Hvöt - 01.02.1948, Blaðsíða 14

12
H V Ö T
Þig dreymir um dáðríka framtíð,
um dásamleg ævintýr.
Þú vinnur, þú vakir og bíður
nnz vordagíir kemur hlýr.
Meðan veturinn situr að völdum
og vitnar um knldans afl,
þú lesl og þú lærir af kappi,
þvi lífið er baráttutafl.
()g árangurs er þá að vænta,
ef aldrei er hörfað á braut,
en haldið á heiðríkjutindinn,
ei hopað í dimmustu þraut.
Svo vermir þig vorið að lokum.
Hvað vannstu? er spurningin brýn.
Þú svarar: ég sótti' upp á tindinn,
hvar sólin á hádegi skín!
Auðunn Br.^Sveinsson.
Fltjði hóintinn.
Afcngisvariiarnefnd kvenna og
templarar á ísafir'ði boðuðu til borg-
arafundar um áfengismál 13. jan-
úar s.l. Sigurði Bjarnasyni frá Vig-
ur, þingmanni Norður-ísfirðinga,
aðalflutningsmanni ölfrumvarpsins
fræga, var boðið á þennan fund,
þvi að þar skyldi m. a. ræða þetta
frumvarp lians.
Menn skyldu nú ætla, að hinn
skeleggi ölpostuli liafi gripið þetta
tækifæri, fegins liendi, til þess að
standa fyrir máli sínu. En viti menn,
liáttvirtnr þingmaður lét ckki sjá
sig á fundinum, enda þótt lionum
hafi verið boðið á liann með viku
fyrirvara., Hetjan flýði hólminn.
Hvað veldur?
Er þessi flótti þingmannsins eins
konar yfirlýsing um sinnaskipti,
skammast hann sín fyrir frumvarp
sitt?
Ekkert er líklegra.
Þingmaðurinn liefur ef til vill láf-
ið sig gruna, að flótti hans til Bol-
ungavíkur yrði ekki eins slæmur til
afspurnar og herfilegar hrakfarir
á fundhium. Sé svo, þá skjátlast
þingmanninum herfilega. Þessi flótti
hans er yfirlýsing um, að hann
treysti sér ekki lerigur til þess að
verja hinn slæma málstað.
I. A. Þ.
Fífldirska?
Vonin lifir, veiztu það?
Vafalaust má sanna:
fífldirfska er ekki að
elska ljóð — og svanna.