Víðförli - 15.02.1990, Blaðsíða 4
Frá þrettándaakademíu 1990. Helgistund í Skálholtskirkju.
hafi tekist vel að því leyti, að hún
spannaði alla þá breidd, sem aka-
demíunni er ætlað að taka til. Þar
var stunduð fræðileg greining á ýms-
um þáttum, sem áhrif munu hafa á
líf og starf þjóðkirkjunnar á kom-
andi áratug, en jafnframt fengist við
mjög hagnýta þætti kirkjustarfs.
Sjónarhornin voru einnig margþætt,
söguleg, heimspekileg, guðfræðileg,
félagsleg og kirkjuleg. Flestir virtust
þó skynja umfjöllunina sem eina
heild, er stefndi að sameiginlegu
markmiði: Baráttunni fyrir eflingu
kirkjunnar.
Varð niðurstaða?
Niðurstaða í eiginlegum skilningi
er ef til vill ekki nauðsynlegt mark-
mið akademíu. Henni er fremur ætl-
að að spyrja spurninga, vekja um-
ræðu, benda á mál, er brjóta þarf til
mergjar, og benda á úrlausnarleiðir,
sem viðhafa mætti. Þá má einnig
benda á, að þrettándaakademían í
Skálholti er án allra tengsla við
nefndir, stofnanir og ráð þjóðkirkj-
unnar og þarf því ekki að skila nið-
urstöðu um störf sín í hendur neins
formlegs aðila innan hennar. Aka-
demíunni er aðeins ætlað að vera
vettvangur innan kirkjunnar fyrir
þá, sem safnast vilja saman og starfa
undir formerkjum hennar. Á þann
hátt skilur hún sig þó sem gjöf til
kirkjunnar. Því er ekki óeðlilegt að
spyrja, hvað nýafstaðin akademía
geti gefið kirkjunni.
í leit að svari við þeirri spurningu
staðnæmist hugurinn ekki við neinn
einn fyrirlestur, heldur miklu frekar
við almenna umræðu á lokasamveru
akademiunnar, þegar þátttakendur
reyndu sameiginlega að draga saman
þræði og nálgast lokapunkt. Meðan
á umræðunni stóð, óx eftirfarandi
skýringarmynd fram á töflu. Mynd-
inni er ætlað að skýra forsendur fjöl-
þætts og markviss safnaðarstarfs,
sem vissulega er eitt af kennimörk-
um lifandi þjóðkirkju.
Myndina ber að skilja svo: Ef
söfnuður vill þróa innan sinna vé-
banda þróttmikið, fjölþætt og
markvisst safnaðarstarf, töldu þátt-
takendur nauðsynlegt að lögð væri
til grundvallar skýrgreind og mótuð
stefna, er þjóðkirkjan gæti staðið að
sem ein heild. Þessa stefnu var talið
nauðsynlegt að grundvalla á kirkju-
legri guðfræði, sem skýrgreindi eðli,
hlutverk og stöðu þjóðkirkjunnar.
Annar þáttur í þróunarstarfinu, sem
talinn var nauðsynlegur, var greining
á fyrra starfi safnaðarins og starfs-
möguleikum hans meðal annars með
tilliti til mannafla sem og á ýmsum
þáttum í nærumhverfi hans, eins og
til dæmis aldursdreifingu sóknarbúa
4 — VÍÐFÖRLI