Þróun - 15.12.1951, Blaðsíða 12

12
ÞRÖUN
Útilegurnar eru einn vinsælasti
þáttur skólalífsins. AS undanförnu
hefur hver bekkur skólans farið
eina eða tvær útilegur á vetrinum.
Astæða þykir til að kynna lesend-
um Þróunar hvernig útilegum er
háttað. Að útilegunni lokinni er
einhverjum þátttakanda falið að
rita frásögn af því sem fyrir bar
og er sú lýsing geymd í fórum
skólans. Fyrir valinu varð að þessu
sinni lýsing á útilegu III. bekkjar
nú í haust.
Lagt var af stað frá húsi Guð-
mundar frá Mosdal kl. rúmlega 8.
Allir piltarnir fóru á hjólum og
höfðu meðferðis það af farangri,
bakpokum og svefnpokum, sem þeir
gátu tekið. Stúlkurnar og kennar-
arnir fóru gangandi og skiptust á
að bera þann farangur, sem eftir
var. Ferðin gekk ágætlega hjá báð-
um flokkum, nema hvað kennararn-
ir drógust öðru hvoru aftur úr, en
björguðust þó að lokum. Þá er hin-
ir fótgangandi nálguðust áfanga-
staðinn voru stúlkurnar orðnar
hásar, enda óspart sungið alla leið-
ina, og er því hætt við að síðasta
lagið hafi einkennzt af ópum og
öskrum meira en góðu hófi gegndi.
Þegar inn í Birkihlíð var komið, þá
hafði umsjónarmaður hússins og
undirbúningsnefndin, sem höfðu
farið á undan, lokið við að hita
kakó. Fóru nú allir að leita að æti
sem er hin voldugasta í alla staði.
títsýnið við Laxá er mjög fagurt og
eru víða lyngivaxnir hólmar úti í
miðri á.
Til Húsavíkur komum við um kl.
8 e.h. eða eftir 11 tíma ógleyman-
legt ferðalag, fyrir mig, sem hafði
aldrei komið áður í Mývatnssveit
eða nágrenni hennar.
í bakpokum sínum, og mun það
hafa borið árangur.
Að drykkju lokinni voru drykkj-
arílátin þvegin og siðan var farið
i ýmsa leiki. Má þar nefna t.d.
pantleik, blikkleik, númeraleik o.fl.
Að leikjum loknum hófst svo dans
með almennri þáttttöku allra nema
þriggja pilta, sem lögðust til svefns
uppi á lofti, sárþjáðir af tannpínu
og magaverkjum af völdum sælgæt-
isáts. Var hið mesta fjör ríkjandi
meðan á dansinum stóð, og til til-
breytingar var t.d. dansaður „ása-
dans“ og hlutu sigurvegararnir,
sem reyndust að verða tvær stúlk-
ur, sín verðlaun, en þau voru nú
fremur ómerkileg, eplisbiti og rófu-
biti. Ætlunin var að ljúka dansin-
um kl. rúmlega eitt, en þar sem all-
ir reyndust þá enn í fullu fjöri,
leyfðu yfirvöldin að framlengja
hann um hálftíma.
Var nú náð í svefnpokana og
nemendur fóru að hreiðra um sig
á gólfinu. Eins og venja er voru
sagðar draugasögur og voru þær vel
þegnar. Síðan sofnuðu allir svefni
hinna réttlátu, sumir vært og rótt,
en aðrir hrutu stórum eða töluðu
upp úr svefni.
Á níunda tímanum vöknuðu svo
þeir léttsvæfustu við hrotur þeirra,
er mest létu. Leið nú ekki á löngu
þar til allir voru vaknaðir, skriðn-
ir úr pokum sínum, klæddir og
komnir á ról. Er nærzt hafði verið
var farið að hugsa sér til hreyfings.
Var haldið niður á eyrarnar og
þar upphófust íþróttir og leikar.
Fór þar fram boðhlaup, hlaupið í
skarðið, leikið „eitt par fram fyrir
ekkjumann", keppt í hanaslag o.fl.
Reyndust ýmsir snjallir í greinum
þessum, bæði nemendur og kenn-
arar. Svo fór nú, að menn gerðust
þreyttir á leikjum og héldu á ný til
Birkihlíðar.
Gerðust nemendur nú heimfús-
ir. Var því hafizt handa með að
ganga frá farangri, þvo gólfin og
tygja sig til heimfarar. Um hádegis-
bil var haldið af stað til Isafjarðar.
Var ýmist farið gangandi eða á
hjóli eins og kvöldið áður, nema
hvað grunur leikur á að einhverjir
letingjar hafi setið um bílferð ein-
hvern hluta leiðarinnar. Allir kom-
ust heilir á húfi heim til sín og
lauk þannig þessari skemmtilegu
útilegu. Þátttakendur vor 30 nem-
endur og tveir kennarar.
-----★ ——
Ung móðir hafði farið með hina
fjögra ára gömlu tvíbura sína til
klæðskerans til að máta frakka,
sem höfðu verið saumaðir fyrir þá.
Þegar drengirnir voru komnir í
frakkana sagði klæðskerinn: „Vilja
ekki litlu herrarnir sjá sig í spegl-
inum?
„Nei, það gera þeir aldrei,“ svar-
aði móðirin. „Þeir láta sér bara
nægja að horfa hvor á annan.
★
Snotur ung stulka sótti um stöðu
hjá Alþjóða-Rauðakrossinum, og
þegar hún á umsóknareyðublaðinu
átti að gera grein fyrir, hvort hún
hefði næga málakunnáttu til að
geta starfað erlendis, skrifaði hún:
„Ég get sagt „nei“ á tólf tungumál-
um.“