Víðförli - 15.04.1990, Blaðsíða 9
Fulltrúar á Héraðsfuncli Skagfirðinga undir vegg Hólakirkju.
ar finnst líka sjálfsagt að fara heim
að Hólum. Hólar eru aldrei fjarri
þegar fólk er á annað borð komið í
héraðið.
— Nú ert þú jafnframt prófastur
Skagfirðinga, hverjar eru hugmynd-
ir þínar um þá starfseiningu, sem
prófastsdæmi er, sér í lagi með tilliti
til þessara tveggja staða?
Eins og önnur fyrirtæki þarf
Þjóðkirkjan að ganga í gegnum end-
urskoðun og sjálfsgagnrýni með
ákveðnu millibili. Hún þarf að geta
skipað starfsliði sínu þannig að
komi að sem bestum notum fyrir
fólkið í landinu og Guðs kristni til
eflingar. Prófastsdæmin eru einkar
heppilegar einingar í starfsskipulagi
kirkjunnar. Innan þeirragetur kirkj-
an gert breytingar, sem nauðsynlegar
eru, t.d. vegna búsetubreytinga i
landinu. Prestar í prófastsdæmum
geta haldið fundi, starfsfundi, sem
væru eðlilegur þáttur í prestsstarf-
inu. Aðstæður presta eru mismun-
andi og stundum brestur nokkuð á
skilning á högum og kjörum hvers
annars. Reglulegir fundir verða fljótt
sjálfsagðir. Prestar hvers prófasts-
dæmis geta skipt með sér hinum
sameiginlegu verkum og ráðgast um
þjónustuna. Til þessa þarf stoð í
lögum. Ég tel það afar mikilvægt að
í nýjum lögum um prestaköll og pró-
fastsdæmi og um starfsmenn þjóð-
kirkjunnar verði skýrt ákvæði um
prófastsdæmin sem ákveðnar starfs-
einingar. Innan þeirra þarf líka að
vera möguleiki á tilfærslu starfs-
krafta eftir þörfum og að sjálfsögðu
í sátt og friði við alla menn.
Hvað Löngumýri varðar þá er hún
miðlæg í héraðinu og nær að segja
;innig i landshlutanum. Staðurinn
íýtist okkur vel í prófastsdæminu.
Við höldum þar fundi, um starf og
samstarf. Einnig höfum við þar
námskeið og fáum til okkar fyrirles-
ara. Nú eru t.d. í undirbúningi guð-
fræðidagar í vor, með Sigurði Erni
Steingrímssyni, prófessor og seinna
á vorinu verður umfjöllun um
hjónabandið, þar sem Þorvaldur
Karl Helgason stýrir málum. Um
þetta hvort tveggja höfum við sam-
starf við prestana í Húnavatnspró-
fastsdæmi, og bjóðum eyfirskum og
þingeyskum prestum þátttöku. Slík-
ar samverur á Löngumýri hafa á
undanförnum árum verið hinar
ánægjulegustu. í framtíðinni get ég
séð fyrir mér fastara skipulag nokk-
urra námskeiða á ári fyrir starfs-
menn kirkjunnar bæði leika og
lærða. Starfsemin sjálf og daglegur
rekstur hvílir á forstöðukonunni,
Margréti K. Jónsdóttur. Hún er hlýj-
an í starfinu á Löngumýri og hin
brosandi ásjóna staðarins.
— Hvað hefur þér þótt ánægju-
legast ístarfinu á Löngumýri undan-
farin ár?
Ánægjulegast er að sjá það að
Langamýri nýtur vaxandi vinsælda
sem skóla- og ráðstefnustaður. Til
þess var staðurinn gefinn kirkjunni
forðum, að þar mætti verða aðstaða
fyrir mennt og menningu á kristileg-
um grundvelli. Eftir að húsmæðra-
skólinn var lagður niður hefur
hlutverk Löngumýrarskóla mikið
breyst. Ég held að hann hafi náð
góðri fótfestu sem fræðslu- og fé-
lagsstofnun innan kirkjunnar. Að-
staðan batnar smám saman og
starfsemin fær breiðari grundvöll.
Gott væri að gefa út starfsskrá fyrir
þá þætti, sem hægt er að skipuleggja
langt fram í tímann. Slíka starfs-
áætlun er eðlilegt að undirbúa í sam-
vinnu við fræðsludeild þjóðkirkj-
unnar, en fræðsludeildin er sá aðili,
sem hlýtur að sjá best möguleikana í
að skipuleggja námið og starfið á
Löngumýri.
í Löngumýrarnefnd eiga nú sæti
auk mín sr. Gísli Gunnarsson,
Glaumbæ og sr. Guðni Þór Ólafs-
son, Melstað.
VIÐFÖRLI — 9