Víðförli - 15.06.1990, Side 6

menn af sem flestum sviðum mann-
lífsins sbr. lækna, kennara, menn
sem vinna að umhverfismálum ofl.
Hvað varðar listastarfsemi þá
vonast ég svo sannarlega til þess að
okkur hér í Grafarvogi takist að gera
því góð skil. Það er mikilvægt bæði
fyrir kirkjuna og listafólk þessa
lands að þarna komi til aukið sam-
starf. Kristin trú er svo endalaust
auðug af efnivið fyrir listina".
Þá er ég mjög hlynntur kirkjuleg-
um akademium eins og t.d. þrett-
ánda akademíunni í Skálholti þar
sem málefni kirkjunnar og tengsl
hennar við ýmsa málaflokka og
þjóðfélagið í heild voru rædd og
krufinn.
Við förum að ræða þáttöku fólks
í guðsþjónustum og að kirkjan þurfi
að leita leiða til að efla trúarvitund
almennings og gera kristna trúariðk-
un að vœnlegum kosti í fjölhyggju
nútímanns. Telurþú að einhverskon-
ar nærhópar og helgihald í heima-
húsum gæti verið leið að þessu
marki?
„Þessi þörf þarf að spretta upp
innan frá, hjá fólkinu sjálfu. Ég er
tilbúinn að sinna því eins og mér
framast er unnt ef fólk vill t.a.m. fara
af stað með biblíuleshópa, nú eða
annars konar leshópa þar sem lesin
væri guðfræði eða annarskonar
bókmenntir tengdar kristinni trú.
Það sama á við um nærhópa af öðr-
um toga eins bæna-, umræðu- og
starfshópa fólks sem hefur svipuð
áhugamál eða t.d. býr í sömu götu.
Svo er sjálfsagt að tengja þetta sam-
an þannig að fólk hittist, lesi saman
ákveðið efni, ræði það og hefði síð-
an bæna og íhugunarstund. Reynsla
fólks af svona starfi er sterk, eins og
að fylla á geymana, þetta nýtist því í
lífi þess og starfi“.
Hvernig er þekkingu fólks á krist-
inni trú farið?
„Það hefur færst mikið í vöxt að
fólk vilji fræðast um trú sina og
kynna sér innviði hennar og helgi-
haldsins t.a.m. altarissakramennnt-
issins. Sérstaklega finn ég fyrir þessu
hjá yngra fólki. Hinsvegar tekur það
alltaf alllangan tíma að fá fólk til að
finna sig í helgihaldinu og taka þátt
í því á þann hátt sem ég myndi vilja
sjá.
Það er von mín að geta sinnt þess-
ari fræðslu vel og leiðir að því eru
6 — VÍÐFÖRLI
m.a. að taka foreldra fermingar-
barna inn í fræðsluna þannig að þeir
gangi í gegnum þetta þrep í lífi ungl-
ingsins á nærtækari hátt en hingað
til hefur tiðkast“.
Fjölskyldan
Þá erum við komin að fjölskyld-
unni. Það er skoðun margra að
kirkjan beri á ýmsan hátt ábyrgð á
fjölskyldunni sem helgri stofnun.
Hvernig telurþú og hvernig muntþú
vinna að þessu t.d. í undirbúningi
foreldra fyrir skírn og fermingar og
hjónaefna fyrir brúðkaup.
„Hvað varðar skirnina og ferm-
inguna þarf fólk að gera sér grein
fyrir að þarna ganga börnin i gegn
um nokkuð sem vonandi hefur af-
gerandi áhrif á líf þeirra. Það er mik-
ilvægt að okkur takist að fræða for-
eldana vel um eðli þessara athafna,
að þeir taki virkan þátt í undirbún-
ingnum og tileinki sér og læri að
meta gildi guðsþjónustunnar. Kirkj-
an þarf því að kalla fjölskylduna
saman sem heild og þar er guðsþjón-
ustan raunhæfur möguleiki.
Hvað varðar undirbúning fyrir
giftingar þá ætti kirkjan að bjóða
hinum verðandi hjónum upp á nám-
skeið t.d. í Skálholti, þar sem tekið
væri á ýmsu því er varðar sambúð,
kynlíf, barnauppeldi, fjármál og
ýmis vandamál sem upp geta komið.
Þarna þyrfti fólk að upplifa trúar- og
samfélagslíf, og horfast í augu við
sjálft sig og tilvonandi maka sinn.
Síðast en ekki síst þyrfti þarna að
efla skilninginn á hjónabandinu sem
helgri stofnun. Ég held að árangur
þessa yrði færri hjónaskilnaðir og þá
um leið meiri tími fyrir okkur prest-
ana og annað starfsfólk kirkjunnar
að vinna að uppbyggingu".
Nú eru margar aðrar stofnanir og
félög í hverfinu sem vinna að sams-
konar markmiðum, hvernig sérð þú
fyrir þér samstarf við þær?
„Ég sé þau fyrir mér eins og þau
eru nú þegar. Þetta samstarf okkar á
vonandi eftir að þróast og eflast um
ókomna tíð. Kirkjan í Grafarvogi er
í nánum tengslum við Foldaskóla,
íþróttafélagið, skátafélagið, stúkuna
og starfsemi æskulýðsráðs í Fjörgyn.
Þá vonumst við eftir nánu samstarfi
við aðrar stofnanir eins og barna-
heimilin og dvalarheimili aldraðra
sem nú eru að rísa. Það er mikil og
góð samstaða með öllum þessum að-
ilum um að vinna að sameiginlegu
áhugamáli okkar allra, því að gera
lífið í Grafarvogi blessunaríkt, far-
sælt og heilsteypt“.
Valgerður Gísladóttir sjúkraliði er
safnaðarfulltrúi í Grafarvogi. Ég hit-
ti hana á heimili hennar og spurði
hana um safnaðarstarfið.
Hver eru helstu málin sem sókn-
ar nefndin vinnur að þessa stund-
ina ?
„Þessa stundina er lagt kapp á að
undirbúa teikningu og síðan bygg-
ingu kirkju og safnaðarheimilis á
lóðinni sem okkur hefur verið út-
hlutað. En að byggja upp söfnuð er
meira en þetta, mín von er að fólk
fari að sjá kirkjuna sem sitt andlega
heimili og í þá átt hefur starfið beinst
þ.e. að koma safnaðarstarfinu í gang
og því munum við halda áfram“.
Hvernig sérð þú fyrir þér starf-
semina í kirkjuhúsinu eftir að það
er risið ?
„Auk helgihaldsins þá sé ég þar
fyrir mér starfsemi safnaðarfélags-
ins sem verður stofnað á næstunni.
Með safnaðarheimilinu getum við
aukið allt barna og unglingastarf og
gert það markvissara. Einnig sé ég
fyrir mér tónlistarflutning, nám-
skeiðahald, aðstöðu fyrir bæna og
biblíuleshópa og þjónustu við aldr-
aða. Ég vil þó benda á að kirkjan er
meira en félagsmiðstöð og því skyldi
öll starfsemi innan vébanda hennar