Hvöt - 01.02.1947, Blaðsíða 18

16
H V ö T
sólríku byggða hafa því varið millj-
ónum dollara til mikils áveitukerf-
is. Vatnið er leitt langar leiðir eft-
ir hæðum og hjöllum og þvi svo
veitt á heppilegan hátt niður lilíð-
ar og láglendi, um akra manna og
aldingarða. Þar er vel lialdið á orku,
sem getur verið jafnt eyðileggjandi
sem bætandi. Sé streymandi vatn
látið sjálfrátt, velur það sér æfin-
lega lægstu leiðirnar, og getur þá
í vöxtum orðið eyðileggjandi,
skemmt engjar manna og brotið
tún, borið sand og möl á slægjuland
og valdið margvíslegum skemmd-
um. En með því að temja þessa
vatnsorku og leiða liana eftir heppi-
legum farvegum, verður hún ekki
aðeins skaðlaus, heldur og mjög
gagnleg, nothæf til ræktunar, til iðn-
aðar, ljósa og hita, —- yfirleitt til
margvíslegrar hlessunar.
Þannig er það og með hina geysi-
miklu lífsorku, sem æskulýður allra
landa ræður yfir. Sé hún ekki tam-
in og leidd liinar heppilegustu leið-
ir, leitar liún oft hinna lægstu og
verður oft ckki aðeins gagnslaus,
heldur og eyðilegjgandi. Æskulýð-
ur, sem ekki nýtur heppilegrar for-
ustu, ekki fær heppilega leiðbein-
ingu og ekki slær inn á leiðir fag-
urra liugsjóna, sannrar menningar
og heilhrigðs athafnalífs, getur orð-
ið vandræðalýður, og jafnvel glæpa-
lýður, og liefur slíkt komið fvrir
raunalega oft. En heppilega og vel
upp alinn og skemmtilega mennt-
aður, verður æskulýðurinn hinn
blessunarrikasti orkugjafi í þjóðlíf-
inu, sem tryggir þvi blómlega nægta-
og framfaraöld.
Ekkert er ánægjulegra, en að sjá
taumlausan og trylltan kraft lúta
þeim lögmálum, sem hemja, temja
hann og hagnýta; að sjá hann leidd-
an í þá farvegi, sem leiða til hinn-
ar farsælustu hagnýtingar og gefa
ávöxt hundraðfaldan.
Lífsorku æskumanna á ekki að
kúga, og hún verður ekki kúguð.
en henni ber að stefna til hinna
göfugustu og hæstu markmiða. Ung-
ur maður hefur miklu meiri ánægju
og nautn af þvi, að heita lífsorku
sinni til nytsemdar þjóðfélagi, en
skaða, ef hann aðeins ratar á hina
réttu leið. En verði engin sterk og
leiðbeinandi hönd til þess að vísa
til vegar og styðja hinn óreynda
æskumann fyrstu sporin upp á við,
getur auðveldlega farið svo, að
liann velji undanhaldið og að
straumur lífsorku lians velti áfram
hinar lægstu leiðir, aðeins til só-
unar og eyðileggingar. ■— Uppeldis-
málin, leiðheingarsVarf þjóðanna,
er því hin æðsta köllun þeirra og
á því veltur öll þeirra gæfa, livort
stefnt er upp á við, veg lífs og far-
sældar, eða niður á við, helstefnu-
braut.
íslenzka skólaæska! Vígið líf vkk-
ar gáfur og krafta hinum jákvæðu
öflum tilverunnar, fvllið hug ykkar
og sálir fögruin, göfgandi hugsjón-
um, leggið stund á fagrar listir,
göfgandi bókmenntir, nytsemdar-
störf í mannfélaginu, auðgið sálir
ykkar þeirri fvllingu góðleika, feg-
urðar og manndóms, sem gefur öll-
um illum árum myrkravalda og
meinsemda ekkert rúm.
Pétur Sigurðsson.