Hvöt - 01.02.1950, Side 13

H V Ö T
11
Krabbamein hefur vakið ugg og ótta
meðal þjóðar vorrar. Krabbamein er
sjúkdómur, sem má koma í veg fyrir
með náttúrlegum lífsvenjum og nátt-
úrlegri fæðu. En með gervifæðu og eit-
urlyfjum mun það aldrei takast.
Eytt hefur verið ógrynni fjár til þess
að rannsaka eðli og orsakir krabba-
meins, en algerlega án árangurs. Ég geri
ekki ráð fyrir, að rannsókn á því hér
á landi muni gefa meiri árangur en
allar erlendar rannsóknir, sem til einsk-
is gagns hafa leitt. Fé væri betur varið
til þess að kenna mönnum rétt mann-
eldi á þar til gerðu heilsuhæli en að
ala menn á tálvonum. Eða hve lengi
endist fólkið til að láta draga sig á
tálar?
Það er eitt víst, að krabbameini verð-
ur ekki útrýmt, meðan aðrir hrörnunar-
sjúkdómar vaxa og þrífast eins og lauk-
ur í garði. Hins vegar er nokkurn
veginn víst, að ef unnt væri að útrýma
hrörnunarsjúkdómum eins og tannveiki,
magasári og sykursýki, þá myndi
krabbamein fara sömu leið.
Ef matarskömmtun héldi bér áfram,
liefði það liagfræðilega þýðingu, að þeir,
sem skömmtuninni réðu, væru betur
að sér um hollustusemi fæðutegunda
en þeir eru, sem hingað til hafa ráðið,
livað keypt er til manneldis.
Hið sanna er, að þegnar þessa vors
íslenzka ríkis eru akur, sem ræktaðir
eru í sjúkdómar, eins og væri það gert
vitandi vits.
Fið erum alltaf aS kvarta undan því,
hve œvi okkar sé stutt, og þó högum
vifí okkur rétt eins og viS œttum aldrei
aS deyja. — S e n e c a.
Haustnótt.
Á myrkum himni máninn skín
og mœnir jarSar til.
Hann hverfur þegar dimman dvín
í dagsins bláa hyl.
Nú sígur höfgi á svala jörS,
og sofnar fugl í gjá.
Nú liylja frosin fjallaskörS
fölnuS kuldastrá.
Nú andar kalt viS ystu nes,
nú ólgar Rán viS sand,
huldar rúnir lífsins les
og leysir viljans band.
Mín hvílir önd í örmum þér
yndisfagra nótt.
Þó andi kalt viS ystu sker
er allt svo töfra hljótt.
H. H.
Tvær stökur.
ViS skulum kynda bragabál,
bjarta tindinn róma,
orku mynda í ungri sál
andans hrinda dróma.
Þegar sól í hafiS seig
sunnan gjólan kvika
drakk hjá njólu dýran veig,
dögg úr fjólubikar.
H. H.