Víðförli - 15.02.1990, Blaðsíða 21

Það er stríð
Þau hjónin Guðlaugur Gunnars-
son guðfræðingur og Valgerður
Gísladóttir hjúkrunarfræðingur
starfa nú að kristniboði í Eþíópíu á
vegum íslenska kristniboðssam-
bandsins.
Fáir kristniboðar búa við jafn
frumstæðar aðstæður. Til skamms
tíma bjuggu þau í tjöldum, en nú í
leirkofum. Erfitt er um byggingu
varanlegs húss, enda ekkert sement,
gler, né bárujárn fáanlegt í landinu,
vegir torfærir víða og fjarlægð mikil
frá Addis Ababa til Woitó þar sem
þau hjónin starfa. Woitóhéraðið má
kalla ósnortið af tækni og menningu
nútímans. Engin heilsugæsla, eng-
inn skóli var meðal Woitómanna þar
til kristniboðið hóf starf sitt. Þau
hjónin hafa afar markvisst sinnt sínu
hlutverki þar, svo að athygli hefur
vakið.
Borist hefur skemmtilegt bréf á
nýju ári frá þeim hjónum. Víðförli
vill gjarnan miðla reynslu þeirra og
viðhorfum með lesendum og birtist
hér kafli þess:
— Það er stríð í Eþíópíu! Þó að-
eins í norðurhluta landsins, þar sem
uppreisnarsveitir ýmissa þjóðar-
brota reyna að vinna sjálfstæði og
yfirráð yfir eigin átthögum. Við
heyrum mest um þetta í fréttum í er-
lendum útvarpsstöðvum, en verðum
að öðru leyti ekki vör við ófriðinn
norður í landi. Hér í suðurhluta
landsins er friður og ástandið
öruggt.
Það er stríð í Woitó! Um nokkurra
ára skeið hafa verið erjur milli
Konsómanna og Tsemaímanna. Nú
fyrir nokkrum vikum tók stríðið sig
upp að nýju, þrátt fyrir endurteknar
sáttaaðgerðir yfirvalda. Ófriður
þessi stafar mest af búfjárstuldi.
Woitóáin rennur eftir miðjum daln-
um og skilur að þessa tvo þjóð-
flokka, sem við og við fara þó yfir
ána og ræna búfénaði og vopnum
hvor frá öðrum. Þetta hefur truflað
svolítið starf okkar, vegna þess að
sumir af predikurunum sem við
„Móðir og börn í Voitó. “
höfum koma frá Konsó og hafa því
þurft að hverfa til baka nú um stund-
arsakir.
„Það er stríð innan í mér! Ég á í
mikilli baráttu,“ segir Dilló við okk-
ur, ungur maður, sem býr hér í næsta
nágrenni við okkur í Woitó. Hann
hefur oft komið og hlustað á and-
aktirnar við sjúkraskýlið og heyrt
um þann frið sem Jesús Kristur gef-
ur. Sjálfur þekkir hann vel til þess
ófriðar sem tilbeiðsla „Mesé“, for-
feðraandans, hefur í för með sér. Sí-
fellt þarf að uppfylla kröfur sem
fulltrúar hans, seiðmennirnir, setja
fram. Sífellt vofir hegning og reiði
Mesé, yfir fjölskyldunni. En nú hef-
ur Dílló heyrt um það, hvernig hann
getur eignast frið. Hann vill trúa á
Jesú, en hann á í mikilli baráttu
innra með sér: „Ef ég segi ótvírætt
að ég trúi á Jesú og afneiti Mesé, þá
býst ég við að pabbi minn reki mig úr
fjölskyldunni og geri mig arflausan,
taki allar kýrnar sem hann hefur gef-
ið mér. Eins mun ég líklega þurfa að
flýja héðan, því að þorpsbúar munu
snúast gegn mér, gera mig að athlægi
og jafnvel misþyrma mér. En ég vil
þrátt fyrir þetta eignast friðinn sem
Jesús gefur. Þess vegna á ég í stríði
innra með mér um hvað ég eigi að
gera.“
Árið sem er að Iíða hefur verið
bæði viðburðaríkt og spennandi fyr-
ir okkur jafnframt því sem það hefur
verið erfitt á margan hátt. Við höf-
um nú verið hér í Woitó ásamt
norsku hjúkrunarkonunni Elsu
Lindtjörn í um eins árs skeið. Fyrstu
6 mánuðina bjuggum við í tjöldum
og þurftum því oft að fara til Konsó
að sækja matföng og annað. Hitinn
var oft þrúgandi, að meðaltali 39-42
gráður C. í skugga heitustu mánuði
ársins. í vor byggðum við þrjá stóra
strákofa með leirveggjum. Það var
mikill munur, bæði hvað hitann
snertir og daglega aðstöðu. Einn
kofinn er íbúðarhús okkar kristni-
boðanna, annar er sjúkraskýli, og sá
þriðji íbúðarhús predikaranna. Við
höfum Iagt áherslu á boðun Guðs
orðs samhliða hjúkrunarstarfinu.
Við höfum einnig reynt að læra svo-
lítið í máli Tsemaímanna og kynnt
okkur siði þeirra og menningu eftir
bestu getu.
Margt er mjög framandi og ótta-
legt, svo sem barnaútburður og aðrir
siðir tengdir forfeðradýrkun. Fólkið
hér er samt mjög opið og vingjarn-
legt og hefur tekið mjög vel á móti
okkur. Við förum oft í húsvitjanir til
þeirra, bæði vegna sjúklinga og ann-
ars, og höfum einnig byrjað með
reglubundnar heimsóknir í tvö þorp,
sem liggja nokkra kílómetra frá
Gisma, þorpinu, sem við búum í.
Það er greinilegt að orð Guðs er farið
að hafa áhrif á suma. Það verður ef-
laust hörð barátta fyrir þá sem fyrst-
ir vilja verða kristnir hér. Andstaða
nágrannanna og gömlu siðirnir gera
ákvörðunina erfiða.
Við erum nú upptekin við að und-
irbúa bygggingu ibúðarhúsanna og
sjúkraskýlisins sem eiga að risa hér í
framtíðinni. Það krefst mikils starfs,
sem bætist ofan á allt annað hjá
okkur.
VÍÐFÖRLI — 21