Hvöt - 25.04.1950, Blaðsíða 13

H V Ö T
11
Höfuðkúpur af Neanderdalsmanni, Ródesíumanni og nútímamanni.
að fæla burt villidýrin og- steikja mat
sinii við. Þegar kaldast var hlóðu þeir
skýli úr greinum. Þarna vom að vísu
víða kalksteinshellar, en þeir voru þaul-
setnir villídýrum. En Neanderdalsmenn
fældu dýrin burt með eldum sínum og
settust að í hellunum.
Með tinnuvopnum veiddu þeir
smærri dýrin, — vísunda, úruxa, hirti
og hreindýr. Stærstu dýrin, nashyrn-
inga og mammúta, veiddu þeir í gryfjur.
Um síðustu aldamót fundust bein
Neanderdalsmanna í helli nálægt þorp-
inu Krapína í Norður-Króatíu. Beinun-
um hafði verið fleygt af handahófi inn-
an um hreindýrabein. Þau voru brotin
og klofin, inörg voni sviðin, og eitt bar
far eftir hníf. Sem sagt, — mennirnir
höfðu endað líf sitt í veizlu, — sem
veizlumatur. Neanderdalsmenn voru þá
mannætur.
Þessi uppgötvun varð sízt til að létta
þeim róðurinn, sem héldu fram þróun
mannsins af lægri dýrum. Nógu slæmt
fannst mönnum að vera komnir af apa-
köttum, þótt ekki bættust mannætur
í ættartöluna!
En Neanderdalsmaðurinn var samt
maföur, ekki skynlaus skepna. Árið 1908
fundu þrír prestar bein nálægt smá-
bænum La Chapelle-aux-Saints í Suður-
Frakklandi. í gólfi liellis eins fundu
þeir gröf. 1 henni livíldu bein Neander-
dalsmanns. Vopn og matur höfðu verið
látin í gröfina hjá hinum látna.
Þarna voru órækar sannanir fyrir
því, að þessir villimenn gerðu sér ein-
hverjar hugmyndir um líf eftir þettá
líf, úr því að þeir vopnuðu vini sína
og bjuggu nesti til annars heims.
III. SKAPADÆGUR
A ísahlarskeiðinu síðasta kom nýr
mannflokkur til Evrópu, — Cro-Magnon
mennirnir, lireinaveiðararnir. Þeir telj-
ast sömu tegundar og við, homo sapi-
ens,* enda í engu frábrugðnir nútíma-
mönnum. Reyndust þeir Neander-
dalsmönnunum skæðir keppinautar;
þeir voru stærri og sterkari, greindari
og hetur vopnaðir. Þeir hröktu Neander-
dalsmennina út úr hellunum og drápu,
hvar sem þeir náðu til. Vísindamenn
telja, að engin friðsamleg samskipti hafi
átt sér stað milli þessara tveggja mann-
flokka, engin blóðblöndun, aðeins bar-
áttan, miskunnarlaus. Og hún gat ekki
farið nema á einn veg. Sú tegundin,
sem styttra var komin á þróunarbraut-
inni, hlaut að hverfa, samkvæmt lög-
máli náttúrunnar um „survival of the
fittest“.
* latína, sapiens: vitur, viti borinn.