Hvöt - 16.03.1948, Blaðsíða 42
40
H V Ö T
ekki á aðra leið til að ná þessum
peningum? Ilonum ætti þó að vera
ljóst, að sú tekjuöflunarleið, sem
liann heldur dauðaháldi i, myndi
auka ófremdarástand það, sem nú
ríkir í áfengismálum þjóðarinnar.
Það skyldi þó aldrei vera, að hann
væri hugsjóná- og liugkvæmda-
snauður, svo ég noti hans eigin orð.
Meðan Kolka bendir ekki á heil-
l>rigða tekjuöflunarleið fyrir sjúkra-
húsin, verður hann, að sínum eigin
dómi að teljast hugkvæmdalaus
glamrari.
Kolka vænir konurnar í áfengis-
varnanefndinni um, að þær séu
með „bjálfaskap“ sínum að hrinda
mönnum út í brennivínsdrykkju.
Þessar konur, sem Kolka ávarpar á
þennan hátt, hafa á undanförnum
árum barizt af miklum dugnaði gegn
brennivínsdrykkju landsmanna, og
þæf gera það enn. Ljósasta dæmi
þess er barátta þeirra gegn ölfrum-
varpinu og áliangendum þess, öl-
dindlunum. En Kolka er vitandi
vits að hrinda mönnum út í enn
meiri brennivínsdrykkju með því
að krefjast þess, að einni áfengis-
tcgundinni enn verði bætt við,
þeirri áfengistegund, sem hefur rutt
sterkum drykkjum braut og hrund-
ið börnum og unglingum út í
drykkjuskap.
Ég hef nú lítillega vikið að hin-
um ósvífnu skrifum Kolka í sam-
bandi við ölfrumvarpið.
Þessum villukenningum viðvíkj-
andi áfengu öli* hefur áður verið
haldið fram hér á landi, en höfund-
ar þeirra hafa jafnan beðið ósigur,
og þeir mur.u enn l)íða ósigur. Þeim
mun ekki takast að rugla dómgreind
ahnennings, hve mikið sem þeir slá
um sig. Málflutningur ölpostulanna
er dauðadæmdur, meginliluti þjóð-
arinnar stendur gegn þeim. Það er
engin ástæða til þess að láta þá liafa
síðasta orðið. Enda þótt við skóla-
piltarnir séum ekki mikils megnugir
og óvanir að ski’ifa blaðagreinar,
munum við leggja okkar skerf fram
til þess að svo verði eigi.
DRAUGAR.
Dauður úr ullum æðum
enginn er afturgenginn,
heldur ei mönnum mildur
mæli ég, draugahælir;
séð hef ég ekkert áður
agalegt hér að vaga,
drauga né djöfla seiga
dauða hér víst á hauði.
M 0 L A R.
í Gagnfræðaskóla Vestmannaeyja
er eitthvert öflugasta bindindisfélag
innan skóla landsins. í félaginu eru
allir nemar og kennarar. Kennar-
arnir styðja og styrka félagsskapinn
eftir megni, og væri betur, að svo
væri í öllum öðrum skólum. Með
þessu er þó ekki sagt, að kennarar
skólanna séu á móti bindindisfélög-
unum,heldúr, að þeir sýna ekki nógu
mikla viðleitni, til að örva félags-
skapinn og kveikja þann eld áhuga
og framtaks, sem nauðsynlegur er,
til þess að félagsskapurinn sé lif-
andi og öflugur.
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN H.F.