun
eina og' komizt inn i peningaskáp,
sem átti að tæmast daginn eftir.
Mörg þúsund krónur voru á rúi og
stúi í kringum skápinn, en i veski
Frissa voru 5 þúsund krónur.
Skúli slapp með áminningu og
nafn sitt í stóru bókinni.
Nokkrar vikur á eftir hegðaði
Skúli sér vel. Hann liafði alltaf grát
mömmu sinnar i eyrum, þegar
hún frétti um atvikið um nóttina.
En svo sigraði áfengið þetta barn
aftur, 11 ára dreng. — Ja, getið þið
nokkuð ímyndað ykkur framliald-
ið? Jú, ég veit hvar hann er. Hann
situr nú í fangelsi,, ákærður fyrir
morð. Konan hans með börnin
þeirra þrjú vinnur fyrir þeim. Ár-
angurslaust hafði hún reynt að heina
honum inn á betri brautir. Og hún
segir oft: „Þúsund sinnum vildi ég
heldur, að inndælu börnin mín, einu
Ijósgeislarnir mínir, dæðu fyrir aug-
um mínum, en að þau yrðu Bakkusi
að bráð.“ En hún andvarpar í laumi
og vonar, að hægt verði að bjarga
manninum sínum. —Ein af þúsund.
Handknattleiksmót
S. 3. S.
Um nokkurra ára skeið hefur
S.B.S. gengizt fyrir handknattleiks-
móti innan framhaldsskóla hér í
Reykjavík. Að vísu er ekki svo að
skilja, að aðeins framhaldsskólum
í Rvík sé veittur réttur til þátttöku
i þessum mótum, heldur liafa allir
skólar innan S.B.S. þátttökuheim-
ild. En því miður hafa skólar utan
Reykjavíkur — og einnig skólar
inna bæjar ekki getað tekið þátt í
þessurn mótum af ýmsum ástæðum.
En vonandi á eftir að rætast úr