Alþýðublaðið - 11.06.1925, Blaðsíða 3
if]£EPY@BBrJtS!æ
Esperanto.
----- (Frh.)
Stafsetuing eoskunnar er
svo ólik framburðinum, að
þó menn geti talaö ensku
reip ennandi. er ekki til neina
að sýna þeim bók í þeim til
gangi. að þeir lesl hana. Er
enskan miklu örðugri að þessu
leyti heldur en t, d. þýzka.
III. Enskar bækur eru að vísu
miklura mun ódýrari en is*
lenzkar, eins og vonlegt er.
Eu þær eru þó dýrari en við
mætti búast eítir því, sem
elskhugar enskunuar láta á sér
skilja. fýzkar bækur eru alls
ekki dýrari og varla danskar
heldur eftir því, sem gengið
heflr verið.
IV. Bókmentir eiga Englendingar
að vísu miklar og góðar, en
þýzkar bókmentir eru hvergi
siðri. Þær munu vera beztar
í taeimi að öilu athuguðu.
í*ar heflr þýzkan yfirburði
fram yflr enskuna. Einnig er
hún miklurn mun Oiðfærri en
enskaD og stafsetning likari
framburði. Lóttir þetta námið.
Málfræðin þýzka er attur á
móti talsvert margbrotnari
heldur en hin enska Hefir
þýzkan þvi þar enga yftrburði.
Þannig er öllum tungumálum
varið. Ekkert þeirra beflr yflrgnæf
andi yflrbuiði fram yflr oll hin.
Pað skyldi þá vera islenzkan, og
er þó malfræðia bæði erflð og
margbiotin. Býst óg við, að allir
siái, hvilika fádæma fifldiifsku þarf
til þess að vona, að islenzkan
verði noirkurn tima alheimsmal.
Eon má geta þess, að eins og
nú standa sakir mun eogin þjóð
fús til að gefa annari þjóft þau
forróttindi. sem fylgja þvi að mal
hennar verði geitað alheimshjaip-
armáli, því að þau forióttindi hljóta
að stuðla mjög að heimsyflriáðum
þeirrar þjóðar, er veiðu' • ðnjót
andi þeirra, og engin þjóð fær
nokkru stóiveluinu þau h unnindi,
en þau aftur á mót.i fast seumlega
ekki til að taka við máli ein-
hverrar smáþjóðaiinnar sem milli-
þjóðamáli. Hugsum oss t. d , hvað
Englendingar myndu segja. ef
stungið væri upp á því við þi að
allir mentaðir menn þar 1 landi
lærðu ieleneku 1 þvi skyni, að hún
yði gerð að hjálparmáli i við-
skiftura allra heimsins þjóða.
(Frh.).
Hðmark Osvífninoar
er það, þegar blað ihaldsflokksins,
»Vörður«, 26, f. m. kallar frum-
varp Jóns Þorlákssonar um tekju-
skattsivilnanir hlutafólaga >smá-
vœgilegar breytingar á lögunum
um tekju og eignar skatt,< f’essar
»smávægilegu breytingar< heiðu
samt haft þau áhrif, ef fram hefðu
gengið, að tekjur ríkissjóðs heíðu
á árinu 1925 minkað um rúmlega
sex hundruö þúsund krönur.
Um varalögregluna er í sama
blaði sagt, að íhaldsstjórnin hafl
>borið fram frumvarp um ódýra
og hagkvæma úrlausn þessa vanda-
máls<. Takið vei eftir því, að
blaðið segir »ódýra<, þótt út-
gjöldin til varalögreglunnar eftir
stjómarfrumvarpinu gætu numið
mergum hundruðum þúsunda kröna
á ári og »hagkvæm< segir það
líkal Ja; hún mundi verða »hag-
kvæm< fyrir forsprakka ihalds-
flokksins hin pólitiska ríkislög-
regla; það efar enginn. En hvort
hún yiði »hagkvæm< verkalýð
landaiDS, er meira vafamál,
f’etta ofannefnda tölublað >Varð-
ar< mun sóistaklega skrífað í þeím
tilgangi að leggja ihaldsþingmönn-
unum orð í r unn, þegar þeir
halda leiðaiþing sín heima hjá
kjósendunum, og þetta mun líka
vera sýnishorn af frásögn ráð-
herranna, sem nú ferðast um
landið þveit og endilangt — á
kostnað ríkissjóðs auðvitað — og
taalda tandsmálafundi. Frásögn
biaðsins um þingstörfln og þing-
málin yflrleitt er í sama anda og
hér hefir verið sagt um þessi tvö
mal — alt með handbragði Jóns
Þo' iákssonar.
En blekkinga og ósanninda-vefur
ihaldsblaðsins eða ráðherra og
þinginanna íhaidaflokksins koma
berm að engu haldi. Prentuð skjöl
þingsiDs eru nú komin út, og
seinna koma prentaðar umræður
um máliu. f*a getur almenningur
sóð með eigin augum niðurdreps-
starfsemi íhaldsins og með skjölin
í höndum og skemdarverkin fyrir
sugum kveðið upp þann dóm, sem
löggiafarstarfsem) ihaldsins verð-
skuldar. V,
___________________________i_
YerkamaðDrinn,
blað yerklýðsfélagann.a á Norðurlandi,
flytur gleggstar fréttir að norðan.
Kostar 5 kr, árgangurinn.
Gerist kaupendur nú þegar. —
Askriftum veitt móttaka 6 afgreiðslu
Alþýðublaðsins.
Alþýðumennl
Hefi nú með síðustu skipum fengið
mikið af ódýrum, en smekklegum fata-
efnum, ásamt mjög sterkum tauum í
verkamannabuxur og stakka-jakka. —
Komið fyrst til mín!
Guðm. B. Vikar,
klæðakeri. Laugavegi 5.
Nokkur eintök al >Hefnd
j srlsfrúarlnnar< fáat á L&afás-
vegl 15.
Norðurpðilinn.
I Reykjavík er bæði tli Norð-
a póll og Suðnrpóll. Á bærlnn
Suðurpóiinn, en Gruðmundur Há-
varð-son byg» ði Norðu pólitm og
seídi þar lengi kaffí og pönnu-
bökur.
Ymsar stórþjóðirnar gera nú
krötu til þess að eiga »Norður-
póiinn, »hvort sem hann er fund-
inn eða ekki<. Sé hér átt vlð
Noiðurpóilnn f Reykjavík, verð-
ur bæjarstjórnio að mótmæla
þessari ágengni. Eo sé átt við
Norðurheimssksutið, verður fs-
ienzka sljórnin að mótmæla, þvf
að af fornum og nýjum sbjölum
verður grelnliega séð, að Norð-
nrpóillan er nýíenda Isiands og
í >órum lögam<, svo sem stendur
í Grágás. Yngrl helmildir stað-
festa þetta, Kristján Jóngson yrkir
á þessa Isið íyrir mioni Istánds:
>Norður við heimsíkt.ut f sval-
köidum sævi<.
Þurfí íhaldsgtjórnin frekarl
helmlidir til að sanna eignarrétt
landsins á pólnutn, getur Græn-
landtmefndin vafaiaust lagt þær
fram. Ekki ®r hætt vlð, að hún
skrökvl, því að þeir eru allir
melra og minna prestiærðir.
Skorti enn sannanlr, verður
að fá Einar Benediktsson til
þass að rita um >fornstöðu< og
>nýatöðu< póiaina.
Amundínus.