Dagfari - des. 2020, Blaðsíða 15

15
DESEMBER 2020
„Eins eldfimt og þetta efni var, tókst her-
stöðvarvinum ótrúlega vel að þagga það
niður. Morgunblaðið þagði vitaskuld þunnu
hljóði og á þessum árum hafði blaðið
ótrúlega mikið þöggunarvald – ef Mogginn
sniðgekk þig, varstu ekki til!
Það sem mér fannst þó kannski dapurlegra
en þögn fjölmiðlanna var að stjórnkerfið
skyldi ekki sýna þessu nokkurn áhuga. Við
vorum beinlínis að benda á að út um allt í
veröldinni væru ríkisstjórnir að gera kröfu
til Bandaríkjamanna að þeir hreinsuðu til í
kringum sínar hersstöðvar og þegar slíkar
kröfur voru sóttar af þunga þá brugðust
Bandaríkjamenn við og vörðu gríðarlegum
fjárhæðum í hreinsun. En auðvitað gerðu þeir
ekki nokkurn skapaðan hlut nema eftir því
væri gengið. Það var nánast eins og íslenskum
stjórnmála- og embættismönnum væri frekar
umhugað um hag bandarískra skattgreiðenda
en sinna eigin borgara.“
Í Dagfara sem út kom árið 1997 rifjaði Einar
Valur upp umfjöllunina frá því fimm árum
fyrr, auk þess að tengja hana við nýlegar
uppljóstranir um framferði Bandaríkjahers á
Grænlandi þar sem gríðarlegum mengunar-
slysum var haldið leyndum með vitorði
stjórnvalda í Kaupmannahöfn. Sú umfjöllun
vakti þó ekki sömu athygli og í fyrra skiptið
enda útgáfan umfangsminni og herstöðin
á Miðnesheiði ekki jafn fyrirferðarmikil í
þjóðfélagsumræðunni.
Einar Valur bendir á að litlar sem engar
mælingar hafi átt sér stað á gamla herstöðvar-
svæðinu frá því á níunda áratugnum. „Þrátt
fyrir það hafa menn ekki hikað við að færa
byggðina nær mengunarsvæðunum og sjálf
flugstöðvarbyggingin er ofan á einum
mengunarpollinum. Þegar herstöðinni var
lokað árið 2006 var svo eitthvað rætt um að
hagnaður íslenska ríkisins af yfirgefnum
mannvirkjum ætti að renna upp í
Keflavíkurflugvöllur árið 1982.
hreinsunarstarf, en þau loforð gleymdust
auðvitað fljótlega og verðmæti húsanna miklu
minna en menn létu sig dreyma um.“
Viðtal, Stefán Pálsson.