Víðförli - 15.06.1990, Blaðsíða 5
sáttaumleitanir, auk hinna hefð-
bundnu embættisverka.
Ég get nefnt það sem dæmi að í
lútersku fríkirkjunum í Chicago
þótti eðlilegt að hver prestur þjónaði
þetta 250 - 300 sóknarbörnum.
Ef byggja á upp eitthvað nýtt þarf
fleira fólk til starfans, þetta er fyrst
og fremst hópverkefni. í þessu sam-
bandi vænti ég því náins samstarfs
við fólkið í söfnuðinum og annarra
sem málið varða eins og guðfræði-
deild H.í. og sérstaka starfsmenn
biskups við safnaðaruppbyggingu“.
Nú hefur verið samþykkt frum-
varp um starfsmenn kirkjunnar.
Myndir þú kjósa að hafa fleiri
starfsmenn á vegum kirkjunnar í
Grafarvogi t.a.m. aðstoðarprest(a)
og/eða djákna þér við hlið ?
„Ég bind miklar vonir við þetta
frumvarp, sem er orðið að lögum og
ég myndi svo sannarlega fagna því að
fá fleiri starfsmenn í Grafarvoginn
— að öllu eðlilegu þá gildir að þvi
fleiri starfsmenn því betra starf. Ég
myndi gjarnan vilja fá hér aðstoðar-
prest, einn til að byrja með en hugs-
anlega fleiri þegar fram í sækir.
Þetta á einnig við um djákna. Ég álít
að starfsemi sóknarkirkju sé krists-
miðlægt hópverkefni sérfróðra
starfsmanna og allra í söfnuðinum
en ekki prestmiðlægt einstaklings-
starf“.
Hvernig er búið að Grafarvogsbú-
um hvað varðar aðstöðu til safnað-
arstarfs ?
„Aðstaðan sem við búum við
núna er nánanst engin af þjóðkirkj-
unnar hálfu. Við njótum hinsvegar
góðvildar forráðamanna Folda-
skóla, félagsmiðstöðvarinnar Fjör-
gynnar og Reykjavíkurborgar. Hins-
vegar er unnið ötullega við að bæta
úr þessu á vegum sóknarnefndarinn-
ar með því að láta hanna kirkjuhús.
Hvað varðar kirkjuna almennt þá
höfum við dæmi úr Breiðholtinu um
slys í þessum efnum, þar sem að-
staða til safnaðarstarfs var næsta
engin svo árum skipti. Það er
ábyrgðarhluti að láta þetta ekki end-
urtaka sig hér i Grafarvogi. Kirkju-
hús er ekki allt, en það hefur mikið
að segja fyrir safnaðarvitund fólks
að vita af starfsemi og þjónustu
kirkjunnar á einum stað“.
Safnaðarstarf
/ hverju felst blómlegt safnaðar-
starf?
„Það felst í lifandi kirkju þar sem
fólk finnur sig ábyrgt gagnvart kirkj-
unni og starfi hennar, ábyrgt gagn-
vart lífinu í heild - þar sem fólk finn-
ur sig knúið til að vinna að málefn-
um kirkjunnar og taka þátt í helgi-
haldi safnaðarins. Fifandi kirkja
hlýtur alltaf að endurspeglast í þátt-
töku í guðsþjónustulífi.
Það felst í virku starfi á öllum
aldursþrepum og ég vona að í kirkj-
unni finni fólk sig óbundið af þeirri
kynslóðaskiptingu sem markhópa-
skiptingin í þjóðfélaginu ýtir undir“.
Það er mikið talað um leikmenn
og leikmannastarf hvað er átt við.
„Með leikmönnum er átt við þá
sem hafa áhuga á starfi kirkjunnar,
eru ekki með guðfræðimenntun, en
vilja virkja krafta sína í hennar
þágu. Feikmenn, eftir þjálfun á veg-
um kirkjunnar í ákveðnum þáttum
safnaðarlífssins, er mjög vænlegur
kostur i starfinu. Þarna kæmi lika til
aukin breidd í reynslu og þekkingu
starfsmanna kirkjunnar. Til dæmis
mætti nefna safnaðarsystur og
bræður sem myndu sinna öldrunar-
starfi og styðja fólk í sorg eftir missi
ástvina, sérstaklega eftir að jarðar-
för hefur farið fram“.
Er fólk innan safnaðarinns tilbúið
að gegna störfum í nafni kirkjunn-
ar?
„Já, ég finn fyrir miklum og al-
mennum áhuga fólks innan hverfis-
ins í þá átt að taka þátt í starfi kirkj-
unnar. Til að mynda er hér starfandi
dugmikil sóknarnefnd sem í situr
fólk sem hefur margar góðar hug-
myndir. Sem dæmi þá fóru tvær
sóknarnefndarkonur nýlega í Skál-
holt til að fræðast um sorg og sorgar-
viðbrögð til að geta sinnt þeim mál-
um í hverfinu undir formerkjum
kirkjunnar. Einnig kom fljótlega til
mín fólk sem vildi taka að sér og
vinna að barnastarfi og hefur það
gefið góða raun.
Fólkið hefur áhuga svo að nú er
mikilvægt að kynna því starfssvið
kirkjunnar og hugsjónir hennar.
Styðja fólk í starfi þess en veita því
sem mest frelsi til framkvæmda.
Þannig njóta hæfileikar og þekking
hvers og eins sín best“.
Hvað með umrœðu og listastarf-
semi innan kirkjunnar ?
„Ég myndi hiklaust vilja fá hæfa
menn úr öllum áttum til að ræða þau
málefni sem kirkjuna varðar og þá
erum við komin inn í allt litróf
mannlegrar tilvistar. Það ætti endi-
lega að fá menn úr guðfræðideild-
inni til að halda fræðslufundi um
guðfræðileg efni og svo sérfróða
VÍÐFÖRLI — 5