Hvöt - 16.03.1948, Blaðsíða 6

4
H V ö T
kenndi mönnum að drekka kaffi í
staðinn fyrir áfengi, dansa í stað-
inn fyrir að staupa sig og böggla-
uppboð í staðinn fyrir að bjóða í
brennivinskúta, — þeir, sem áttu
allan þennan fróðleik, sögðu, að
þetta væi'i eins og hver önnur
„templai-askreytni“ og ætti hvergi
við nema í „Gúttó“.
Þeii', sem lærðastir voru í Mennta-
skólanum, og þar voru margir læi'ð-
ir, fóru til rektors og heimtuðu, að
bann kallaði saman fund, og léti
í'æða þetta dæmalausa bindindismál.
Og fundurinn var haldinn. Það
var gert í hátíðasal Menntaskólans
i Reykjavík. í þessum sama sal var
þingið haldið 1851, og þar hafði Jón
Sigui'ðsson staðið upp og mótmælt
yfii’gangi konungsvaldsins og allir
furidarmenn í'isið úr sæturn sínunx
og sagt: Vér mótmælum allir. — Það
vár mei'kur fundur, — og það var
fundui’inn xun bindindismálið líka.
Æðsti nxaður skólans, úr liópi
nemandaxxna að segja, senx kallað-
xu’ er inspector scolae, unxsjónar-
maður skólans, flutti ræðu, þar seixi
liann reif niðxxr allan bindixxdisboð-
skapinn. Hann sagði eitthvað á þá
leið, að hann væri ekki hæfxxr fyr-
ir siðaða og' menntaða menn. —
Hanii krafðist þess því, að bindind-
isfélag skólans yi'ði leyst upp og því
bannað að stai'fa í Menxxtaskólanum.
— Ef ekki yi'ði á það fallizt, ju'ði fé-
laginxi að minnsta kosti bannað að
kenna sig við skólann. Lengra taldi
harin ekki hægt að ganga í sam-
komulagsátt við þessa félagsómvnd
og ætti liún heldur engan tilveru-
i'étt í menntastofnxm lærðra nxanna.
— Umsjónai’maður talaði langt mál
og skorti ekki kjai’nyrði og eldmóð.
Eftir ræðu hans varð löixg þögix.
Það var því líkast sexxx engunx þætti
árennilegt að leggja hér til atlögu.
Loks kvaddi sér hljóðs bjartleit-
ur maður og fölleitur heldur. Hann
var æltaður úr Vestmannaeyjxuxi og
hét Helgi Scheving.
Hann talaði skýrt, en röddin var
ekki þróttmikil.
„Eru xxienn sammála xxnx vorboð-
ana?“ spui'ði liann.
Eru nxenn sammála unx, að það sé
alltaf góðs viti, þegar árnar bólgna
upp og flæða yfir í vorleysingununi?
Eru menn sanxmmála um, að það
sé alltaf góðs viti, þegar vorvind-
arnir æða yfir, eins og' við þekkjunx
þá hér á landi? Og þó er þetta góðs
viti. Sumarið er í riánd, og niyrkur
vetrarins er að nxissa völdin.
Við komum til ykkar senx voi’boð-
ar, liðsmenn bindindisfélaganna. Og
við viljum vera eins og vorleysing-
arnar. Við viljunx sprengja af okkur
ganxlan stakk drykkjuómemxingar.
Við viljum lxi'einsa *úr skólunum
Jxann hugsunarhátt, að það sé fint
og sjálfsagt að drekka, að það sé fínt
að stofna lieilsu sinni í liættu, ræná
sig vitinu og sóa bui'tu fjármunum
sínum.
Við viljunx vera eins og vorvind-
ai'nir. Nýjan andblæ, bressari og
heilbrigðari viljxuxx við flytja með
okkur. Burt með slenið, sofanda-
háttinn og vanafestuna. Nýjar og
feguri’i lífsvenjur bíða okkar, til þess
að gera okkur Ixetri, göfugri og
hámingj usainari.
Hver vill tigna sólina, sepx er að