Alþýðublaðið - 23.06.1925, Blaðsíða 2

1
XEBVSVIEXBIB
Alls konar sjövðtrygglagar.
Hím»r 542 og 309 (framkTiemdarstjórjl).
Símuei'nl: Iumsrance.
Vátryggið hjá þessn allnnienda félagl!
Þá fei> vel um hag yðap.
Máiið mesta.
Aldrel hefir svartari bl«ntnr
veifið isattur á fögu hinn r s-
lenzku þjóðar en einmiw, þey.ar
lögrgjatarþing vort og Btjóra
oamþyktu SpánarsamQÍnginn og
rösuðu þar svo háskalega om
ráð frám, að velícrð þjódadnnar
á því aviði býður aldrei bætur.
Ef raklnn er sá þáttnr sögucnar,
er vlð kemur Spánrraamniognum,
koma í ljós ægllegar myndlr,
■em sýna skýrlega, { hvilíku
moldryki helmsku eg hugsunar-
leysis augu laodustjórnar og þings
hnfa þá verlð hulin.
Hvergi nærri dettur mér i
hug að segja, að í stjórn og á
þingl hafi í þann tíð setlð þeir
hrosshauaar, sem algerlega hafi
verlð meinað að sjá lengra en
spannarlecgd frá nefi sér, en
h tt er annað, að ef sjónhringur
þoirra hefðl ekki verið svo þröng-
ur, sem hann reyndist, heiði
þeim aldrei hcgsast að fram-
kvæma slikt Marðarverk ísieczku
þjóðinni tll bölvnnar. En
alsalands
óhamingju
verður ait að vopni«,
og svo má segja uqn þetta, að
menn, sem almenningur trúlr
fyrlr sinum velf®r jarmálum, skuli
reynast verstu Merðir, þegar
búið er að koroa þelm í valda
stólinn. Þjóðin gat réttliega kraf-
iat og átti að krefjast aimennr
ar atkvæðagreiðslu í máiinu, til
þess að hún sj&lf gætl skorlð úr,
hvo t hún viidi áfengið í landið
@ða eigl, eða þ4, að atkvæða-
greiðalan hefði frsm farlð án
nokkurrar kröfu, en það gaf
eiginhagsmunasýkin aldrai tll
leyfis, því að ef svo hefði verið,
hefðu úrslltln orðið önnur en
raua varð á, þar sem óhætt er
að fullyrða, að hávaði þjóðar-
innar hefði risið öndverður gegn
plágu þessari, En þar aem sifkt
ekki var gert, hefir í skjóli Spán
UiVÍnanna verið ansið í landið
sterksri vfnum, sem orðlð hafa
meðal annara ódygða til þess
h.ð deyða menn.
Sp'naráamnlogutinn hefir nú
loks verið birtur almcnniogi, og
er eltt merkiiegt við hann að at-
hugs, sem sé það, að hversu
grandgsefilwga 8«m haon cr 1*8«
Veggfððir
afarfjölbreytt úrval. YeöriB lægra
en áður, t. d. frá 45 anrnm
rúllan, ensk stærö.
Málnlngavörur allar teg.,
Penslctr og fleira.
Hf. rafmf. Hiti &Ljös,
Langavegi 20 B. — Sími 830.
Alþýi umennlj
Hefi nú með t iðuetu skipum fengið
mikið af ódýrum, en imekklegum f«ta-
efnum, úsamt mjög iterkum teuum í
yerkamannabuxur og itakka-jakka. —
Komið fyrst til mín!
Guðm. B. Vikar,
klæðakerú Laugavegi 6.
Útbpoiðlð AlþýBublaðlB
hvnp mm þ!ð opuð ofl
hwepl um þíð faplB!
Nokkur elntök af >Hcfnd
jarlsfrúarinnarv fást á Lanfás-
vegl 15.
inn, getur m&ður hvergi orðið
var vlð, að þass sé krafist, að
útsölustaður Spánarvíoa sé hatð-
ur í hverjum kaupstað landsics,
eins og virtist f fyrstunnl. þegar
vínlnu var þröngvað upp á kanp-
staði, som algeriega neituðu að
hafa útsölu þess á hendi. Siik
myrkraverk verða aidrei af þveg-
in né íyrlrgefio. En nú þarf að
hetjast handá og heimta »lg«»ða
upprelsn í þessu máli.
Bannmenn þurta að fylkja liðl
sínu eg kreíjast hreinna bann-
laga.
Banomennl Templarari
Hvar er rétt æthtllfinning vor
þá tll að hjáíp til áð binda um
sário, tH að mvtta hungraða og
| I
kemur út á hví'Tjum vlrkum degi. S
Áfgreiðiis
við Ingólfístraíti — opin dag- M
legs frá kl. 8 irö. til kl. S liðd. 1
Skrifitofs
i Bjargarstíg S (niðri) jpin ki. 'm
91/i-lOVi &rd. og 8—» iSðd. I
8 í m s r: 1
688: prentimiðja, S
888: afgreiðila.
1894: rititjórn.
Y b r ð 1 a g
Aikriftaryerð kr. 1,0C á mánuði. S
Auglýsingayerð kr. 0,15 mm. eind. §
@a»«3(ast«seMXK9€w*ai«a»*KsataœS
HjiÍjMirstöO hjúkrunarfélags-
im >Líkcar< *r epin:
Mánudaga . . . kl. n—12 f. k.
Priðjuáaga ... — 5- 6 e. --
Miðvlkudaga . . — 3—4 *. «
Föstudaga ... — 5—6 *. --
L&ttgardags . . — 3—4 ®. -
klæða nakta, þegSr vér leyfum
áfeDglnu trjáisan gang í bjóð-
féisglð, þegar vér tjáurn drykkju-
mannínn, koau hans og börn aiis
þurfaodl, en viíjum ekkort gera
til þ ss, að óvinu-ina verði sigr-
aður, sem lagt hefir gæfu þeirra
{ auðn?
Þmfum vér I«ngur vltnanna
við, er vér sjáum nú, að vér
hö um vesið leíddir áfrem í my kri
og viilu?
Getum vér ekki krafif,t nú, að
áfengiíokinu verðl létt »f þjóð-
inni?
Getum vér ekki krsfist fj-
mennrar atkvæð<<greiðslu um,
hvort áfengl skull vera &ða
•tv' ? —