Fjölrit RALA - 10.03.1981, Qupperneq 100

Korpa 1979 og 1980.
88
Tilraun nr. 509-80. Samanburður á grasstofnum og stofnablöndum við mis-
munandi sláttutíma. RL 70
Tilraunin er á leirblöndnum móajarðvegi norðan vegar. Eftirtöldum
tegundum var sáð, ýmist hreinum eða í blöndu með öðrum: Vallarfoxgrasi,
vallarsveifgrasi, beringspunti, túnvingli, háliðagrasi og skriðliðagrasi.
í varðbelti var sáð túnvingli 0305. Áburður var jafngildi 113 N/ha í
Græði 5. Reitastærð er 17 m^. Sáð var 20 stofnum og blöndum í 120
reiti. Gert er ráð fyrir þrem sláttutímum.
Gras kom sæmilega upp nema sumt af íslensku stofnunum, en allmikið
bar á tvíkímblaða illgresi í hluta tilraunarinnar, en að líkindum ekki
svo, að verulegum skemmdum valdi.
Tilraun 567-80. Áhrif mismunandi áburðar- og sláttutíma á samkeppnis-
stöðu stofna í blöndu. RL 70
Á undanförnum árum hefur ýmislegt þótt benda til þess, að áburð-
artími og e.t.v. sláttutimi hefði veruleg áhrif á samkeppnisstöðu
einstakra tegunda í blönduðum grassverði. Einkum er þar hugsað til
vallarfoxgrass í samkeppni við önnur túngrös.
Til að varpa ljósi á þetta var ofangreind tilraun lögð út á Korpu
i sumar. Þar var Korpu vallarfoxgrasi sáð i þrennskonar blöndu; með
islenska vallarsveifgrasinu 020, með vallarsveifgrasinu Fylkingu og með
túnvinglinum Leik. Ætlað er, að áburðartimar verði þrir og sláttutimar
þrir.
Sáð var i tilraunina 21. júli 1980. Reitir eru 8,5 x 2 m. Áburð-
ur var jafngildi 130 kg N á ha i Græði 5. Tilraunin er á neðstu spildu
norðan vegar á leirblöndnum móajarðvegi. Tilraunalandið er ójafnt og
grasið kom illa upp.
E. ÁBURÐUR OG GRASTEGUNDIR.
Tilraun nr. 541-79. N-áburður á grastegundir i nýrækt. RL 241
Niðurstöður úr tilraun nr. 392-76 á Skriðuklaustri gáfu tilefni
til að ætla, að unnt væri að bæta með rikulegri áburðargjöf árangur ný-
ræktarsáningar þegar sáð er lélegu fræi eða fræi af tegundum, sem spira
seint. Stundum er sáðmagn einnig aukið i sama skyni. Átti að reyna
þessa hugmynd i þessari tilraun. Korpa vallarfoxgras var valið sem dæmi
um gott fræ, sem spirar fremur fljótt, Fylking vallarsveifgras um gott
fræ, sem spirar heldur seint og Snarrót sem dæmi um tegund, sem er sein
að mynda grassvörð. Loks var sáð lélegu islensku sveifgrasfræi (03), en
fræið reyndist þvi miður of lélegt til að tilraunin næði tilgangi sinum
að þessu leyti.
Tilraunin er á vel unnu landi á milli skurða. Landinu hallar
nokkuð. Efst i tilrauninni er jarðvegur leirkenndur og jafnvel malar-
borinn, en neðan til er hann myldinn og heldur blautur. Sáð var og
borið á 3. júli 1979. Grunnáburður var 37 kg P/ha i þrifosfati og 50 kg
K i klórsúru kali (60% K).