Fjölrit RALA - 10.05.1988, Blaðsíða 36
32
13. tafla. Yfirlit yfir tilraunaskipulag og fóðrun.
Tilraunaskipulae
200 ær: 1/2: Beitt á tún
100 Hýstar 15.-25. ær Haldið Bera 11.-14. des 1.-10. maí
nóv. og skipt 1/2: Beitt á mvri 1/2: Beitt á tún
í flokka 100 ær Haldið Bera 27.-30. des. 16.-25. maí
1. des. 1/2: Beitt á mvri
Fóðrun
Fengieldi - 4 vikur Miður vetur 5-3 v. fyrir burð Siðustu 3 v. f. burð Eftir burð Taða að vild - u.þ.b. 0,9 FE Taða - 0,7 FE Vaxandi taða + 70 g fiskimj. - u.þ.b. 0,9 FE Taða að vild + 100 g fiskimj. - u.þ.b. 1,0 FE Taða að vild + 200 g fiskimj.
14. tafla. Þungi á fati 25. sept. - Allir tvílembingar. kg.
Burðartími Vormeðferð Meðaltal
Tún Mýri
Snemmfædd 38,7 36,5 37,6a
Síðfædd 35,1 33,6 34,4b
Meðaltal 36,9a 35,lb 36,0
Af 14. töflu sést að bæði burðartími og vormeðferð höfðu marktæk áhrif á haustþunga
lambanna. Snemmfæddu lömbin voru að jafnaði 3,2 kg þyngri en hin og túnlömbin 1,7 kg
þyngri en þau sem gengu á mýrinni um vorið. Meðferðaráhrif voru svipuð í báðum
burðarflokkum. Fóðurnotkun um vorið er óuppgerð en heyátið í mýrarflokkunum var tvö-
þrefalt miðað við það sem var á túninu. Síðbornu ærnar, sem fóru á tún, átu ekkert hey og
sáralítið fiskimjöl eftir að þær komu út, enda þá góður hagi á túninu.
í 15. töflu eru sýnd áhrif haustbötunar á fallþunga og skrokkmál tvílembingshrúta.
Við fyrri slátrun 25. sept. munaði 2,0 kg á fallþunga snemmfæddra og síðfæddra lamba. Þau
snemmfæddu uxu síðan mun betur á bötunarskeiðinu og bættu við fallþunga sinn 3,2 kg en
þau síðfæddu aðeins 2,3 kg á sama tíma. Við 4 vikna kálbeit náðu síðfæddu lömbin örlítið
meiri fallþunga (0,3 kg) en þau snemmfæddu höfðu í upphafi. Samanburður á skrokkmálum
þessara tveggja hópa, þ.e. fremsti og aftasti dálkur í 15. töflu, sýnir sláandi lík
skrokkhlutföll, þrátt fyrir ólíka meðferð.
Tilraun þessari er haldið áfram óbreyttri.