Alþýðublaðið - 09.01.1920, Page 1

Alþýðublaðið
Crefið ilt aí Alþýðuílokkimm.
1920
Föstudaginn 9. janúar
3. tölubl.
Símanúmer
Alþýðubrauðgerðarinnar
er
golsivikar.
Kaupmannahöfn 7. jan.
Bolsivikar reyna að brjótast
gegnum Afghanistan, til þess að
til nýlendna Breta (Indlands).
frá þjóðverjum.
Khöfn 7. jan.
Allsherjar verkfall er yfirvofandi
I Þýzkalandi, segir fregn frá Berlín.
Atvinnuleysi eykst ískyggilega.
Utflutningsgjald hefir verið sett á
aUar vörur, jafnvel farangur manna.
Xingar riða.
Khöfn 7. jan.
prá Berlín er símað að áköf
®smg gegn konungsvaldinu sé
í Soflfiu (höfuðborg Búlga-
ríu) og Bukarest (höfuðborg Ru-
meníu).
Verðlagrstojnnn.
Hemil! á dýrtíðina.
út um löndin hafa stjórnir ríkj-
anna tekið til ýmissa ráða til
þess að reyna að draga úr dýr-
tíðinni og til þess, að hafa eft-
irlit með því, að ekki væri að
óþörfu lagt of mikið á vörurnar,
sem ganga í gegnum greipar
milliliða þeirra, sem alstaðar þríf-
ast undir verndarvæng hinnar
,frjálsu“ verzlunar.
íslenzka stjórnin hefir í smá-
um stíl gert tilraunir til þess að
feta í fótspor annara landstjórna í
þessu efni, t. d. með landaverzl-
uninni, sem allur almenningur
viðurkennir að haldið hafi allmjög
í hemilinn á dýrtiðinni og að
mifista kosti forðað oss íslending-
um fra hungursneyð; vafalaust er
enn ótímabært að legvja lands-
verzlunina niður, því langur veg-
ur er frá því, að dýrtíðin sé horf-
in, miklu fremur eykst hún, og
þar að auki er landsverzlun orðin
að nauðsyn, sem erfitt er að mæla
í móti, eDda myndi jafnaðarmenn
allra manna síðast æskja þess, að
hún yrði lögð niður, og það er
langt frá þeim að telja nokkurt
vit í því, að svo væri gert.
En þrátt fyrir landsverzlunina
er mikið af vörum sem fara í
gegnum greipar umboðssala, sem
upp á siðkastið þjóta upp eins og
gorkúlur á mykjuhaug. Það orð
fer af þessum mönnum, sumum
hverjum, og af þeim, sem vörur
fá frá útlöndum, að þeir leggi
ekki einungis óhæfilega mikið á
vöruna, heldur komi það ósjaldan
fyrir, að þeir hafi tvöfaldar „fak-
turur“, aðra til að sýna þeim,
sem við þá vilja skifta, hina
handa sjálfum sér. Með öðrum
orðum, viðskiftamennirnir fá aldrei
að sjá innkaupsverð varanna,
heldur það uppsprengda verð, sem
þessir þokkapiltar, sem vonandí
eru fáir, hafa sett eða látið setja
á pappirinn, til þess að sýna
þeim, og svo leggja þeir auðvitað
prósentur sínar á hærra verðið.