Víðförli - 15.02.1990, Blaðsíða 23

Efling barnakóra
Glúmur Gylfason h^fur verið
söngmálastjóri Þjóðkirkjunnar allt
árið 1989, í leyfi Hauks Guðlaugs-
sonar. Glúmur hefur nú tekið aftur
við fyrri störfum hjá Tónlistarskóla
Árnessýslu og Selfosskirkju. Þar
hefur hann verið organisti síðan
1972, og í tíu ár þjónaði hann því
starfi við Skálholtskirkju.
Víðförla þótti forvitnilegt að
heyra af reynslu Glúms í nýjum
verkahring og spurði hann hvað
hefði komið mest á óvart í starfinu.
Hvað starfið er yfirgripsmikið, en
starfslið átakanlega fátt. Söngmála-
stjóri heldur námskeið fyrir organ-
ista í Skálholti og víðar. Hann lætur
semja tónverk og texta og stendur
fyrir þó nokkurri útgáfustarfsemi,
heimsækir kóra um allt land, til hans
er leitað með vandamál, sem upp
koma á kirkjuloftum, sinnir tónlist-
arverkefnum og nefndarstörfum á
vegum biskups, heldur tónleika við
orgelvígslur, er ráðgefandi við orgel-
kaup, stýrir Tónskóla Þjóðkirkjunn-
ar, hefur milligöngu um' námsdvöl
og framhaldsnám organista erlendis.
Því síðasttalda, námskeiðunum og
útgáfunni, fylgja síðan margvísleg
erlend samskipti.
Og hverjir annast þessi verkefni?
Söngmálastjórinn hefur á engan
visan að róa nema sjálfan sig og full-
trúa í hálfu starfi. Þó er það jafnan
svo, þegar leitað er aðstoðar annarra
organista, sem oft kemur fyrir, að
þeir eru boðnir og búnir og ekki
spurt um greiðslu, enda væri það til
lítils.
Og hvernig gekk að sinna þessu?
Forréttindi mín sem staðgengils
voru þau, að til mín var naumast leit-
að með vandamál og fyrirgreiðslu í
sama mæli og annars hefði verið.
Vanrækslusyndirnar eru því ugg-
laust fleiri en mér eru kunnar. Fyrir
bragðið tókst að vinna meira við þau
sérstöku verkefni sem voru bein
ástæða fyrir því að ég tókst þetta
starf á hendur.
Hver voru sérverkefni þín?
Barnakórar.
Við gáfum út fjórar bækur með
Gtúmur Gylfason.
söngvum fyrir barnakóra. Þrjú tón-
verk samin fyrir slíka kóra — tveim-
ur ólokið — og tvær söngbækur til
viðbótar eru í vinnslu. Mikil þörf er
á efni, því þarfirnar eru miklar en
misjafnar. Einkum höfum við verið
á höttunum eftir efni fyrir blandaða
kóra og barnakór saman. Það er
munstrið sem verður til við stofnun
barnakórs í kirkju, fullorðnum til
óblandinnar ánægju og börnunum
til mikils gagns.
Hvers vegna er núna fyrst verið að
vinna skipulega að barnakórastarfi
innan kirkjunnar?
Ja, ég rankaði við mér, þegar Pét-
ur biskup var tvívegis búinn að falast
eftir aðstoð barnakórs við athafnir í
Skálholti. Hann var þá ekki tiltækur.
Þarna vantaði illilega nauðsynlegan
hlekk. Ég setti kór á stofn fyrir rúmu
ári og hef afar gaman af. Ekki þarf
að ganga á eftir börnum að koma í
kór, texta læra þau svo fljótt, að það
er sóun á pappír að ljósrita fyrir
þau! Annað sem sagt er, festist svo
fljótt, að árangurinn skilar sér með
undrahraða.
Barnakór setur fagran svip á guðs-
þjónustuna, einnig fyrir augað.
Þeim er eðlilegt að ganga syngjandi
í skrúðfylkingu um kirkjuna og að
syngja fyrir framan kirkjugesti.
Felst ekki mikið kirkjulegt upp-
eldi í slíkri kórþjálfun?
Svo sannarlega. Fjársjóðir kirkju-
tónlistarinnar renna þeim í blóð og
eiga eflaust eftir að mynda sitt mót-
vægi á tímum dægurmenningarinn-
ar. Með beinni þáttöku í helgihaldi
alls safnaðarins verða þau hand-
gengin kirkjulegri hefð, en um leið
eru þau einstakt tæki í litúrgískri
endurskipulagningu eins og hér
stendur yfir.
Hvað brennur fleira á þér en
barnakórar eftir þessa ársvist í stóli
söngmálastjóra?
Afar brýnt er að móta heildar-
stefnu í tónlistarmálum kirkjunnar.
í síðasta tbl. VÍÐFÖRLA ritaði for-
maður organista opinskátt þar um.
Það þarf að liggja ljóst fyrir hvaða
kröfur séu gerðar til organista í
menntun og starfi og hver starfsvett-
vangur þeirra sé. Þetta snertir ekki
síður kirkjutónlistarnemendur.
Þeim þarf að vera ljóst hversu marg-
ar stöður séu fyrir hendi og til hvaða
starfs og menntunar sé ætlast eftir
stærð hverrar stöðu.
FT2 Á hvað ætti að leggja áherslu
í tónlistarmálum kirkjunnar?
Við höfum nú verið að ræða um
tvö merk atriði. Svo eru liðin 54 ár
síðan kóralbók kom síðast út. Áður
en ný kemur, þarf samt að ganga frá
íslensku sálmalexíkoni, a.m.k. í
handriti. Kórarnir þurfa lagasafn
sem fellur að kirkjuári og litúrgí-
unni. Tækniframfarir við nótnasetn-
ingu gera hlálegt að bjóða nýrri kyn-
slóð svo til nótnalausa sálmabók 400
árum eftir að „Hólabókin" kom út
með nótum. En út frá tilefni viðtals-
ins er ástæða til að vekja athygli á
þvi, að fjárveiting til söngmálastjóra
1990 leyfir honum hvorki að leggja
áherslu á eitt né neitt. Menn geta les-
ið aftur upptalninguna á því sem
telst í verkahring embættisins og
dregið svo sínar ályktanir af því,
hversu marga þyrfti til að vinna þau
verk. Fái söfnuðirnir ekki þá þjón-
ustu sem þeir þurfa frá söngmála-
stjóra, nýtast þeirra tónlistarmenn
VÍÐFÖRLI — 23