Alþýðublaðið - 10.06.1925, Blaðsíða 2

í
*■'■**-
Drykkjnskapnrinn
í lififuöstaðsuim.
"XL>yftvacKBm "
FpA AlþýðubPaaðgepðlBBl.
Normalbrauöin
Yoðl á ferðauir
II.
margviðurkendu, úr ameríska rúgsigtimjðlinu, fást í aSalbúðum
AlþýSubrauSgerfiarinnar á Laugavegi 61 og Baldursgfttu 14.
Einnig fást þau í öllum útsölustöSum Alþýðubrauðgerðarinnar.
Ganglrðu inn ettir Laugaveg-
inura síðia kveíds, þá muntu :-j4
hóp drukklnna slæpingja á horn-
inu, þar sem Bergstaðastrætl
og Laugávegur koma saman.
Eru þar í grendinni sagdir aðai
sölustaðlr lcynisaianna, og skamt
þaðan er kaífihdaið >Fja!íkonan<
og fleiri katfi- og vjitinga-staðlr.
Heyrast á þesaum atoðum oft
mikil. drykkjutæti dtlendra og
innleodra manna. — Klukkan
að ganga tólf dreifist svo
þessi lýður dt uín bæinn (og
auðvitað víðar að). Má þá sjá
drukkna m ?nn slangra einn og
einn á stangli eða hópum saman
á götunum, en mest ber á þessu
á aðalgötunum, á Laugavéginum
og i miðbænum. Háreysti, köll
og áfiog eru næstu tíðindin, en
iíka sorgbrosleg fieðulæti og
faðmlög fullra manna. Lögreglu-
þjónarnir biása í pípur sínar.
Elnn hópurinn er kominn f áfloga-
bendu. Dauðadrukkinn maður
kefir verið sleginn í rot. Féiagl
hans gefur tilræðismannlnum >á
hann<. Blóðnasir og glóðáráugu
á báða bóga, >Skikkanlegur
borgari< biður þá >blessaða< að
hætta þessu. Laún hans eru
kjaftnhögg, svo að hann dettur
niður og hrufla^t á sndliti og
hSndum.
Tvéir lögrfegluþjðaar koma
hlaupandi að skakka leikimi.
Þelr tiki og >járna< tvo þá
verstu og vitlausustu. >En hvað
eigum vlð að gera við þá?<
>,Steinuinn‘ er lika fullur. Árni,
Bjössi, Siggl og Gvendur fóru
inn í kvöld, og tveir Norðnafenn
votu iátair l.m áðan < Þeir verða
þvf að reyna &ð se'a þá og
fara msð þá heim. Slfkt er ekk-
ert vlðlit. Fyiliraltarnir berjast
um f járnunum, kasta sér niður
f götuoa og öskra. Það verður
að hliðra tll f tukthúsiou, flytja
þá samau, sem fyrat kómu ög
farnir eru ögn að sefast.
Ers hvað tekur svo vió? Eon
»ru margir >hópsr< dcukkinna
Pappír alls konar.
Pappírspokar.
Kaupið þar, sem édýrast er!
Hevlui Clausen,
Síml B9.
Veggmyndlr, fallegar eg ódýr-
ar, Freyjugötu 11. Innrömmun á
sama staó.
Nokkur elntök af >Heft?d
jarlsfrdarinnar< fást á Laufás-
végl 15.
AiMöuMuaiö
kemar út á hverjnm virkuas degi.
A f g r e i A * 1»
við Ingólf»str»ti — opin dag-
lega fri kl. S fcrd, til kl. 8 síðd.
Skrif»tof»
á Bjargarítig 8 (níðri) jpin kl.
8i/g-10V* árd, og 8-8 «íðd.
Símar:
Í83: prentemiðja.
988: afgreiðila.
1994: ritifjórn.
Vorölag:
Aikriftarverð kr. 1,0C á mánuði.
Anglýúngaverð kr. 0,15 mrn. eind.
IWMfmiWIWIWIWH,
Esperanto.
manna á gotunni. og nd er
>slagur< niðri hjá Isiandsbanká.
Þrfr menn koma rfðandi >ofan
dr sveit<. Hestarnir eru löðrandi
og froðuhnyklar f munnvikun
um. Reiðmennirnir rykkja í
taumana. Þeir rlða í söðlÍDum
og róa ýmist aftur á letid eðá
leggjast fram á makka. Hesttarnir
skjögra undir fyllitöftunum. —
Kornung stdlka, Ijómandl lag
leg, en dattðadrukkln, rambar
með urgUngrp’ltl, Ifka drukkn-
u;n, suður Þingholtsstrætl á leið
haim til »fn? —:
BiH fer inh götn. >Fuilur er
bíllinn; . . . fuilur er ellur skar-
inu; . . . bílstjórinh fulinr. < Þár
et sunglð: >Aidrei skal ég eiga
flösku, aidrel drekka brennivinl<
ÞessSr myndir ar nætnrifhnu
hér í Reykjavfk eru bví miður
réttí.r og því miðnr ot afgangar.
Þótt mest b«'.i á drykkiuskapar-
látum á kvö'din og nóttuhn), þá
er hltt einnlg algengt nú orðlð
að sjá drukkna mehn á götunni
á daginn. (Frh)
O.
III.
Enskan mun vera það mái, sem
margir hafa augastað á til að geia
að alheimEmáli á þann hátt er nú var
frá skýrt Hafa heyrst allháværar
raddir um það í ýmsum íslenzk-
úm blöðum. Viiðast raddir þær
eiga allmikil ítök í hugum al
mennings, og vegna þess einskoiða
ég mig bór við enskuna að mestu
leyti, en ekki af því, að mór só
séístakiega ver til hennar en ann
ara mðla
Bessir unnendur enskunnar teija
henni helzt til gildis það, sem hór
segir:
I. Enskan er mál stórþjóðar, sem
lætur eitthvað til sín taka í
fjölda landa um allan heim.
II. Enska malfræðin er fab otin
og málið auðvelt til náms.
III. Enskar bækur eru ódýrar, þar
sem svo mikill fjöldi manns
les þær.
IV Enskar bókmentir eru bæði
miklar og góðar og því mjög
þýðingarmikið að eiga aðgang
að þeim,