Milli mála - 2019, Blaðsíða 182

182 Milli mála 11/2019
BRÚÐA MAMELIGU
–En hvernig stendur á því að þú ert enn ógift? Mín terka [stúlka]
sem er jafngömul þér, er gift.
Það eina sem ég gerði var að yppa öxlum. Það væri nær að spyrja
pabba minn en mig.
Giftast? Hvaða unga stúlka hugsar ekki um að giftast? Það gat
verið lausn við mínum vandamálum, leið til að geta klæðst eins og
aðrar stúlkur og eiga kannski nokkra skartgripi? Af hverju ekki?
Hver okkar hefur ekki látið sig dreyma um þann sem Gayziés [hinir]
kalla „draumaprinsinn“?
Af og til, eftir að hafa gengið um dálitla stund á markaðinum, fór
ég aftur þangað sem pabbi var með vörurnar sínar. Hann var með til
sýnis koparáhöld sem hann hafði sjálfur búið til. Hann leit út fyrir
að vera ánægður. Eflaust hafði salan gengið vel. Við borðuðum
saman í hádeginu. Foreldrar mínir hlógu eins og þau væru nýgift.
Líklega var þetta sjálf ástin.
Ég hafði oft gengið fram hjá búð þar sem hægt var að kaupa alls
konar leikföng. Ég þorði ekki einu sinni að stoppa til að horfa af því
að ég vissi að ekkert af þessu var fyrir mig. Ég hafði aldrei átt leik-
föng. Bræður mínir og systur ekki heldur. Við vorum svo fátæk að
faðir minn gat ekki leyft sér að eyða einu kópeki í slíkan óþarfa. En
mikið langaði mig að eignast fallega brúðu! Þó ekki væri nema einu
sinni! Auðvitað kom það fyrir að við systurnar bjuggum til dúkkur
úr gömlum tuskum.
–Hvaða brúða finnst þér fallegust?
Það stóð einhver fyrir aftan mig og ávarpaði meðan ég horfði á
leikföngin. Og á rómísku. Ég sneri mér við og sá þá ungan mann sem
brosti til mín. Hann var svo myndarlegur! Mér varð strax ljóst að
hann var „draumaprinsinn minn“. Hann var á bilinu átján til tuttugu
ára, var í fallegum fötum, með hatt á höfðinu og klút um hálsinn
sem haldið var saman með gullnælu. Hann var með marga hringi á
fingrunum, og þeir voru allir úr gulli. Hann var höfðinu hærri en ég.
Hann virtist bíða eftir því að ég svaraði honum en ég var svo
undrandi að ég kom ekki upp einu orði. Hann sagði aftur:
–Ég spurði þig hvaða brúða þér þætti fallegust?
Ég beitti mig hörðu og svaraði:
–Þær eru allar fallegar.
–Eflaust, en ekki eins fallegar og þú.