Fjölrit RALA - 10.11.1992, Blaðsíða 38

-30-
Skyldleiki grenndargróðurs og landnámstegunda. Hnitun, sem eingöngu var
byggð á því hvort háplöntutegundir voru til staðar eða ekki í grenndargróðri og í
reitum, sýndi greinilegan mun á tegundasamsetningu eftir svæðum (6. mynd).
Lengst til hægri á myndinni eru reitimir á Holtavörðuheiði og neðst til vinstri reitimir
á Öxnadalsheiði. Efst til vinstri em síðan reitimir úr Borgarfirði. Grenndargróðurinn
er að finna nær miðju myndarinnar. Lega reitanna sýnir að landnámsgróður á hveiju
svæði á margt sameiginlegt með grenndargróðri á sama svæði, en á yfirleitt fremur lítið
skylt við gróður annarra svæða.
Á myndinni kemur fram að reitimir hliðrast yfirleitt nær grenndargróðri með tíma.
Gróður í reitunum verður því heldur líkari grenndargróðri að tegundasamsetningu
eftir því sem tíminn líður. Þetta kemur einnig fram þegar litið er á hversu stór hluti
grenndargróðurtegunda hefur numið land í reitunum á hveijum tíma (7. mynd). Þar
sést að á hveiju ári nema að jafnaði um 4% tegunda í grenndargróðri land í reitunum,
en mikili munur er á reitum að þessu leyti.
As 2
Ás 1
6. mynd. Hnitun reita og greimdargóðurs byggð á því hvort háplöntur komu fyrir eða ekki.
Hringir hafa verið dregnir um grenndargróður reitanna á Öxnadalsheiði (GÖ), Holtavörðuheiði
(GH) og í Borgarfirði (GB). Fyllt tákn=fyrri mæling, opin tákn=seinni mæling.
Grenndargróður er táknaður með x. L=Litli-Kroppur, Þ=Þverárrétt, H=Holtavörðuheiði,
Ö=Öxnadalsheiði. Hliðrun reita er sýnd með óbrotinni línu. Brotin lfna tengir saman
grenndargróður og hnit reits við seinni mælingu.