Hvöt - 16.03.1948, Blaðsíða 41

H V Ö T
39
til 1930 varð sú, að neyzla öls jókst
afar mikið og neyzla brenndra
drykkja einnig hvorki meira eða
minna en um 75%. (Fólksfjölgun í
landinu var vitanlega ekki neitt
nærri þvi í samræmi við þessa
auknu áfengisneyzlu).
Bandarikjamenn drekka mikið
öl. 1945 var heildarsala áfengis í
Bandaríkjunum 0,8 lítrar á nef af
hreinu áfengi, en hjá okkur, sem
ekker t öl höfum, 2 lítrar. Fyrir
nokkru náði ég i skýrslur frá
Kanada, sem sýna, að neyzla sterkra
drykkja og öls tvöfaldaðist frá ár-
inu 1939—1940. Þetta eru tölur, sem
tala, tölur, sem gefa til kynna, að
ástandið myndi versna að mun, ef
ölfrumvarpið yrði samþykkl.
Öll reynsla, sem fyrir hendi cr,
bendir ótvirætt lil þess, að ástandið
í áfengismálunum versnaði að mun,
ef leyft yrði að selja öl. Yið, sem er-
um á móti ölfrumvarpinu, byggjum
á þessari revnslu, en ekki á fullyrð-
ingum. (Kolka ætti að lesa grein
Björns L. Jónssonar, sem birtist í
Morgunblaðinu í dag, sunnud. 22.
fehr. Þær staðreyndir, scm þar er
hent á, afsanna algjörlega allt fleip-
ur Kolka um fullyrðingar). Þriðja
blekking Ivolka er fólgin í þeirri full-
vrðingu lians, að þeir, sem eru á
móti ölinu, séu að koma i veg fyrir
hyggingar sjúkrahúsa, og meira en
það. Hann segir hreint og beint, að
þeir liafi i frammi áróður gegn einu
helzta menningar- og mannúðarmáli
þjóðarinnar. Þetta eru þokkaleg
skrif eða hitt þó heldur. Andstaðan
gegn ölinu er ekki áróður gegn
bvggingu sjúkrahúsa, fremur en
andstaðan gegn sterku drykkjunum
er áróður t. d. gegn styrkjum til
námsmanna og listamanna. Kolka
gefur það í skyn, að hann sé á móti
sölu sterkra drykkja. Ef ég vildi nú
draga dám af málflutningi hans,
myndi ég hiklaust fullyrða, að hann
hefði t. d. i frammi áróður gegn
styrkjum til handa námsmönnum og
listamönnum og fjárframlagi til rík-
isspítalanna. Það er vitað, að nokkuð
af hinum óheilbrigða gróða ríkisins
af sölu sterkra drykkja rennur til
námsmanna, listamanna og rikis-
spítalanna.
Það svívirðilegasta í málflutningi
Kolka eru ummæli hans um konurn-
ar. Ilann segir, að mikill hluti kveii-
þjóðarinnar slái Iiendinni á móti því
að komið sé upp sjúkrahúsum. Nú
vil ég spyrja: Hvaða aðilar unnu
mest og bezt að því að koma Lands-
spítalanum upp? Hvaða aðilar unnu
mest að því að koma Hvítabandinu
upp? Það voru konurnar. Hver er
svo skyni skroppinn, að hann trúi
því, að þeir aðilar, sem einna bezt
hafa gengið fram í sjúkrahúsmálinu
sitji nú á svikráðum við það? Ég
hygg að Kolka sé einn um þessa
skoðun.
Hann mætti vissulega skannnast
sín rækilega fyrir þessi ummæli.
Ivolka vænir andstæðinga ölfrum-
varpsins um það, að þeir bendi ekki
á neina aðra tekjuöflunarleið handa
sjúkrahúsunum. Það er rétt, þeir
hafa ekki gert það. En hefur Kolka
gert það? Ég vil benda honum á,
að peningarnir, sem kæinu inn fyrir
ölið, eru til i landinu. Þetta veit
Kolka, en hvers vegna bendir hann